گام بیست و پنجم روزه‌‌داری؛ خدایا محکم‌ترین دستگیره ایمان را داشته باشم

به گزارش ایکنا، بیست و پنجمین روز ماه مبارک رمضان فرا رسید. پس از روزها روزه‌داری، آنچه اکنون از خداوند می‌خواهیم باید فراتر از مادیات دنیا و حتی فراتر از گام‌های اول خلوص باشد. امروز می‌توان از خدا دوستی دوستانش و دشمنی با دشمنانش را خواست یعنی در جبهه حق بودن را.

در دعای روز بیست و پنجم ماه رمضان از خداوند می‌خواهیم: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ ومُعادیاً لأعْدائِکَ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبییّن؛ خدایا قرار بده در این روز دوست دوستانت ودشمن دشمنانت و پیرو راه و روش خاتم پیغمبرانت اى نگهدار دل‌هاى پیامبران».

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح فراز «اللّهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ ومُعادیاً لأعْدائِکَ» می‌گوید: خدایا کاری کن تا در ماه رمضان، خوبان را دوست بدارم و دشمن دشمنانت باشم. در مورد خودم، عملی که به من امید می‌دهد تا در قیامت جزو نجات‌یافتگان باشم، این است که خوبان و اشخاص با تقوا را دوست دارم و از بی‌تقوایان بیزاری می‌جویم.

وی تأکید می‌کند: اگر پسرتان بی‌تقواست و نماز نمی‌خواند، نباید او را دوست داشته باشید، حدیث است که به حقیقت ایمان نمی‌رسید، مگر آنکه نزدیک‌ترین خویشان خود را برای خدا دوست نداشته باشید، چون متدین نسبت و دورترین افراد را برای اینکه متدین است، دوست داشته باشید.

این استاد اخلاق ادامه داد: امام باقر(ع) به شخصی فرمودند: «اگر اراده کردی که بفهمی بهشتی و یا جهنمی هستی، به قلبت مراجعه کن، اگر دیدی اهل طاعت را دوست داری، اهل بهشت و اگر اهل گناه را دوست داری، اهل جهنم هستی و انسان در قیامت با کسی که او را دوست دارد، محشور می‌شود». در دوره آخرالزمان قلب مؤمن آب می‌شود؛ زیرا گناه را می‌بیند و استطاعات تغییر وضع را ندارد.

آیت‌الله تهرانی با انتقاد از وضع موجود جامعه گفت: الان روزگاری شده است که ما نمی‌توانیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم. هر کس که مومنی را دوست دارد، حتی اگر منحرف باشد، پس از مدتی رستگار خواهدشد.

این استاد بزرگ اخلاق در شرح فراز «مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ» اظهار می‌کند: در این بخش از خدا می‌خواهیم تا ما را یاری رساند، برای اینکه به طریقه پیغمبر در مستحبات، دعاها و دستورات اسلام عمل کنیم، از خدا می‌خواهیم تا هر چه پیامبر (ص) به ما فرموده است، درباره مستحب و واجب عمل کنم و مکروهات را از خود دور و حرام را ترک کنیم

حجت‌الاسلام روح‌الله بیدرام، نویسنده و پژوهشگر دینی در کتاب «نجوای روزه‌داران» در تفسیر دعای روز بیستم و پنجم ماه رمضان آورده است:

دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خدا

از پایه‌های اساسی مذهب تشیع و شریعت مقدس اسلام، دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خداوند تبارک و تعالی است، روایت شده، روزی پیامبر(ص) به اصحاب فرمودند: آیا می‌دانید کدامیک از دستگیره‌های ایمان محکم‌تر است؟ هرکس جوابی داد، پیامبر(ص) فرمود: «اَلْحُبُّ فِی اللهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللهِ وَ تَوَالِی اَوْلِیاءَ اللهَ و التَّبَرِی مِنْ اَعدَاءِ اللهِ ؛ محکم‌ترین دستگیره ایمان دوستی و دشمنی در راه خدا و دوستی با اولیاء خدا و بیزاری از دشمنان خداست».

دوستی و دشمنی افراد با یکدیگر دلائل متعدد دارد، اگر دوستی دیگران برای اَجر اخروی و پاداش معنوی باشد این دوستی، دوستی برای خدا محسوب می‌شود و بغض فی الله دشمنی با افراد است از آن جهت که دشمن خدا هستند و از مسیر اطاعت و عبادت حق تعالی دور گشته‌اند، اما آن دشمنی که بر اساس کینه‌های شخصی و با اغراض دنیوی باشد بغض فی الله، به حساب نمی‌آید، اگر کسی در دل محبت دوستان خدا را دارد، باید دشمنی دشمنان خدا را هم داشته باشد، زیرا این دو ملازم یکدیگرند، همانگونه که اطاعت خدا موجب محبت فرد می‌شود، باید معصیت وی هم موجب دشمنی با او شود. ائمه اطهار(ع) بهترین مصداق اولیاء الهی هستند که در این روز از خداوند متعال خواسته ایم خداوند ما را جزء محبین واقعی آنها قرار دهد و با آنهایی که بغض عداوت و کینه نسبت به آنها دارند دشمن باشیم در خصوص توضیح فقره فوق در ذیل به روایاتی در باب حب و بغض نسبت آنها اشاره می‌شود.

پیروی از سنت پیامبر اکرم(ص)

منابع چهارگانه فقه شیعه عبارتند از قرآن، سنت، عقل و اجماع. در میان این منابع، قرآن و سنت به عنوان دو منبع پذیرفته شده در میان کلیه فرق اسلامی به شمار می‌روند. سنت در لغت به معنی طریقه و روش است و در اسناد آن به خداوند، قانون کلی حاکم بر جوامع را می‌رساند. اما سنت در اصطلاح اصولیین مورد اختلاف واقع شده و آنچه همه فرق اسلامی بر آن اتفاق نظر دارند، این است که، آنچه از پیامبر(ص) صادر شد، اعم از قول، فعل و تقریر، سنت و حجت است و ما شیعیان آن را فراتر از پیامبر(ص) دانسته و قول، فعل و تقریر معصوم(ع) را که شامل پیامبر، ائمه اثنی عشر و فاطمه زهرا(س) اجمعین می‌شود را سنت و حجت می‌دانیم. لذا در این عبارت از دعا می‌خوانیم «مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ أَنْبِیائِکَ؛ خدایا مرا پیرو راه روشن آخرین پیامبرانت قرار ده» و روشن است که استمرار راه روشن پیامبر در پیروی از سنت ائمه اطهار(ع) و صدیقه طاهره (س) است، که این سنت بخشی از آن واجب و بخشی مستحب به شمار می‌رود.