رحیم عظیمی هنرمند نگارگر در سال ۱۳۷۰ در روستای عیشآباد شهرستان مرند از توابع آذربایجانشرقی به دنیا آمده و در سال ۱۳۸۰ در ۱۰ سالگی طی حادثه برق گرفتگی هر دو دست خود را از دست داده است و با پا نگارگری میکند و آثاری میآفریند که دستها از خلقشان عاجزند.
تصور اینكه انسان بدون دست چگونه میتواند زندگی كند مطمئناً در ذهن هیچیك از ما نمیگنجد، اما رحیم عظیمی در تصورات و خیالات خود سیر نمیكرد بلكه در واقعیت، دستهایش را از دست داده بود و این، مسئله كمی نبود. وقتی او بهخود آمد و با این صحنه مواجه شد، غم بزرگی در دلش افتاد كه ادامه زندگی چگونه برایش ممكن خواهد بود و زندگی را برای خود تمامشده میدانست، اما چنین نشد.
رحیم عظیمی به خبرنگار ایکنا آذربایجانشرقی، میگوید: خیلی طول كشید تا روحیه خودم را پیدا كنم. یك روز تصمیم گرفتم به جای اینكه اعتراض كنم، تسلیم حق شوم. در مقام اعتراض همیشه میگفتم چرا من؟ ولی با خدا عهد كردم و واقعیتهای زندگی خودم را پذیرفتم. درست است كه دست ندارم ولی خدا پاهایم را بالی ساخت برای رسیدن به این واقعیت زندگی كه میتوان بدون دست بود ولی بیخدا بودن هرگز. الان به نبود دستهایم فكر نمیكنم. خداوند هیچوقت مرا تنها نگذاشته است، همیشه پشت و پناهم بوده و خانوادهام نیز در كنارم هستند و همیشه مرا حمایت میكنند.
این هنرمند ادامه میدهد: اوایل کار اذیت میشدم؛ کار کردن با پا خیلی سختتر از دست بود، باید زیاد تمرین میکردم ولی به خوبی میدانستم که میتوانم این کار را انجام دهم. برایم خیلی سخت بود که با این شرایط کنار بیایم ولی روز به روز به انگشتان پاهایم مسلط تر شدم و توانستم با پا بنویسم و نگارگری کنم.
عظیمی، عامل موفقیتش را سه چیز میداند: توکل بر خدا، تلاش و پشتکار، از علاقهاش به نگارگری میگوید و ادامه میدهد: نقاشی کشیدنم با پا به خاطر عشق و علاقه است، البته انتظار فروش این آثار و کسب درآمد را نیز دارم چراکه این تنها هنر و کاری است که میتوانم انجام دهم و هزینههایم را تأمین کنم.
وی ادامه داد: از کودکی به نقاشی و هنر علاقه فراوانی داشتم و همین علاقه باعث شد تا خانوادهام مرا در این مورد راهنمایی و تشویق کنند تا بتوانم این رشته را به هر نحوی که شده ادامه دهم.
عظیمی با اشاره به اینکه از سال ۱۳۸۷ از هنرستان، نقاشی را آغاز کرده است افزود: پس از اتمام دوره هنرستان، در رشته نقاشی ایرانی و نگارگری در دانشگاه به تحصیل در رشته مورد علاقهام ادامه دادم و هم اکنون نیز هنر نگارگری را انجام میدهم.
این نگارگر جوان با اشاره به اینکه مشکلات بسیاری در حوزه تمامی رشتههای هنری وجود دارد، خاطرنشان کرد: در زمینه حمایت از هنرمندان توقعی از مسئولین ندارم چون تمامی رشتهها درگیر مشکلات بوده هرچند این مشکلات در شاخههای هنری بیشتر هستند.
عظیمی درخصوص درآمد حاصل از فروش کارهایش گفت: من با عشق وارد عرصه هنر و نگارگری شدم و تمام نقاشیهایم را همچون فرزندانم دوست داشته و در واقع آثارم، وارث من هستند و به نظرم درست نیست که به هنر به چشم منبع درآمد نگاه کنیم.
برای مشاهده فیلم اینجا کلیک کنید.