نشست «آموزش قرآن به مثابه زبان یا متن» برگزار می‌شود
نشست تخصصی آموزش قرآن به مثابه زبان یا متن، به منظور بازخوانی رویکرد مرحوم استاد محمدعلی لسانی فشارکی برگزار می‌شود.
به گزارش ایکنا، گروه مطالعات زبان شناسی قرآن کریم پژوهشکده مطالعات قرآنی، مجموعه مباحثات «آموزش قرآن به مثابه «زبان» یا «متن»» را با بازخوانی رویکرد محمدعلی لسانی فشارکی برگزار می‌کند.
این نشست با دبیری هادی رهنما، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و سخنرانی ابوالفضل خوش‌منش، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
نشست آموزش قرآن به مثابه زبان یا متن اولین برنامه از مجموعه مباحثات قرآنی درباره رویکردهای نظری و کاربردی به مسئله زبان قرآن است.
این نشست به صورت حضوری روز شنبه 28 بهمن‌ماه از ساعت 10 تا 12 در سالن ادب پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار می‌شود. همچنین پیوند مجازی برای حضور علاقه‌مندان به این مباحث نیز فراهم شده است.
مسئله زبان قرآن در تاریخ اندیشه اسلامی همواره محل مباحثه عالمان بوده است؛ از مباحثات و بلکه مناقشات کلامی - فلسفی حول ماهیت کلام باری و مسئله حدوث یا قدم قرآن گرفته تا مباحثات فقهی در باب حجیت ظواهر کتاب و دلالت اوامر و نواهی قرآن، مباحثات ادبی - کلامی در تبیین وجوه اعجاز و بی‌همانندی قرآن، مباحثات زبان‌شناختی درباره گونه زبانی قرآن، فصاحت و ویژگی‌های لهجه‌‌ای و...
به تبع اقتضائات زمینه و زمانه جدید، از جمله پیدایی رسانه‌های فراگیر و همسانی نهادها و برنامه‌های آموزش عمومی، مسائل و مباحثات جدیدی به آن نمونه‌های تاریخی افزوده شدند.
از جمله اینکه فراگیر و همسان‌کردن آموزش قرآن کریم چه اقتضائات و پیامدهایی دارد. آموزش قرآن به مثابه یک «زبان» و تکیه بر وجه شنیداری قرآن چه وجوه تمایزی از برنامه آموزش قرآن با محوریت صورت نوشتاری قرآن دارد؟ مسئله تجوید در آموزش قرآن چه سهم و اندازه‌ای دارد؟ در آموزش قرآن باید به ترتیب مصحف از ابتدای قرآن آغاز کرد یا آموزش باید از خاتمه مصحف و قصار السور باشد؟ نحوه آموزش و فراگیری قرآن چگونه بر ارتباط عاطفی و شناختی با قرآن کریم، همراهی با زبان و نگرش قرآنی اثرگذار است؟
این مسائل و جز اینها، دغدغه و جهت اهتمام مرحوم محمدعلی لسانی فشارکی در طول حیات علمی‌اش بوده است. او که مجتهد پرورده حوزه علمیه اصفهان و از نسل اول دانش‌آموختگان علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران بود، کوشید از مباحثات زبانی - ادبی قرآن که وجه غالب آموزش‌ها در رشته علوم قرآن و حدیث است فراتر رود و مسئله زبان قرآن را در پیوند با آموزش قرآن طرح و تبیین کند.
وی با الهام از آموزه و عمل رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) در تعلیم قرآن و نیز استفاده از مباحثات جدید زبان‌شناسی در حوزه آموزش زبان دوم، نگره «آموزش زبان قرآن» را صورت‌بندی کرد تا از یک‌سو به بازسازی روش آموزش عمومی قرآن در سیره نبوی(ص) بپردازد و از سوی دیگر فراگیری قرآن مطابق سیره رسول خدا(ص) را زیربنای انس و زمینه‌ی فهم و عمل به قرآن قرار دهد.
