نشاط اجتماعی؛ گمشده اصلی برنامه‌های قرآنی ماه رمضان
گروه فعالیت‌های قرآنی ــ ماه مبارک رمضان در بسیاری از کشورهای جهان و با تنوع اقوام مسلمان در مناطق مختلف؛ ماه شادی و نشاط است، در ایران رویه به گونه دیگری است. برنامه‌های قرآنی این ماه عمدتاً بر مدار نمایشگاه قرآن می‌چرخد، نمایشگاهی که شاید توانایی ایفای نقش کامل در افزایش نشاط جامعه و اقشار آن را نداشته باشد.
به گزارش ایکنا؛ ماه مبارک رمضان در بسیاری از کشورهای اسلامی به ماه شادمانی و جشن و سرور مسلمانان شناخته می‌شود. در این ماه چهره‌های مؤمنان بشاش‌تر از هر زمان دیگری است و به همین جهت در اغلب کشورها بعد از موعد افطار تا هنگامه سحر مراسم عبادی و برنامه‌های مفرح در حال اجراست و معمولاً برنامه‌ریزی‌ها با محوریت جشن و شادی طراحی می‌شود تا مردم به درک بهتری از ماه میهمانی خدا برسند.
در ایران که آمار مراجع بین‌المللی برخلاف برخی منابع داخلی خبر از افسردگی روزافزون مردم و غمگین‌تر شدن آن‌ها می‌دهد، ماه رمضان می‌تواند بستری برای افزایش نشاط اجتماعی باشد، اما نه تنها این گونه نیست، بلکه فعالیت‌های این ماه با شادابی فاصله ای فراوان دارد. البته در برهه‌های مختلف زمانی تلاش شد تا از طریق صداوسیما و ویژه‌برنامه‌های رمضانی رسانه ملی فضای شادی در جامعه حاکم شود، اما به نظر فقط چند سال این مسیر ادامه یافت و بار دیگر همه چیز به محاق رفت.
در عرصه فعالیت‌های قرآنی که می‌تواند برشی از کلیت عرصه‌های دیگر باشد نیز وضعیت به همین صورت است و نهادهای مختلف قرآنی که برنامه‌های این ماه را تدارک می‌بینند و بسیاری از این برنامه‌ها کارکرد مشارکتی و مخاطب‌محور دارند، عمدتاً به برگزاری نمایشگاه قرآن و محفل انس با قرآن کریم ختم می‌شود، در صورتی که در همین بخش برنامه‌های بسیار زیادی را می‌توان به اجرا درآورد تا نشاط معنوی در جامعه بیش از پیش گسترش یابد.
سال‌هاست نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم به منزله عمده فعالیت قرآنی ماه مبارک رمضان با کمترین به‌روزرسانی‌ها پذیرای عموم مردم است و نهادهای سیاستگذار این بخش تمام هم و غم خود را صرف این برنامه کرده‌اند تا دیگر وجوه ماه مبارک به دست فراموشی سپرده شود؛ هرچند نمایشگاه قرآن به منزله برنامه‌ای که تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا ویترینی از فعالیت‌های قرآنی نظام را ارائه دهد و بستری برای شکل‌گیری تفرجگاهی معنوی باشد، به نظر می‌رسد در ترویج فرهنگ نشاط و شادی در این ماه عملکرد قابل توجهی نداشته است.
معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر دستگاه‌های فرهنگی تمامی فعالیت‌های خود را به این نمایشگاه اختصاص داده‌اند، نمایشگاهی که نشان داده است در این سال‌ها جایگاه و نقش مختصری در شادمانی عمومی ایفا کرده است. نمایشگاه قرآن و فعالیت‌های قرآنی اگر می‌خواهد به تفرجگاهی برای روزه‌داران تبدیل شود، باید به‌روز‌رسانی جدی در محتوای خود داشته باشد و حجمی از فعالیت‌های جدید که نشاط را به جامعه مخاطبان منتقل کند ارائه دهد.
برای رسیدن به پاسخ این سؤال که معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی علاوه بر نمایشگاه بین‌المللی قرآن چه فعالیت عمده دیگری در ماه رمضان برای نشاط مردم در این ماه دارد، به سراغ عبدالهادی فقهی‌زاده، معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رفتیم.
وی در مورد فعالیت‌های قرآنی این معاونت در ماه مبارک رمضان به خبرنگار ایکنا گفت: در این ماه و از ابتدا تا انتهای آن علاوه بر نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در تهران، براساس زمان بندی‌ها در 250 شهر و 19 استان کشور شاهد برپایی نمایشگاه قرآن کریم هستیم.
همچنین وی در مورد لزوم شاد و مفرح بودن برنامه‌ریزی‌های این ماه بیان کرد: در برنامه‌ها به این موضوع نیز توجه شده و لذا برنامه‌های قرآنی مخصوص این ماه در استان‌ها با عنوان «جشن رمضان» نامگذاری شده است.
فقهی‌زاده در پایان و در پاسخ به این سؤال که برنامه دیگری در این ایام در شهر تهران در نظر گرفته شده یا فقط به برپایی نمایشگاه قرآن آن هم در بخشی از ایام ماه مبارک رمضان بسنده شده است؟ گفت: برپایی نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم به منزله یک رخداد بزرگ قرآنی عمده فعالیت این معاونت در ماه مبارک رمضان است.
هرچند معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم تلاش دارد در این گفت‌وگوی کوتاه بر توجه این معاونت بر برنامه‌ریزی فعالیت‌های پرنشاط در ماه مبارک رمضان در استان‌ها تأکید کند، به نظر می‌رسد این توجه در حد یک نامگذاری بوده باشد و مطمئناً نمایش فعالیت‌های قرآنی یک استان حتی اگر با عنوان «جشن رمضان» باشد نیز نمی‌تواند گویای پرنشاط کردن برنامه‌ها در این ماه باشد؛ چه بسا اینکه به نظر می‌رسد جشن رمضان نیز فعالیتی کوچک‌شده از نمایشگاه بین‌المللی قرآن باشد.
به هر ترتیب آنچه عیان است خلأ برنامه‌های قرآنی در ماه مبارک رمضان است که بتواند نشاط و شادمانی را در این ماه به جامعه تزریق کند؛ برنامه‌هایی که در یک نمایشگاه خلاصه شده و همان فعالیت نیز هیچ نقشی در نشاط آفرینی حتی در جامعه مخاطب خود نداشته است و البته مشخص نیست به این سمت نیز حرکت خواهد کرد یا خیر.
انتهای پیام
