ضرورت الگوپذیری از حضرت عباس(ع) در پرچم‌داری امام و انقلاب

حجت‌الاسلام سید عباس تقوی، رئیس دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های استان هرمزگان در گفت‌وگو با ایکنا، ضمن عرض تسلیت تاسوعا و عاشورای حسینی، دهه محرم را دهه پر حماسه‌ای خواند و اظهار کرد: دهه محرم دهه عجیبی است و لبریز از حوادث شگرف، عمیق و تأثیرگذار در تاریخ بشر بوده، هست و خواهد بود. از لحظه‌لحظه ورود اباعبدالله(ع) به کربلا تا آخرین لحظات مقاومت این نیروهای الهی و قدسی تحت فرماندهی حضرت اباعبدالله(ع) سرشار از درس، نکته، الهام، حماسه و شور است.

وی با اشاره به اینکه هر چه به روزهای پایانی دهه نزدیک می‌شویم حوادث رنگ و بوی دیگری به خود می‌گیرند، افزود: از روز هفتم کم‌کم محاصره‌ها تنگ‌تر و فشارها بر اباعبدالله(ع) بیشتر و تهدیدها روزافزون می‌شود تا اینکه روز تاسوعا و عاشورا فرا می‌رسد. تاسوعا روز عجیبی است، یک سوی آن لبریز از غرور، افتخار، عزت و عظمت و روی دیگرش پر از نفرت و خباثت و کینه است.

آنچه در روز تاسوعا گذشت

تقوی عنوان کرد: روز تاسوعا به نام نامی قمر بنی‌هاشم ابوالفضل العباس(ع) علمدار صحرای کربلا و ساقی لب‌تشنگان دشت نینوا معروف است و مردم اقامه عزا می‌کنند. نقش حضرت عباس(ع) ممتاز است چون ایشان از روز اول مسئولیت دفاع از خیام را بر عهده داشتند و در این ایام که اهل بیت در کربلا حضور داشتند نگهبانی از خیمه‌ها و فرماندهی‌اش به عهده حضرت عباس(ع) بود و اهل بیت آرام بودند چون عباس قهرمان، عباس علمدار و مدافع حرم را داشتند.

وی در ادامه تصریح کرد: روز تاسوعا خباثت دشمن فراوان است. غروب روز تاسوعا دشمن حملاتی را علیه حرم آغاز می‌کند و اصرار دارند که همان عصر تاسوعا به خیام حمله و حضرت اباعبدالله(ع) را به شهادت برسانند. این همان روی زشت روز تاسوعاست که دشمن ولع دارد و حریص است برای کشتن فرزند زهرا(س) و بی‌تاب خونریزی است اما اباعبدالله(ع)، عباس قهرمان، مهربان و شجاع را دارد.

این استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: امام حسین (ع) به حضرت عباس (ع) می‌فرماید: «بروید و اگر ممکن است مهلتی بگیرید». در اینجا عباس(ع) نقش محوری خود را که دفاع از حرم است به خوبی ایفا و ادا می‌کنند و اباعبدالله هم جمله تاریخی خودشان را فرمودند: «امشب بروید و مهلتی بگیرید تا دعا و استغفار داشته باشیم». خدا می‌داند که حسین(ع) قرآن و استغفار را دوست می‌دارد و چه شبی شد شب عاشورا.

وی با تأکید بر اینکه شب عاشورا شب دعا و مناجات بود، خاطرنشان کرد: برنامه‌ریزی این شب، عصر تاسوعا با فرمان اباعبدالله(ع) و با ورود به عمل و اقدام جناب ابوالفضل العباس(ع) صورت گرفت. عباس علمدار دفاع از اباعبدالله(ع) را دفاع از ولایت و دفاع از امام و تکلیف خود می‌داند. به راحتی مقابل دشمن می‌رود، جلو تحرکات او می‌ایستد و دشمن را وادار به عقب‌نشینی می‌کند.

وفاداری عباس(ع) و اهل بیت به امام حسین(ع)

تقوی اضافه کرد: حضرت عباس(ع) عصر تاسوعا و شب عاشورا هنگامی که قصه معروف خواهرشان حضرت زینب(س) مطرح شد که دیدند اباعبدالله(ع) جملاتی را بر زبان جاری می‌کند؛ که انگار دیگر پایان کار است، اصحاب جمع شدند و ازجمله کسانی که وفاداری خود را نسبت به اباعبدالله(ع) اعلام کرد حضرت عباس بود، با وجود اینکه امام حسین(ع) گفت؛ بروید؛ اما همه گفتند؛ کجا برویم آیا این ننگ برای ما قابل تحمل است که بگوییم حسین را تنها گذاشتیم.

وی به امان‌نامه‌ای که عصر تاسوعا شمر بن ذوالجوشن برای عباس(ع) آورده بود اشاره کرد و افزود: حضرت عباس از مادرشان ام‌البنین سه برادر دیگر حاضر در کربلا داشت و شمر نسبتی از جهت مادری با حضرت عباس(ع) داشت که از قبیله بنی کلاب بود. پشت خیمه‌ها با صدای بلند حضرت عباس(ع) را خواند، اما عباس علمدار با ادب، با نزاکت و با معرفت سرشان را پایین انداختند و جوابش را نداند. پس از دو بار دفعه سوم که صدا زد امام حسین فرمودند پاسخ بده.

تقوی ادامه داد: حضرت عباس(ع) جواب دندان‌شکن شمر را هم با اجازه امامش داده و چنین پاسخ گفتند: «ما در امان باشیم و فرزند زهرا در امان نباشد. ما نیز باید حواسمان باشد که اگر دشمن طمع کرد با بی‌اعتنایی دندان طمع او بکنیم. در انقلاب ما همه بدانند امان‌نامه‌های دشمن را به سینه‌اش برگردانیم».

وی با تأکید بر اینکه علمداری بزرگ‌ترین منصب در زمان گذشته بوده است، افزود: علمدار در حقیقت فرماندهی میدانی عملیات و پرچم نماد بودن قلمداد می‌شد، از این رو پرچم را در میدان جنگ به دست قوی‌ترین، تنومندترین و باهوش‌ترین انسان می‌دادند و عباس(ع) چنین شخصیتی داشتند. ایشان مربی نظامی، سوارکاری، تیراندازی، پرتاب نیزه و شمشیرزنی نیروهای امام حسین(ع) بودند. عباس همه‌فن‌حریف، دلاور، بصیر، شجاع، آگاه و امام شناس و مهم‌تر از همه اهل علم و وفادار به امامش و مکتبش و وفادار به سنت پیغمبر(ص) و مکتب اهل بیت(ع) بودند.

این کارشناس دینی اظهار کرد: روز تاسوعا از حضرت عباس(ع) گرفته تا سایر اهل بیت ازجمله علی‌اکبر، قاسم، حضرت زینب(س) تا شخصیت‌های بزرگ مانند حبیب، بریر و زهیر همگی یکپارچه صفا، صمیمی و مهربانی می‌بینیم برخلاف صف دشمن که سراسر خباثت، زشتی و نفرت از اهل بیت(ع) است.

وظایف مومنان در کربلای زمان

وی دوران ما را با آن زمان مقایسه و عنوان کرد: امروزه آمریکایی‌ها، غرب، صهیونیست‌ها و داعشی‌ها سراپای وجودشان نفرت از انقلاب است و ما باید حواسمان جمع باشد تا خوابمان نبرد و غافل نشویم. پرچم انقلاب اسلامی در دستان ملت ایران است بنابراین همه ما باید پرچم‌دار باشیم. برای رهبر و حسین زمانمان وفاداری خود را ثابت کنیم. هنگامی که می‌گوییم؛ «یا لیتنا کنا معک» ای کاش در کربلا بودیم، بدانیم اکنون اینجا کربلاست و پرچم انقلاب، پرچم مقاومت و همراهی با دولت و صبر و حجاب است.

تقوی با اشاره به اینکه حجاب یک پرچم است، افزود: حجاب یک پوشش معمولی نیست و دشمنی که اصرار بر کشف حجاب دارد در صف همان دشمن است که اصرار بر حمله به خیمه سیدالشهدا(ع) دارد. دشمنی که امروز روی حجاب مردم دست گذاشته همان دشمنی است که در کربلا معجر از سر زینب و اهل بیت می‌کشید. این ما هستیم که باید مراقب حجاب و معجرها باشیم، مواظب پرچم باشیم تا برافراشته بماند و برای این منظور باید چشم و گوش مطیع رهبری باشیم، همان‌طور که حضرت عباس(ع) برای اباعبدالله الحسین(ع) سمعاً وطاعتهً بود. ما برای حسین زمانمان و امام عصر (عج) این‌گونه عمل کنیم که الحمدالله چنین هستیم.

وی در پایان یادآور شد: از مردمی باید ممنون و متشکر بود که با وجود سختی‌های فراوان اما در سایه گشایش‌هایی که به لطف اهل بیت شامل حال مردم شده در مسیر انقلاب اسلامی حرکت می‌کنند. به برکت مکتب سیدالشهدا درس مقاومت و علمداری را یاد می‌گیریم و درست عمل می‌کنیم تا حسینی زندگی کنیم، حسینی بمانیم و حسینی بمیریم و مهم آن است که همراه با یک یا حسین با حسین بودن را هم تعریف کنیم.