هدف قرار دادن مرجعیت و عقده‌گشایی‌های تاریخی سعودی‌ها
جمعه العطوانی، تحلیلگر عراقی، اهانت روزنامه عربستانی به مرجعیت دینی در عراق را ناشی از شکست سعودی‌ها در دشمنی با پیروان اهل بیت(ع) و عقده‌های تاریخی آنها دانست که نسل به نسل منتقل شده و تازه مانده است.
به گزارش ایکنا، روزنامه الشرق الاوسط عربستان روز گذشته جمعه، 13 تیرماه، در اقدامی گستاخانه کاریکاتوری اهانت‌آمیز در مورد حضرت آیت‌الله العظمی سیدعلی سیستانی، مرجع دینی شیعیان عراق، منتشر کرد. این اقدام خشم ملت و مقامات سیاسی عراق را برانگیخت و با واکنش تند مقامات عراقی رو‌به‌رو شد. در همین رابطه خبرگزاری براثا در مطلبی به قلم «جمعه العطوانی»، کارشناس و تحلیلگر مسائل سیاسی عراق، در این باره نوشت:
عجیب نیست که رسانه‌های وهابی سعودی نمادهای دینی از جمله مرجعیت و حوزه‌های علمیه ما را هدف قرار دهند. این اقدام چند خاستگاه دارد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. هیچ وجه مشترک دینی میان ما و آنها وجود ندارد و اسلام ما اصلاً شبیه اسلام آنها نیست. اسلام ما دین رحمت، بخشش، احترام به دیگران، چشم‌پوشی و برادری است. امیر‌المومنین(ع) می‌فرماید: مردم دو دسته‌اند یا برادر دینی تو هستند و یا در خلقت به تو شبیهند، در حالی که اسلام آنها اسلام رسول خدا، محمد بن عبدالله(ص) نیست بلکه اسلام محمدبن عبدالوهاب، دست‌پرورده و جاسوس انگلستان است که همه مسلمانان پیرو اهل بیت(ع) و سایر مذاهب سنی، که ضریح اولیای خدا را متبرک می‌دانند، کافر می‌شمارد. حمله به ملت‌های منطقه از سوی داعشی‌های تکفیری از اندیشه وهابی سعودی سرچشمه می‌گیرد که منبع آن تفکرات بن عبدالوهاب در حکم رد تبرک جستن از اولیای خدا و نسبت دادن آن به شرک است.
2. اسلام ما اسلام رد ظلم، دشمنی و وابستگی و دفاع از مظلومان و مستضعفان است. اسلام عزت، کرامت و مقاومت، اسلام فرماندهان شهید، علما و اولیاء. برخی تصور می‌کنند وابستگی نژادی مهم‌ترین وجه اشتراک ما با حکومت عربستان است چراکه هردوی ما عرب هستیم و اصل ما یکی است و یک دشمن داریم. اما آیا این کفایت می‌کند؟ ما می‌گوییم قومیت هیچ حقی را تغییر نمی‌دهد. آیا کسانی که در صدر اسلام مسلمانان را آزار می‌دادند غیر عرب بودند؟ هم مسلمانان و هم مشرکان در زمان رسول اعظم(ص) عرب بودند. اما آیا تساوی نژادی مانع درگیری حق و باطل شد؟ آیا نژاد می‌تواند از ریخته شدن خون ملت‌ها جلوگیری کند؟
اگر نژاد برای ممانعت از خونریزی کفایت می‌کند پس تکلیف ملت‌های عرب در عراق، سوریه، یمن و لیبی، که خون آنها بی‌دلیل توسط خود اعراب ریخته می‌شود، چیست؟ آیا این غیر اعراب هستند که با پاک‌ترین مسائل چون فلسطین تجارت می‌کنند؟ آیا زنان عرب بعد از همگامی اعراب با استکبار آمریکایی ـ صهیونیستی هتک حرمت نشدند؟ بنابراین عرب بودن تنها دروغی است که برخی تلاش می‌کنند با استفاده از آن بر مردمان ساده چیره شوند. راز هدف قرار دادن مرجعیت دینی در عقده‌های قومی است که در طول قرن‌ها از پیشینیان به ارث رسیده و اکنون سرباز کرده است.
عقده‌ای که مانند یک گلوله برف با توطئه‌های آمریکایی و نادان شمردن امرای خلیج و به خصوص آل سعود و تبدیل آنها به ابزاری برای اجرای سیاست‌ها خود، رشد کرده و بزرگ شده است.
مرجعیت دینی امروز مانع اجرای طرح آمریکایی ـ خلیجی برای از هم پاشیدن بافت اجتماعی عراق به عنوان مقدمه‌ای برای تقسیم این کشور به دست تروریست‌های داعشی است. همانگونه که در گذشته نیز مترصد بود و با فتوای جهاد کفایی موجب شد آنچه همه می‌دانند به وقوع بپیوندد.
نتیجه پایانی آن که محور اهل بیت(ع) پیروزهایی را کسب کرده است که در مقایسه با امکانات دشمن شبیه یک معجزه الهی است. عربستان در تمام جبهه‌هایی که دشمن آمریکایی بر او تکیه کرده بود، مال، افراد، جایگاه و میدان را از دست داد و این به دلیل مکتب اهل بیت(ع) است که از سوی مراجع دینی در نجف اشرف و قم رهبری می‌شود و از نقش رهبری مرجعیت در رویارویی با جنگ‌ها و طرح‌های خرابکارانه نشئت می‌گیرد. به همین دلیل عکس‌العمل نظام سعودی در زشت نشان دادن چهره مرجعیت دینی برای انتقام از این شکست تاریخی متبلور می‌شود.
انتهای پیام
