انسان با درون نگری و خودکاوی راه رسیدن به کمال نهایی را می‌شناسد

حجت‌الاسلام علی اکبر اکرمی، امام جمعه سراب در گفت‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، اظهار کرد: انسان با درون نگری و خودکاوی و تأمل در وجود خویش و ابعاد آن و کشف استعدادها و نیروهای درونی و تمایلات و کشش‌های باطنی، هدف واقعی آفرینش و کمال نهایی و راه رسیدن به آن را بشناسد.
وی، افزود: با خودشناسی انسان می‌تواند به ارزیابی و تحلیل درستی از صفات و استعدادهای خود دست یابد و در نتیجۀ آن، خصلت‌های ناروا را از خود دور کرده و در صدد تقویت جنبه‌های مثبت خود باشد، در نتیجه می توان گفت از توجه انسان به خود، برای خودسازی انگیزه ایجاد می‌شود.
وی، با استناد به آیات ۹ و ۱۰ سوره شمس خاطرنشان کرد: در این آیه می‌خوانیم: به حقیقت که رستگار شد آن کس که خود را از هر ناروا و پلیدی پیراست و زیان کار شد آنکه به زشتی و ناروا آلوده شد.
حجت‌الاسلام اکرمی، از نقش خودسازی در رسیدن انسان به کمال گفت و ادامه داد: خودسازی و تهذیب نفس نقش محوری و اساسی در رسیدن انسان به مدارج عالی انسانی و کمالات اخلاق را دارد. قرآن کریم تزکیه و تهذیب نفس را عامل رستگاری و راه وصول به سعادت معرفی کرده است و فساد اخلاق را منشأ رذالت‌ها و بدبختی‌ها و مایه زیان می شناسد.
وی اظهار کرد: انسان با شناخت‏ خویشتن به خطرات هوای نفس و انگیزه‏‌های شهوت و تضاد آنها با سعادت او پی می‌‏برد، و برای مقابله با آنها آماده می‏‌شود.
امام جمعه سراب یادآور شد: از راه‌های رسیدن به قرب الهی ذکر و یاد خداست که انسان با ذکر از افق ماده اوج گرفته و به عالم معنا و معنویت قدم می گذارد و کامل می شود و درواقع ذکر نقطه شروع حرکت به سوی تکامل و تقرب الی الله است، انسان سالک با ذکر، خود را به مبدأ اعلی نزدیک می نماید، البته باید این ذکر دائمی باشد و هم به زبان خدا را یاد نماید و هم با قلب و دل توجه تام به خداوند داشته باشد.
وی با اشاره به فرموده امام جعفرصادق(ع) افزود: امام جعفرصادق(ع) می فرمایند: پروردگار عالم در همه واجبات و مستحبات به حدّ معینی اکتفا نمود؛ نماز را در پنج نوبت و روزه را در یک ماه مقرر داشته، برای هر کدام مقدار معینی قرار داده است به جز ذکر الهی که در قرآن کریم حدّی ندارد.
حجت‌الاسلام اکرمی، خودشناسی را بهترین راه برای خداشناسی دانست و تاکید کرد: خودشناسی بهترین راه برای خداشناسی است، خداشناسی و آگاهی از رحمت و غضب حق، نیز قویترین عامل برای پرورش ملکات اخلاقی، کمالات انسانی، نجات از پستی رذائل و رسیدن به اوج قله فضائل است.

انتهای پیام