دوستی با خداوند، خروج از ظلمت و ورود به نور و رضوان است
گروه اندیشه: حجت‌الاسلام شفیعی در توضیح عبارت «یا نعم‌المولی» اظهار کرد: خداوند صاحب اختیار و ولی انسان‌ها بوده و بنده بر این عبودیت مفتخر است؛ چراکه سرپرستی و ولایت خدا خروج از ظلمت و ورود به نور و رضوان است.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدرضا شفیعی مدرس حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خوزستان، اظهار کرد: در فراز 51 دعای جوشن کبیر مضامین بلندی آمده است.
حساب‌رسی عادل و اهمیت تقدم بخشش بر عدالت
وی بیان کرد: در عبارت یا «نعم‌الحسیب» بنده خداوند را با عنوان حسابرس نیکو خطاب می‌کند که در معنای آن می‌توان عادل‌ترین و بخشنده‌ترین محاسبان را بیان می‌کند. همچنین در این فراز بنده از خداوند می‌خواهد که اعمال ناقص و اندکش را ببخشاید و خداوند او را به لطف و کرمش بپذیرد و از بسیاری جرائم و گناهانش درگذرد. انسان دراین فراز می‌گوید به جود رحمت بیکران خداوند سخت محتاج است تا او را به دشواری حساب آخرت مبتلا نگرداند و همچنین مهم آن است که بخشش پروردگار بر عدالت او مقدم باشد.
خداوند طبیب دردهای پیدا و پنهان
شفیعی در ادامه با اشاره به عبارت یا «نعم‌الطبیب» تصریح کرد: در معنای این بند می‌توان گفت که دلهای بندگان بیمار، جانها خسته و فرسوده هستند و نیازمند به طبیبی حکیم و شفادهنده است. خداوند نیکو شفادهنده و آرام بخشی بر دردهای پنهان و آشکار ما است؛ ذکر و یاد خداوند بهترین تسکین بر هر غم، اندوه و بیماری است.
مدرس حوزه علمیه گفت: یا «نعم‌الرقیب» نیز به معنای همراهی با بندگان از سوی خداوند در همه حال، مکان و زمان است که مراقب و نگاهبانی بسیار خوب است و انسان‌ها را از آفات، بلایا و ناملایمات نجات می‌دهد.
قرابت معنایی آیه 186 سوره بقره با عبارت «یا نعم‌القریب»
وی در توضیح عبارت «یا نعم‌القریب» عنوان کرد: خداوند در آیه 186 سوره بقره می‌فرماید: « وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ؛ چون بندگان من در باره من از تو بپرسند ، بگو که من نزدیکم و به ندای فردی که مرا بخواند پاسخ می دهم پس به ندای من پاسخ دهند و به من ایمان آورند تا راه راست یابند» اینک با بهره‌مندی از این آیه باید گفت اینک ما تو را می‌خوانیم ای بهترین نزدیکان ای که از رگ گردن به ما نزدیکتری. بر ما ببخش گناهان و معاصی را که در محضر تو مرتکب می شویم و ما را لایق قرب و نزدیکی خویش بگردان .
شفیعی عنوان کرد: برداشتن دست دعا و نیاز به سوی خداوند به دلیل آن است که پروردگار خود فرموده مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم؛ از این رو انسان از معبود بی‌نیاز حاجات دنیوی و اخروی که خیر و مصلحت ما در آن است را طلب می‌کند که این معنا در قالب عبارت «یا نعم‌المجیب» گنجانده می شود.
ثبات قدم در دوستی با خداوند
مدرس حوزه علمیه بیان کرد: در توضیح عبارت یا «نعم‌الحبیب» باید گفت خداوند بهترین معبود و محبوب است و هر انسانی که او را به دوستی انتخاب کند، به راه سعادت قدم می‌گذارد و دوستی با پروردگار بهترین نشانه ایمان است که «وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ؛ ولى افرادى که ایمان آورده اند به خدا محبت بیشترى دارند(165/بقره).» باید از خدا خواست که در دوستی و محبت او صادق و ثابت قدم باشیم.
وی گفت: بنده موجودی ضعیف و ناتوان است و خداوند معبود قادر و توانا که این معنا در تبیین یا «نعم‌الکفیل» وارد است و براین اساس انسان از خدا می‌خواهد در پناه حمایت او محفوظ، در شدائد و سختی‌ها، متکفل امور باشد و عجز و ضعف بنده را به قوت و توانایی مبدل فرماید.
شفیعی ادامه داد: عبارت «یا نعم‌الوکیل» به آیه «وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ؛ و هر فردی بر خدا اعتماد کند او براى وى بس است(3/طلاق) اشاره دارد. انسان در این عرصه بر خدا توکل کرده و اختیار امور خود را به او می‌سپارد و یقین دارد هر چند تلاش و سعی و کوشش وظیفه‌اش است اما عاقبت امور با پروردگار است. بنابراین باید از خدا خواست که هیچگاه ما را به خود وامگذارد و همواره لطف و عنایت خود را شامل حالمان بگرداند که هر کس بر خدا توکل نکند و از او دوری گزیند و غافل شود به وادی خسران و هلاکت قدم نهاده است.
ولایت خدا خروج از ظلمت و تاریکی و ورود به نور و رضوان است
مدرس حوزه علمیه عنوان کرد: در بند «یا نعم‌المولی» خداوند صاحب اختیار و ولی ماست و بنده پیرو فرامین و احکام او هستند و براین بندگی و عبودیت مفتخر. چراکه سرپرستی و ولایت خدا را خروج از ظلمت و تاریکی و ورود به نور و رضوان می‌دانند و حاکمیت و ولایت جز تو را بر نمی‌تابند.
وی خاطرنشان کرد: در توضیح «یا نعم النصیر» باید گفت که در این دنیای پر فریب و ستم، کید و مکر دشمنان و سلطه و ظلم ستمکاران ما را تهدید می‌کند، شیاطین، انس و جن با همه توان خود دین و اخلاقمان را به کمین نشسته‌اند. در میان این همه ظلم و دشمنی و بیدادگری، ما ناصر و یاوری جز خداوند نداریم و بر این باوریم که در مصاف حق و باطل او ما را پشتیبانی قوی و حمایت‌گری مقتدر است.
