چرایی آفرینش انسان
گروه معارف: خداوند وجودى بی‌نهایت است و همه کمال‌ها را داراست و آفریدن (ایجاد کردن) فیض است و خداوند فیاض است. کمال فیاضیت او اقتضا می‌کند که هر چه را لایق آفریده شدن است بیافریند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان‌شرقی، خداوند وجودى بی‌نهایت است و همه کمال‌ها را دارا ست و آفریدن (ایجاد کردن) فیض است و خداوند فیاض است. کمال فیاضیت او اقتضا می‌کند که هر چه را لایق آفریده شدن است بیافریند. پس خداوند آفرید، چون فیاض است؛ یعنى هدف و چرایى آفرینش در فیاضیت اوست. از آن‌جا که صفات ذاتى خداوند خارج از ذات او نیست می‌توان گفت هدف از آفرینش، ذات خداوند است.
هدف آفرینش انسان، تجلى رحمت الهى است
حجت‌الاسلام عبدالله محمدی، امام جمعه میانه در گفت‌‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: هدف آفرینش انسان، تجلى رحمت الهى و قرار دادن انسان در جهت کمال و سعادت پایدار و جاودان است که با گزینش اختیارى راه برتر و پیمودن طریق بندگى و عبودیت پروردگار به دست مىآید و منظور از عبودیت تنها به جا آوردن نماز و روزه نیست، زیرا اینها جزئی از عبادتاند، بلكه مراد، تسلیم و اطاعت بی چون و چرا از خدا به منظور تقرّب به او است.
وی با اشاره فرموده مولای متفیان علی(ع) یادآور شد: حضرت علی(ع) می‌فرمایند: سپس آسمان‌هاى بالا را از هم گشود و از فرشتگان گوناگون پُر نمود. گروهى از فرشتگان همواره در سجده‌اند و رکوع ندارند و گروهى در رکوع‌اند و نمی‌ایستند و گروهى در صف‌هایى ایستاده‌اند و پراکنده نمی‌شوند و گروهى همواره تسبیح گویند و خسته نمی‌شوند.
حجت‌الاسلام محمدی تاکید کرد: دنیا همچون مدرسه و باشگاهی، گذرگاه آموزشی و پرورشی است نه اقامتگاه ابدی و التذاذی؛ بنابراین هر اندازه انسان در این سرای به دنبال لذات و خوشگذرانی باشد به همان مقدار از هدف اصلی و کمال حقیقی دور خواهد ماند و در مقابل تحمل سختی ها بخاطر خدا سعادت انسان را در بر خواهد داشت.
خداوند چون خداست، می‌آفریند
حجت‌الاسلام میر عبدالعظیم گلدوست، امام جمعه صوفیان در گفت‌‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: خداوند چون خداست، می‌آفریند. آفرینش، لازمه خدایی اوست؛ زیرا وجود بهتر و ارزشمند تر از عدم است و از نظر قرآن جهان آفرینش بیهوده خلق نشده است؛ بلکه تمامى اجزا و عناصر آن براى هدف و غرض مشخصى خلق شدهاند و در آیه 56 سوره ذاریات نیز می‌خوانیم: من جن و انس را نیافردیم جز برای این كه عبادتم كنند.
وی، ادامه داد: براساس جهان بینى قرآنى، هر حرکت و عمل مثبتى که با انگیزه تقرب به سوى خدا انجام گیرد، عبادت است و عبادت منحصر به مناسک خاصى چون دعا و نیایش نیست. همه فعالیتهاى علمى، اقتصادى، سیاسى و... در صورتى که هماهنگ با نظام ارزشى و انگیزههاى الهى باشد، عبادت است و انسان مىتواند در همه احوال حتى خوردن و خوابیدن و مرگ و زندگى یکپارچه خدایى و در جهت تکامل و تقرب به خدا قرار گیرد.
امام‌جمعه صوفیان،از تحقق هدف از آفرینش انسان گفت و یادآور شد: هدف از آفرینش انسان زمانى می‌تواند محقق شود که انسان قابلیت رسیدن به کمال را داشته باشد و با فعلِ اختیارىِ خود، آن‌را تحصیل کند.
