غیرت دینی، مبدأ دوستی به خداوند و عشق‌ورزی به حق است
گروه اندیشه: امام جمعه مشهد با بیان اینکه اگر این نفرت و تقابل اوج و شدت بگیرد و منجر به مقاومت فرد شود، عنصر خدادوستی شکل می‌گیرد، اظهار کرد: به عبارت دیگر، غیرت دینی مبدأ دوستی به خداوند و عشق‌ورزی به حق است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد و عضو مجلس خبرگان رهبری شب گذشته، 13 آبان‌ماه در مراسم شام غریبان شهادت امام حسین(ع) که در مسجد امام رضا(ع) دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، با بیان اینکه حوادث کربلا از یک طرف شامل توده‌ای از جنایات غیرانسانی و از طرف دیگر شامل مصائب اهل بیت(ع) می‌شود، اظهار کرد: این وقایع دارای دو روی سیاه و سفید است؛ در روی سیاه، ما فسادها و جریان‌های مربوط به آن و در روی سفید، ایثار و حماسه را می‌بینیم.
وی با اشاره موضوع عشق به خداوند و رابطه انسان با این موضوع ابراز کرد: واژه «عشق» در لغت عرب از ماده «عَشَقه» اقتباس شده است که در لغت فارسی به پیچک شهرت دارد، عشقه نام گیاهی است که در اطراف گل یا نهالی می‌پیچد و به وسیله وابستگی که ایجاد می‌کند آن را می‌خشکاند، چنین موضوعی برای علاقه‌های انسانی هم صادق است، وقتی که این تمایلات به دل انسان رسوخ پیدا کرد تعلقات فرد را می‌خشکاند برای نمونه اگر خداگرایی به قلب انسان رسوخ کند، تمام وابستگی‌های دنیوی او از بین می‌رود.
امام جمعه مشهد درباره تفاوت‌های عشق به حق میان یک معصوم و یک انسان عادی گفت: عشق به حق داشتن در یک فرد معصوم دارای یک واقعیت خاصی است که آن واقعیت، تحقق و امکانش در یک انسان عادی بعید است، از این رو می‌توان آن را به خدا دوستی تعبیر کرد زیرا معمولاً هر دوست داشتنی تابع سه گرایش عاطفی، نفسانی و اُنسی است.
وی در تشریح این گرایش‌ها افزود: گرایش عاطفی همان علاقه داشتن به بستگان یا عشقی است که پدر و مادر نسبت به فرزندان خود دارند، گرایش نفسانی نیز گرایشی است که بر حسب غریضه و علاقه دو جنس مخالف یعنی زن و شوهر ایجاد می‌شود و گرایش انسی آن دسته از دوستی‌هایی را شامل می‌شود که به واسطه رفاقت‌ها میان افراد به وجود می‌آید، در نتیجه این سه نوع گرایش نسبت به خداوند متعال معنایی ندارد.
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه انسان به هرچه که علاقه‌مند می‌شود نسبت به آن یا احساس دارد یا از آن تصویری در درون فکرش ایجاد می‌کند، اظهار کرد: انسان اگر از محبوب خود تصویری نداشته باشد آن دوستی معنا ندارد، امام معصوم(ع) در روایتی می‌فرماید: «خدا آنچه که شما با وهم خود تشخیص می‌دهید نیست، چون خداوند برای مخلوقات قابل حس کردن نیست».
وی سرآغاز دوستی با پروردگار را در نقطه ای به نام باورمندی به او توسط عواملی چون تعیین سرنوشت یا اعطای روزی عنوان کرد و افزود: این پذیرش از سوی ما نسبت به وجود خداوند، ما را مقیّد به یک نظام رفتاری و فکری می‌کند و در جریانی قرار می‌دهد که هر چه غیر از او است را مردود و گناه آلود دانسته به گونه‌ای که مورد نفرت ما واقع می‌شود.
آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه اگر این نفرت و تقابل اوج و شدت بگیرد و منجر به مقاومت فرد شود، عنصر خدادوستی شکل می‌گیرد، اظهار کرد: به عبارت دیگر، غیرت دینی مبدأ دوستی به خداوند و عشق‌ورزی به حق است.
وی همچنین تأکید کرد: در میان مردمی که از باطل پیشگیری نمی‌کنند انسان مؤمن، بر حسب وظیفه احساس می‌کند که باید با این جریان مقابله کرده و علیه آن قیام کند زیرا با وقایع گناه آلودی که انجام می‌شود، زمینه‌های غضب الهی بروز می‌یابد، چنین حالتی باعث می‌شود رغبت به لقاءالله در چنین فردی به وجود آید و فرد جز خدا کسی را نبیند و تا مرز ایثار و جان دادن نیز پیش برود.
امام جمعه مشهد با بیان اینکه امام علی(ع) هنگام بازگشت از جنگ صفین در سرزمین کربلا اتراق کردند، اظهار کرد: وجود امیرالمومنین(ع) در اینجا لحظه‌ای را استراحت کرده و به خواب فرو رفتند، پس از مدتی سراسیمه از خواب بلند شدند و فرمودند: «اینجا مصارع عاشقان خداوند است».
وی با بیان اینکه در شب عاشورا همانند سیدالشهدا(ع) از خیمه‌های اصحاب ایشان نیز جز تلاوت قرآن کریم و مناجات با خداوند چیز دیگری شنیده نمی‌شد، ابراز کرد: متأسفانه ما هنوز نتوانسته‌ایم تصویرسازی درستی از شهدای کربلا و شهدای دوران دفاع مقدس داشته باشیم، برای مثال هنگامی که شهدای جنگ هشت سال دفاع مقدس را به تصویر می‌کشیم هنگام عملیات می‌بینیم که رزمندگان نامه‌های پدر و مادرشان یا تصاویر فرزندان‌شان را در دستشان دارد، این در حالی بود که این تعلقات و خواسته‌ها در آن‌ها از بین رفته بود و آن‌ها به جز خدا به چیز دیگری فکر نمی‌کردند؛ در روز عشورا و صحرای کربلا نیز اصحاب امام حسین(ع) بدون اینکه تصویر حق به آنان نمایان شود، توانستند عاشق خداوند شوند.
