تا آخر با شماییم

2:17 بامداد 17 آبان بود که زمین لرزه‌ای به بزرگی ٥.٩ ریشتر شهر ترک از شهرستان میانه استان آذربایجان‌شرقی را لرزاند و در پی این زمین‌لرزه پنج نفر جان باخته و تعداد زیادی نیز مصدوم شدند. شهرهای میانه، سراب و بخش ترکمانچای تحت تأثیر مستقیم این زلزله قرار گرفتند. 2000 واحد در روستاهای شهرستان میانه و 1000 واحد هم در روستاهای سراب در حادثه زمین‌لرزه اخیر ۱۰۰ درصد آسیب دیدند.

اهالی روستای ورزقان شهرستان میانه نیز بر اثر این زلزله‌، دچار خسارت شدند، آن‌ها از نحوه‌ کمک‌رسانی به این روستا احساس نارضایتی کرده و اذعان دارند مسئولان به دلیل این‌که این روستا هیچ فوتی و تخریب آنچنانی نداشته است، نسبت به آن بی‌توجه هستند.

بسته‌های نان انبارشده در مسجد را به مردم نمی‌دهند

رقیه نوری، یکی از بانوان این روستاست که در خصوص مشکلات اهالی روستا به ایکنا می‌گوید: باید کسی براثر زلزله جان خود را از دست بدهد تا بعد از آن مسئولان به آن روستا رسیدگی کنند؟ متأسفانه نحوه‌ کمک‌رسانی و تأمین تغذیه‌ مردم این روستا به‌ خوبی انجام نمی‌شود، بسته‌های نان را در مسجد انبار کرده و به روستاییان نمی‌دهند!

وی با انتقاد از عدم توزیع غذای گرم بین مردم روستای زلزله‌زده‌ ورزقان شهرستان میانه، ادامه داد: اکنون من با مادر پیر و نوزاد شش ماهه‌ خود در این روستای زلزله‌زده چه کنم؟ خانه‌ مادرم تخریب شده است، این پیرزن در هوای سرد و سوزناک زمستان کجا را سرپناه خود قرار دهد؟

حسین شقاقی یکی دیگر از اهالی روستای ورزقان است، او نیز می‌گوید: همان روز اول بعد از وقوع زلزله، برق چادرهای اهالی روستا را تأمین کرده و 300 بخاری برقی برای گرم کردن چادرها در این روستا توزیع کردند ولی بعد از گذشت چند روز از وقوع زلزله تمامی تجهیزات را جمع‌آوری و برق رایگان روستا را قطع کردند و از روستاییان خواستند تا از برق خانگی خود استفاده کنند که کنتور برق خانگی هم ممکن است دچار اتصال شود.

کمک‌های مردم غیب می‌شود

وی از توزیع ناعادلانه‌ کمک‌های مردمی در روستا انتقاد کرد و گفت: مردم کمک‌های خیرخواهانه‌ خود را به این روستا می‌فرستند ولی مشخص نیست این کمک‌ها کجا غیبشان می‌زند! تاکنون کمک‌هایی از جمله کانکس، کفش، آذوقه و نان و اقلام مورد نیاز به این روستا ارائه شده ولی توزیع عادلانه‌ای انجام نشده است.

سکینه درویشی نیز یکی از اهالی روستای ورزقان، با بیان این‌که خانه‌ ما به‌طور 100 درصدی تخریب شده است و اکنون در چادر به سر می‌بریم، گفت: قرار بود برای ما کانکس بفرستند ولی هنوز تعلق نگرفته است، متأسفانه دام‌های ما در معرض سرما و بدون سرپناه مانده‌اند.

صفر کریمی یکی دیگر از اهالی روستای ورزقان است، با بیان این‌که از روز اول زلزله تاکنون اقدامی برای خاکبرداری آوار انجام نشده است، گفت: از همان روز اول وقوع زلزله منتظر هستیم تا خانه‌های تخریب شده را آواربرداری کنند ولی تاکنون اقدام جدی برای آن انجام نشده است، تنها یک دستگاه ماشین آلات به این روستا ارسال کرده‌اند که آن نیز برای این همه آوار کافی نیست.

وی با بیان این‌که هنوز کانکس کافی به این روستا ارسال نشده است، ادامه داد: هر روز پیگیر کارهای آواربرداری هستیم ولی دیگر از شنیدن وعده‌های توخالی خسته شدیم.

شهر ترکمنچای

معصومه نجف‌لویی از اهالی ترکمانچای با بیان این‌که بخش ترکمنچای در جریان زلزله، بسیار مظلوم واقع شده است، گفت: علی‌رغم این‌که میزان جمعیت شهری ترکمنچای زیاد است ولی این بخش فرمانداری ندارد و این امر باعث شده هیچ کمک و امدادرسانی در این منطقه انجام نشود.

یکی از دیگر از اهالی ترکمنچای با انتقاد از وضعیت امداد‌رسانی به این منطقه‌ زلزله‌زده، اظهار کرد: از خدمات و نحوه‌ امدادرسانی راضی نیستیم؛ چرا که در واقع به ما هیچ کمکی ارائه نشده است.

وی با بیان این‌که خانه‌ام بر اثر وقوع زلزله تخریب شده و اکنون قابل سکونت نیست، افزود: اکنون نیز بدون سرپناه آواره مانده‌ایم، برای کانکس درخواست کردیم ولی اعلام کردند، هیچ چیزی به این منطقه تعلق نمی‌گیرد.

علی چراغی نیز یکی دیگر از اهالی ترکمنچای است که در خصوص آخرین وضعیت اهالی این بخش بعد از وقوع زلزله به ایکنا می‌گوید: کانون اصلی زلزله بخش ترکمنچای بود و براثر زلزله بیشترین آسیب و خسارت به این بخش وارد شده است، این درحالی است که هیچ نهاد دولتی اسمی از این بخش نبرده است. آسیب زیادی براثر زلزله به خانه‌های این بخش وارد شده است و بیشتر خانه‌ها قابل سکونت نیست ولی چون فردی در این بخش فوت نشده، به همین دلیل از نظر امدادرسانی بسیار مغفول باقی مانده است.

وی با بیان این‌که اکثر خانه‌های مسکونی ترکمنچای که در زلزله آسیب دیدند، تحت پوشش بیمه‌ نیستند، افزود: خانه‌های مسکونی زیادی در ترکمنچای براثر زلزله ترک‌های اساسی برداشته‌اند، انتظار داریم کارشناسان میزان خسارت وارده به خانه‌های مسکونی را برآورد کنند تا مردم از امنیت خانه‌ها اطمینان خاطر داشته باشند و بتوانند در آن‌ها سکونت کنند.

یکی دیگر از بانوان اهل بخش ترکمنچای نیز اظهار کرد: ما از ماندن در خانه‌های آسیب دیده‌مان وحشت داریم، هر لحظه ممکن است بر سر ما تخریب شود، کسی به آسیب‌دیدگان این بخش رسیدگی نمی‌کند درحالی که خسارت اصلی زلزله به بخش ترکمنچای وارد شده است. از مقامات دولتی می‌خواهیم به مشکلات مردم ترکمنچای نیز رسیدگی کنند، این وضعیت قابل قبول نیست که فقط تمامی تمرکزها برای کمک‌رسانی در یک روستای خاص باشد.

جبار محمدی، دبیر بازنشسته‌ اهل ترکمنچای نیز با بیان این‌که کانون اصلی زلزله بخش ترکمنچای بوده ولی کسی اسمی از مصبیت وارده به این بخش نبرده است، گفت: حتی عنوان مصیبت وارده به بخش ترکمنچای را از ما گرفته‌اند، درحالی که بیشترین آسیب به این بخش وارده شده است.

وی با بیان این‌که اکنون اغلب خانه‌های مسکونی در این بخش آسیب دیده است، افزود: با انکار کردن نام بخش ترکمنچای از مناطق زلزله‌زده و خارج کردن نام آن از فهرست بحران، هیچ نهادی به مردم زلزله‌زده‌‌ این بخش رسیدگی نمی‌کند.

وی با انتقاد از اطلاع‌رسانی محدود صدا و سیما در خصوص مناطق آسیب‌دیده‌‌ ترکمنچای در اثر زلزله، گفت: اگر ما عضوی از این جامعه هستیم چرا هیچ حرفی از مشکلات مردم زلزله‌زده‌‌ ترکمنچای گفته نمی‌شود.

اکبر محمدی نیز یکی دیگر از اهالی معترض بخش ترکمنچای است که از عدم کمک‌رسانی و از مغفول ماندن بخش ترکمنچای در جریان زلزله انتقاد می‌کند و می‌گوید: در اثر زلزله به بیشتر خانه‌های این بخش آسیب جدی وارد شده است ولی چرا هیچ دستگاه و فردی حرفی از مشکلات این بخش نگفته است.

روستای دستجرد

سلیمه مهری یکی از بانوان اهل روستای دستجرد است، او در خصوص مشکلات اهالی این روستای زلزله‌زده می‌گوید: خانه‌های روستایی ما در اثر زلزله تخریب شده است، انتظار داریم دولتمردان به مشکلات مسکن روستاییان رسیدگی کنند. خاکبرداری در این روستا آغاز شده است، خواسته‌ اصلی ما از دولت اختصاص اسکان مناسب برای اهالی این روستا است.

وی با بیان این‌که واحدهای دامی روستاییان در اثر زلزله تخریب شده و به همین دلیل حیوانات ما در این سرما بی‌پناه مانده‌اند، گفت: خواستار اسکان موقت برای حیوانات اهالی روستا هستیم.

روستای مهماندوست

محمد علامی، یکی از اهالی روستای مهماندوست است که در اثر زلزله دچار خسارت شده است با بیان این‌که روستای ما نیز از زلزله‌ 5.9 ریشتری دچار خسارت شده است، گفت: بسیاری از خانه‌های این روستا نیز تخریب شده است، توزیع کانکس در این روستا بسیار کم است. انتظار داریم دولت به روستاهای زلزله‌زده رسیدگی بیشتری کند.

روستای ورنکش

روستای «ورنکش» میانه بیشترین آسیب را از زمین لرزه ۵.۹ ریشتری بامداد جمعه دید، این روستا نزدیک‌ترین روستا به کانون زمین لرزه 5.9 ریشتری آذربایجان‌شرقی است که تمامی پنج کشته حادثه از آن بودند.

حین ورود به روستا با نوشته‌هایی از جمله «تا آخر با شماییم» روی بنرها مواجه می‌شوید، تعداد بنرهای نصب شده توسط برخی دستگاه‌های اجرایی با این مضامین در روستا زیاد است ولی حضور صاحبان این نوشته‌ها برای کمک‌رسانی، با شعارهای درج شده روی بنرها مغایرت دارد. ماشین‌ آلات سنگین شهرداری ارومیه، شهرداری تبریز، سپاه میانه و بنیاد مسکن در روستا حضور دارند و آن‌ها تنها نیروهای دولتی هستند که در این روستا آوار‌برداری را انجام می‌دهند.

تعداد زیادی از افراد، که هنوز موفق به تحویل کانکس نشده‌اند در چادر به سر می‌برند و از سرمای سوزناک و نبود مدیریت صحیح در توزیع اقلام مورد نیاز بین مردم مناطق، گلایه‌مند هستند، اکثر مردم برای تأمین گرمایش چادر به روشن کردن آتش و کرسی‌های ذغالی در داخل چادر اقدام کردند، هرچند این امر بسیار خطرناک بوده و احتمال مسمومیت از طریق زغال بسیار زیاد است ولی طبق گفته‌ اهالی روستا، چاره‌ای جز این کار ندارند؛ چرا که شب‌های سرد مناطق زلزله‌زده غیرقابل تحمل است.

قسمت اعظم روستای ورنکش در گل و لای فرور فته است و این امر عبور و مرور مردم و دانش‌آموزان را مختل کرده است، برخی از دانش‌آموزان در این وضعیت به مدرسه نمی‌روند و تنها تعداد معدودی از آن‌ها با ترس و استرس از وقوع پس‌لرزه‌ها و فروریختن ساختمان مدرسه، پشت نیمکت‌ مدرسه می‌نشینند.

برخی از دانش‌آموزان نیز به دلیل هوای سرد چادر و کانکس و پوشش نامناسب دچار سرماخوردگی شدید شده‌اند. بعد از گذر از میدان امام حسین(ع) روستا، به پایین دست روستا رسیدیم که وضعیت خوبی نسبت به بالادست روستا نداشت، هنوز برخی از آوارهای خانه‌های کاه‌گلی روی زمین، دهن‌کجی می‌کنند.

گوشه‌ای از روستا، پیرمرد عصا به دست، روی آوارهای کاه‌گلی خانه‌اش بی پناه نشسته است، هنوز انتظار می‌کشد تا کسی از راه برسد و آوارهای تنها پناهگاهش را جمع‌آوری کند. کنار همسر پیرش روی زمین و جلوی در منزلی که دیگر نیست، نشسته است، او ساکن دائمی روستاست و حدود 80 سالی می‌شود در این روستا زندگی می‌کند.

قبلعلی نوروزی با اشاره به وضعیت دشواری که بعد از زلزله با آن مواجه شدند، گفت: آواره مانده‌ام، کسی به حرف من اهمیتی نمی‌دهد، با اینکه حدود 10 روز است برای آوار‌برداری درخواست داده‌ام ولی هنوز اقدامی برای آواربرداری خانه‌ام انجام نشده است، در حال حاضر هم در این هوای سرد و با همسر ناتوان و پیرم در چادر به سر می‌بریم.

گوشه‌ای از روستا، جمعی از بانوان روستای ورنکش جمع شدند که هر کدام به‌عنوان مادر خانواده دغدغه‌هایی برای گفتن داشتند، یکی از بانوان ضمن قدردانی از کمک‌های نیروهای امدادی و مردمی و خیران، اظهار کرد: مشکل زیاد است، تمامی ندارد، نمی‌توان انکار کرد کسی در اینجا کار نمی‌کند ولی ما از نحوه‌ توزیع اقلام مورد نیاز بین مردم به‌طور عادلانه گلایه‌مند هستیم، اکنون اگر اسمی از ادارات مربوطه نام ببرم فردا با ما سر اینکه چرا گلایه‌مند شدید، درگیر خواهند شد.

ایجاد هرج و مرج در توزیع وسایل مورد نیاز

وی با بیان این‌که از سپاه می‌خواهیم توزیع لوازم موردنیاز از جمله پتو را به یک فرد نسپارد، گفت: هر کدام از ما دفترچه داریم و می‌توان با ثبت اقلام موردنیاز در دفترچه‌، اقلام را به‌طور مساوی بین مردم توزیع کرد، نه اینکه به برخی از خانوارها هشت پتو تعلق گرفته و به دست برخی نیز هیچ پتویی نرسد. در واقع هرج و مرج در توزیع وسایل مورد نیاز مردم وجود دارد. خیران لطف کرده و اقلام مورد نیاز را به ما بخشیدند، از توزیع‌کنندگان خواهش می‌کنیم به‌طور عادلانه و با مدیریت صحیح بین مردم توزیع کنند. نیروهای هلال احمر وعده‌های غذایی را نسبت به تعداد هر خانوار تقسیم می‌کنند، خدا را شکر کمک‌های مردمی بسیار خوب است، سپاه طی سه هفته وعده‌‌ غذایی گرم بین اهالی ارائه می‌کند، از کمک‌های ارسالی مردم قدردانی می‌کنیم.

یکی دیگر از بانوان نیز اظهار کرد: معتقدم اولویت امدادرسانی باید با خانوارهای بی‌بضاعت و افرادی که به‌طور دائمی در روستا سکونت دارند، باشد نه افرادی که با شنیدن خبر زلزله بعد از 30 سال از تهران برای دریافت برخی تسهیلات به روستا هجوم آورده‌اند.

وی با بیان این‌که هنوز برخی از روستاییان در چادر به سرمی‌برند، گفت: کمک‌رسانی به برخی از افراد ناتوان که توانایی راه رفتن را ندارند، مورد غفلت واقع شده است، این افراد نمی‌توانند با پای خود آمده و وسایل گرمایشی و اقلام مورد نیاز را دریافت کنند. خانه‌هایمان به‌طور کامل تخریب شده است، کودکان نمی‌توانند در این سرمای سوزناک طاقت بیاورند به همین دلیل نیز اکثر کودکان بیمار شدند.

بانوی دیگری از جمع بانوان ورنکشی با بیان این‌که هنوز خبری از کانکس نیست، گفت: حدود سه هفته بعد از گذشت زلزله، در سرمای سوزناک شب‌های این منطقه از شدت سوز سرما به خود می‌لرزیم، زلزله ما را به روز سیاه نشاند. هیچ مشکلی از بابت تغذیه نداریم و از زحمات تمامی نیروها و افرادی که برای تأمین غذای روستاییان زحمت می‌کشند، تشکر می‌کنیم.

شریف‌پور نیز یکی از بانوان ورنکشی است که در داخل چادر سفید رنگ هلال احمر زندگی می‌کند، از وضعیت نامناسب زندگی و محل سکونتش گلایه کرد و گفت: از کدام یک از دردهایمان بگویم؟ چراغ کوچکی برای گرم نگه داشتن چادر به ما داده‌اند ولی حتی گوشه‌ای از چادر هم گرم نمی‌شود به ناچار در داخل چادر ذغال و آتش روشن کرده‌ام.

وی با بیان این‌که وضعیت مناسبی نداریم، دچار بیماری قلبی هستم و هر سال قلبم آنژیو می‌شود، اظهار کرد: برای دریافت کانکس درخواست کرده‌ام ولی هنوز خبری نیست، خانه‌ یکی از اهالی روستا سالم بوده ولی با این حال موفق به دریافت کانکس شده است و دیگری مانند من که خانه‌اش به‌طور 100 درصدی تخریب شده، هنوز موفق به دریافت کانکس نشده است و مجبورم در سرمای زمستان در چادر پارچه‌ای به سر ببرم.

جیران حسن‌زاده نیز یکی دیگر از بانوان ورنکشی با بیان این‌که خواسته‌ اصلی ما کانکس است، گفت: همه‌ اسباب و وسایل زندگیم زیر آوار ماند، هنوز آوار‌برداری انجام نشده است و در چادر به سر می‌بریم، برای گرم نگه داشتن چادر از ذغال استفاده می‌کنم، چاره‌ای نداریم در مقابل این سرما نمی‌توانیم کاری انجام دهیم به ناچار از ذغال برای گرم نگه داشتن چادر استفاده می‌کنیم.  خبر ندارم چه زمانی آوار‌برداری را انجام می‌دهند، سواد ندارم از کجا و به کی باید بگویم خانه‌ام را آوار‌برداری کنند؟! نمی‌دانم با این بدبختی چه کنم...

محمدباقر هنربر، مدیرکل مدیریت بحران استانداری آذربایجان‌شرقی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: تاکنون برای یک هزار و 915 نفر از زلزله‌زدگان استان کمک بلاعوض اسکان موقت پرداخت شده است. برخی از این افراد 3 میلیون تومان و بعضی از آن‌ها کمک هزینه 10 میلیون تومانی مصوب دولت برای اسکان موقت را دریافت کرده‌اند. 243 دستگاه اتاقک و 227 دستگاه کانکس پیش ساخته اهدایی خیران هم تحویل زلزله‌زدگان استان شده است.

مدیرکل مدیریت بحران استانداری آذربایجان‌شرقی، با اشاره به ادامه آواربرداری واحدهای مسکونی آسیب‌دیده همزمان با اسکان موقت زلزله‌زدگان گفت: تاکنون کار آواربرداری هزار و 87 خانه مسکونی روستایی در شهرستان‌های سراب و میانه انجام شده است.

وی به تلاش بنیاد مسکن برای ساخت اماکن مسکونی دائمی برای زلزله‌زدگان هم اشاره کرد و افزود: پی کنی 63 واحد و آرماتوربندی 12 واحد مسکونی در روستاهای زلزله‌زده به اتمام رسیده است.

بر اساس این گزارش، گفت‌وگوهای مردمی منتشر شده در این گزارش طی چهار روز گذشته جمع‌آوری شده است.