ربیع‌الاول؛ بهار عارفان و سالکان
ماه ربیع‌الاول که به‌عنوان ماه شادی اهل بیت(ع) شناخته می‌شود، از نظر تاریخی، اجتماعی و عرفانی دارای ویژگی‌های منحصر به‌فردی است.
به گزارش ایکنا از اصفهان، در یادداشتی به قلم حجت‌الاسلام مهرداد آقاشریفیان، عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه هنر اصفهان آمده است:
«ای آفتاب گردون! تاری شو و مَتاب/ کز بُرج دین بتافت یکی روشن آفتاب/ بنمود جلوه‌ای و ز دانش فروخت نور/ بگشود چهره‌ای و ز بینش گشود باب/ شمس رُسل محمد مرسل که در ازل/ از ما سوی الله آمده ذات وی انتخاب/ تابنده بُد ز روز ازل نور ذات او/ با پرتو و تجلی بی پرده و نقاب» (ملک الشعرای بهار)
درنگی در ماه ربیع‌الاول
ماه ربیع‌الاول، ربیع المولود، ماه شادابی اهل بیت پیامبر(ص) و شادی پیروان پیامبر اعظم(ص) و ماه سلوک عارفان است. این ماه دارای ویژگی‌های منحصر به‌فردی است، هم از ابعاد تاریخی، اجتماعی و هم عرفانی. در روایت داریم که پیامبر(ص) فرمودند: «هر کس بشارت ماه ربیع‌الاول را به من بدهد، من هم بشارت بهشت را به او می‌دهم». اهمیت ماه ربیع‌الاول در فرهنگ مسلمانان به‌دلیل همان وقایع و اتفافاتی است که در این ماه رخ داده است.
میلاد بهترین مخلوق خدا در ماه ربیع‌الاول
میلاد نبی مکرم، حضرت ختمی مرتبت(ص) به‌عنوان بهترین مخلوق خدا و اشرف و سیّد موجودات در ماه شریف ربیع‌الاول واقع شده که طبق اعتقادات شیعیان، هفدهمین روز و در نزد اهل سنت، دوازدهمین روز این ماه است.
به تدبیر حضرت امام خمینی(ره) و در راستای همدلی و عشق و ارادت به ساحت نبی اکرم(ص) و پیوستگی مسلمانان، هفته مابین 12 تا 17 ربیع‌الاول با عنوان «هفته وحدت» نامگذاری شده است.
حکیم نظامی در هفت پیکر چه خوش سروده است: «نقطه خط اولین پرگار/ خاتم آخر آفرینش کار/ نوبر باغ هفت چرخ کهن/ درّه‌التاج عقل و تاج سخن/ کیست جز خواجه مؤید رای/ احمد مرسل آن رسول خدای/ شاه پیغمبران به تیغ و به تاج/ تیغ او شرع و تاج او معراج/ همه هستی طفیل و او مقصود/ او محمد رسالتش محمود.
همچنین میلاد امام صادق(ع) در هفدهمین روز این ماه، از دیگر وقایع مهم ماه ربیع‌الاول محسوب می‌شود. شهادت امام حسن عسگری(ع) در روز هشتم این ماه و آغاز امامت بقیه الله الاعظم(عج) از دیگر وقایع مهم ماه شریف ربیع‌الاول است.
در ماه ربیع‌الاول حوادث بسیار مهمی در تاریخ اسلام رخ داده است، از جمله لیلة المبیت؛ شبی که پیامبراکرم(ص) از مکه به مدینه هجرت کرد و امام علی(ع) در خوابگاه ایشان مستقر شد و خود را فدایی پیامبر(ص) نمود؛ این حادثه در این ماه شریف واقع شده است.
حکیم عطار در منطق الطیر سروده: «چون به سوی غار می‌شد مصطفی/ خفت آن شب بر فراشش مرتضی/ کرد جان خویش را حیدر نثار/ تا بماند جان آن صدر کبار».
ناصر خسرو نیز نیکو گفته: «علی بود مردم که او خفت آن شب/ به جای نبی بر فراش و دثارش/ همه علم امت به تأیید ایزد/ یکی قطره خُرد بود از بحارش».
رهسپار شدن پیامبراعظم(ص) و آغاز هجرت آن بزرگوار و همچنین ازدواج نورانی پیامبر(ص) با حضرت خدیجه(س)، از حوادث مهم در تاریخ اسلام است که در این ماه شریف رخ داده است.
شیعه بعد از دو ماه عزاداری، وارد ماه ربیع‌الاول می‌شود
شیعه بعد از دو ماه عزاداری برای سیّد و سالار شهیدان، امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان و همچنین پیامبر اکرم(ص)، امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) به ماه ربیع‌الاول وارد می‌شود. شیعیان باید با حفظ همه حرمت‌ها و مبانی دینی و اعتقاداتی خود در این ماه به شادی بپردازند.
در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان نوشته دانشمند عالی مقام، جناب محدث قمی، اعمال روزهای مختلف ماه ربیع‌الاول ذکر شده است.
از نظر عرفانی نیز این ماه دارای اهمیت فراوان برای سالکان است؛ رهبر فرهیخته انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای می‌فرماید: «بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع (بهار) حیات است، ربیع زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی(ص) و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبداللّه جعفربن‌محمدالصادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر(ص) سرآغاز همه برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدّر فرموده است. ما که اسلام را وسیله سعادت بشر و راه نجات انسان می‌دانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر(ص) است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همه برکاتی دانست که خدای متعال جامعه بشری را، امت اسلامی را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است.»
و حسن ختام زیبا نغمه حکیم سنایی است: «روحی فداک ای محتشم، لبیک لبیک ای صنم/ ای رأی تو شمس‌الضحی، وی روی تو بَدرالظُلم/ مایه ده آدم تویی، میوه دل مریم تویی/ همشهری زمزم تویی، یا قبلة الله فی العجم/ دانم که از بیت‌اللهی، شیری بگو یا روبهی/ در حضرت شاهنشهی، بوالقاسمی یا بوالحکم».
انتهای پیام
