به گزارش ایکنا از آذربایجانشرقی، حجتالاسلام ناصر فروهی، عضو هیئت علمی و استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تبریز، امروز، 23 فروردین ماه، در نشست تخصصی با عنوان «الهیات و چالش کرونا» که به صورت مجازی، اظهار کرد: بشر از ابتدای خلقت تاکنون همواره با بلاها و مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی مواجه بوده که این بلاها از جمله زلزله، سیل، طوفان، امراض گوناگون و... گاه صدمات جبران ناپذیری را بر پیکره و جامعه انسانی وارد کرده است.
وی افزود: یکی از مخاطرات و بلایای طبیعی که انسانهای کل عالم امروز با آن مواجه بوده و بیش از یک سال با آن درگیر شدهاند، مسئله بیماری کرونا و ویروس کووید ۱۹ است که به عنوان یک چالش اساسی و مهم بر همه ابعاد وجودی انسان شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و اعتقادی تأثیر گذاشته است.
فروهی، با اشاره به صدمات اقتصادی ملموس و افزایش فاصله در روابط اجتماعی بین انسانها ناشی از چالش کرونا، گفت: حتی برخی از کشورها در این شرایط به دنبال ماهی گرفتن از آب گلآلود وضعیت جامعه هستند. اما یکی از مسائل مهمی هم که تحت تأثیر این ویروس منحوس قرار گرفته و شبهاتی هم مطرح کرده، مسائل اعتقادی را شامل میشود.
این استاد حوزه و دانشگاه، افزود: سؤالاتی از قبیل اینکه چرا خداوند جلوی این بیماری را نمیگیرد و بنده خود را درگیر آن کرده است؟ و یا انسانها چقدر باید از این ویروس صدمه ببیند؟ آیا خداوند توانایی جلوگیری از این بیماری را دارد؟ و.... نشان میدهد که کرونا با مسائل اعتقادی و کلامی ما ارتباط تنگاتنگی پیدا کرده و شبهات مختلفی را ایجاد کرده است.
وی با اشاره به وجود سه شبهه مهم در این خصوص، تشریح کرد: اولین و مهمترین شبههای که چالش کرونا بر اعتقاد مردم برجا گذاشته است، بحث رابطه کرونا با نظام احسن است. در این راستا میتوان گفت که ما از یک سو ادعا میکنیم که جهان هستی، بهترین جهان ممکن است که خداوند میتواند خلق کرده باشد، اما از طرفی دیگر در این جهان یکسری چالشهای وجود دارد که با اصل این نظام احسن ناسازگار است و حتی گاه صدمات جبران ناپذیری بر جامعه بشری وارد میکند.
فروهی، با بیان اینکه بحث ناسازگاری وجود کرونا با هدف آفرینش انسان شبهه دیگری است که مطرح میشود، گفت: بر اساس این شبهه، خداوند متعال اهدافی را برای آفرینش انسان بیان کرده و انسان را آفریده تا در این نظام به آرامش و آسایش برسد، در حالی که وجود چالش و موضوع فراگیر جهانی مثل کرونا، کل آرامش انسان را بهم ریخته است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه شبهه دیگر در خصوص رابطه کرونا با عدل جزایی و کیفری خداوند است، گفت: اگر ما بیماری کرونا را همانند آنچه در قرآن مطرح شده مبنی بر اینکه برخی بلاها محصول عملکرد و اعمال ناشایست خود انسانها است را به عنوان کیفر انسانهای گناهکار در دنیا بدانیم، پس تکلیف انسانهای بیگناهی که ناخواسته درگیر این بیماری شدهاند، چه میشود و آیا این پدیده با عدل جزایی خداوند سازگار است؟
وی در پاسخ به شبهه اول مطرح شده، گفت: انسان با دو جهان هستی شامل مادیات و مجردات روبه رو است که چالشها، مخاطرات طبیعی و ناسازگاریهایی چون کرونا تنها در عالم مادیات اتفاق میافتد و عالم مجردات عاری از اینگونه پدیدهها است.
فروهی ادامه داد: دلیل وقوع چنین پدیدههایی در عالم مادیات این است که عالم ماده، دنیای رشد و کمال تدریجی است و به همین خاطر تصادفات، تضادها و تعارضهای ذاتی بین موجودات وجود داشته و باعث شده تا موجودات بر روی یکدیگر تأثیر بگذارند و تأثیر بپذیرند و در نهایت چالشهایی از قبیل کرونا پدید آید. در واقع بیماری کرونا، جزو لازمه لاینفک موجودات هستی و معلول تعارضها و تصادفات موجود در عالم مادیات است.
عضو هئیت علمی دانشگاه تبریز، ادامه داد: در پاسخ به شبهه دوم در خصوص چالش کرونا، میتوان گفت که اگر انسان نارسایی و ناسازگاری کرونا را حس میکند، در واقع جزئی نگری کرده است. یعنی در واقع انسان منافع فردی و اجتماعی دارد که ناسازگاری چون کرونا بیشتر بر بعد فردی او تاثیر میگذارد و باعث ایجاد شبهه در منافات این چالش با آسایش شده است، در حالی که در بعد اجتماعی اینگونه نیست.
وی متذکر شد: گاه یک زیان موقت به دنبال خود سود و لذت دائمی را به همراه دارد و در واقع انسان با این گونه چالشها از خواب غفلت بیدار میشود و با وجود بیماری میتواند قدر سلامتی خود را بداند.
وی در پاسخ به شبهه سوم اعتقادی در چالش کرونا، افزود: انسان با نگاه مادی گرایانه، بیماری کرونا را خلاف عدل کیفری میداند، اما اگر انسان به مجموعه حیات نگاه کند، نظر و قضاوت خود را تغییر میدهد. درست است که انسانهای بیگناه به خاطر گناه انسانهای دیگر با یکسری صدمات مواجه میشوند، اما در صورتی عدل کیفری زیر سؤال میرود که ضرر این انسانها جبران نشود در حالی که خداوند در زندگی بعد از مرگ، پاداشی بیش از خسارات دنیوی برای جبران این صدمات ارائه خواهد داد.
انتهای پیام