به گزارش ایکنا از آذربایجانشرقی، طبق آیات قرآن ما باید باور قلبی داشته باشیم که روزی رسان خداست، البته این نکته در روایات نیز اهمیت فراوان داده شده است و در احادیث آمده است که بدانید روزی( مادی یا معنوی) دست شما نیست و کوشش بیهوده نکنید بلکه راه زیاد شدن رزق و روزی این است که به خدا توکل کنیم و سوره هایی را که در روایات برای افزایش رزق و روزی توصیه شده است را بخوانیم.
رحمت واسع الهی، چنان گستره هستی را در برگرفته است که همه آفریدهها از مومن و کافر از روزیهای الهی بهرهمند میباشند. در این میان تنها برخی از مومنان هستند که به عللی از روزیهای خاص برخوردار میباشند و از رحمت رحیمی در همین دنیا و نیز آخرت بهرهمند میشوند.
دستیابی به روزی از مهمترین علل و انگیزههای حرکتی بشر است، زیرا انسان را در وهله نخست به حرکت وا میدارد، دستیابی به غذایی است تا با آن گرسنگی و تشنگی خود را برطرف کند. از این رو مفهوم آسایش را مترادف با مفهوم تامین کامل غذا میداند. هرچند که برخی از امور دیگر، مانند تامین گرمای مناسب و یا سرمای مناسب و بستری خوب و مناسب، بخشی دیگر از مفهوم آسایش را تامین میکند.
شناخت رازق اولین مسئله در بحث رزق و روزی است
حجتالاسلام یعقوب قاسمی خویی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا، اظهار کرد: در بحث رزق و روزی دو مسئله مطرح می شود، یکی شناخت رازق و ولی نعمت که خداوند متعال است و دیگری تلاش برای کسب روزی حلال است و هر کسی که به رحمت رحمانی آفریده شده به سبب همان رحمت رحمانی از روزی خداوند میخورد.
وی با استناد به آیه 26 سوره آل عمران ادامه داد: در این آیه میخوانیم: بگو؛ بار خدایا، تویى دارنده مُلک. به هر که بخواهى مُلک میدهى و از هر که بخواهى مُلک میستانى. هر کس را که بخواهى عزت میدهى و هر کس را که بخواهى ذلت میدهى... و به هر که بخواهى بیحساب روزى میدهى.
حجتالاسلام قاسمی خویی از دخیل بودن اعمال دیگر انسان در میزان روزی گفت و ادامه داد: افزایش رزق فقط زیاد تلاش کردن نیست چه بسا فردی که از همه بیشتر تلاش کند ولی رزق روزانه اش از همه کمتر باشد، بلکه افزایش رزق علاوه بر تلاش، بسته به اعمال دیگر انسان نیز است که اهمّ آن اعمال، مستحبات میباشند و انسان همواره چشم به روزی و رزق دوخته است تا به او برسد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: اگر انسان واقعا خداوند متعال را رازق بداند برای کمی یا زیادی رزق حسرت نمیخورد، چراکه این خداوند است که رزق او را تعیین میفرماید و به او عطا میکند؛قران
وی وجود را بنیادی ترین رزق و روزی دانست و افزود: اگر از وجود، که خود کامل ترین و بنیادی ترین رزق و روزی است، بگذریم، انسان ها همواره نیازمند دریافت انواع و اقسام روزی هستند تا بتوانند نیازهای بیشمار خویش را در حوزههای مختلف جسمی و روحی برآورده سازند. البته در اندیشه اسلامی، انسان حتی در وجود خویش نیازمند توجه و التفات آفریدگارش در نقش ربوبی است و اگر برای یک لحظه، توجه الهی از وی بازگرفته شود، نیست و نابود می شود، به سخن دیگر، انسان در کلی ترین و جزیی ترین امور خویش همیشه نیازمند توجه ربوبی است.
حجتالاسلام قاسمی خویی، ضمن بازگو نمودن دعوت همیشگی قرآن به فعالیت تاکیدکرد: قرآن هرگز ما را به چشم پوشی از مواهب الهی دعوت نکرده است و فقر را ارزش و نعمت به حساب نیاورده و همیشه آدمی را دعوت به فعالیت نموده است تا از طریق کار و کوشش خود به روزی حلال دسترسی داشته باشد و دستور داده است که از روزی حلال و پاکیزه بخورید.
زیاد و کم روزی در دست خدا است
مهری بسناس، عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، در گفتوگو با ایکنا، اظهار کرد: زیاد و کم روزی در دست خدا است. اما نه که اگر انسانی خواست با تلاش خود کسب روزی بیشتری بکند، به نتیجه ای نرسد. او نیز مطابق با آن چه برایش تقدیر شده رفتار میکند. یعنی اگر بنده ای کم تلاش کند یا گرفتار حوادثی شود که مانع روزی وی شوند، همان تقدیر خدا برای اوست. یا بندهای تلاش کند و عللی دیگر چون میراث و ...باعث افزایش مال و دارایی او شود،همان نیز تقدیر خدا برای اوست.
وی، افزود: مومنان واقعی بايد خداوند متعال را روزیدهنده دانسته و تلاششان را صرف كنند كه روزی خود را از منشاء حلال كسب كنند.
بسناس با استناد به آیه 30سوره اسراء خاطرنشان کرد: در این آیه می خوانیم: همانا پروردگارت برای هر كس بخواهد، روزی را گشاده يا تنگ میسازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست.
این استاد دانشگاه، روزی را فقط در کسب مال ندانست و ادامه داد: نباید روزی را صرفا در کسب مال بدانیم که البته نوع انسانها به داشتن آن راغباند.ولی داشتن مال فراوان ملازم با سلامتی و سعادت و موجب افتخار نیست.زیرا بسیاری هستند که مال فراوان دارند،اما همیشه بیمارند و به جای خوردن بهترین غذا که حاصل ثروت شان است، باید داروی تلخ بخورند تا بلکه چند روز بیشتر زنده بمانند. در مقابل عده ای فقیرند، ولی از نعمت سلامتی که بهترین روزی و رزق است، بهرهمند هستند. آن ها با نان خشکی شکم خود را سیر می کنند. یا عده ای ثروت ندارند، اما خدا به آنها فرزندان نیکویی عطا کرده که خود بهترین رزق و سعادت است.یا کسانی هستند که روزی فراوان دارند و آن روزی به حتم وسیله امتحان آنها قرار می گیرد، اما متاسفانه حرص و بخل مانع کارشان میشود، و گرفتار عاقبتی سوء میشوند. پس نباید روزی را فقط در داشتن مال خلاصه بدانیم تا نتوانیم برای خود جواب مناسبی بگیریم.
وی، از رزق و روزی دخیل در زندگی فردی و اجتماعی گفت و یادآور شد: رزق و روزی، یکی از مهمترین مسائلی است که در زندگی فردی و اجتماعی بشر مطرح میشود، به دلیل اینکه انسان از ابتدا با آن رشد میکند و تا آخر عمر نیز با آن سر و کار دارد، از اینرو آثار و فواید مهم و متعددی دارد.
بسناس، افزود: همه موجودات از رزق الهی بهره دارند و موجودی نیست که از خدا دم به دم روزی نگیرد. در بین انسانها نیز همه از روزی الهی بهره دارند، ولی روزیهای گوناگون به صورت متفاوت بین مردم تقسیم شده تا انسانها محتاج یکدیگر باشند و درنتیجه اجتماع انسانی شکل گیرد و در متن اجتماع استعدادهای فطری انسانها شکوفا شود
این استاد حوزه دانشگاه، ضمن بازگو نمودن تاثیر سعی و تلاش در روزی تاکید کرد: روزی هر کسی مقدر اوست، اما از مقدار مقدر زیاد و کم بی خبریم، اگر تلاش و کوشش نمودیم، به طور معمول روزی بیشتری جلب خواهیم کرد و همان مقدر ما است و اگر حتی بعد از تلاش به مال اندکی رسیدیم، همان نیز مقدر ما است.
انتهای پیام