به گزارش ایکنا، حجتالاسلام و المسلمین مرتضی آقاتهرانی، معلم اخلاق و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم، در سلسله گفتارهایی با عنوان «اخلاق بندگی» به بیان نکات و توصیههای اخلاقی برای بهرهمندی معنوی بیشتر از فرصت ماه مبارک رمضان پرداخته است که در ایام ماه مبارک بر خروجی ایکنا قرار میگیرد.
بخش چهارم «اخلاق بندگی» به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
از اینکه توفیق را دارم خدمتتان باشم خدا را شکر میگویم. از اینکه دوستان ما برادران عزیز قرآنی ما کار میکنند برای احیای کتاب خدا، نام خدا، یاد خدا از آنها سپاسگزارم. از اینکه کشورمان کشور قرآنی است و بتواند صدای قرآن را به سراسر جهان برساند خدا را شکر میگویم.
ببینید ماه، ماه مردم است از یک جهت و از یک جهت ماه خداست. وقتی که نگاه میکنید میبیند در ماههای دیگر وقتی میخواهیم دعا کنیم دعاها محدود است به افراد خاص؛ مثلاً میگوییم که مریضهای اهل اسلام را شفا بده ولی در دعاهایی که در ماه رمضان داریم اینجوری نیست؛ اللهم اشفع کل مریض (خدایا همه مریضها را شفا بده)، اللهم اشبع کل جائع (خدایا هر گرسنهای را سیر کن)، اللهم اکس کل عریان (خدایا هرکسی را که پوشش ندارد بپوشان).
ببینید دعاها یک حالت جهانی دارد؛ ماه، ماه جهانی است. یاد، یاد کل انسانهاست و همه را به درگاه الهی میخوانیم و در درگاه الهی در حق آنها دعا میکنیم. پس از خدا بخواهیم در این ماه بتوانیم به واقع انسان شویم. اگر بتوانیم ما کاری بکنیم که از انسانیت برخوردار شویم خیلی فرق میکند.
دوستان، خواهران من و برادران عزیز!
گذشته از اینکه انسان باید قدر حیات خودش را بداند باید به فکر دیگران هم باشد. من خاطرهای را سراغ دارم که برایم جالب است. خدا رحمت کند مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله تعالی را. جناب آیتالله حسنزاده آملی (حفظه الله تعالی) میفرمودند که من یک مقالهای نوشته بودم دادم خدمت علامه طباطبایی که این مقاله را ببینند و اگر جایی نقص و عیبی دارد یا پیشنهاد و نقدی دارند، بخواهند در بررسی به جایی اضافه کنند یا کم کنند و اصلاحیهای به آن بزنند. ایشان مقاله را دیده بودند و دیدم آخر مقاله چند کلمهای نوشتند. وقتی خدمتشان رسیدم پرسیدم چطور بود، فرمودند بسیار خوب بود، کار بسیار ارجمند و ارزشمندی انجام دادی. ولی میخواهم یک نکته به تو بگویم؛ آخر شما یک دعایی در حق خودت کرده بودی که مثلاً خدایا مرا موفق بدار، میدانی من به عمرم برای خودم دعا نکردم. هر دعایی کردهام دیگران را هم شریک کردهام.
دوستان یک همگرایی با همدیگر داشته باشیم، مردم دنیا را هم مردم خودمان بدانیم. برای بعضیها متأسفم که پدر خود را پدرش نمیداند، همسر خود را همسرش نمیداند، بچه خود را بچهاش نمیداند. این خیلی بد است. هر قدر بتوانید به فکر دیگران باشید، گرفتاریهای مردم را گرفتاریها خودتان بدانید، ناراحتی دیگران را ناراحتی خودتان بدانید. البته در خوشیهای آنها باید شاد باشیم.
امیدوارم این سال، سال ظهور حضرت ولی عصر(ارواحنا فداه) باشد و موجب نجات کل انسانهای عالم هستی باشد. امیدوارم خدای تعالی همه بندگانش را به لطف امام عصر(عج) و ظهور ایشان شاد کند و همه ما را به نتیجه نهایی برساند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
انتهای پیام