آیتالله سیدعبدالحسین دستغیب از علما و روحانیون مبارز شیراز بود که در شب عاشورای سال ۱۲۹۲ شمسی در شیراز و در خانواده روحانی به دنیا آمد و در طفولیت دروس حوزوی را نزد پدرش آموخت و پس از مرگ پدر، نزد شیخ اسماعیل ملااحمد دارابی و ملااحمد ارسنجانی دوره مقدماتی و سطح را در مدرسه خان شیراز ادامه داد و در سال ۱۳۱۴ به نجف اشرف رفت. این عالم مجاهد، پس از فراگیری مقدمات علوم دینی، عازم حوزه علمیه نجف در عراق شد و تا درجه اجتهاد تحصیلات خود را ادامه داد.
آیتالله سیدعبدالحسین دستغیب همچون دیگر علمای آگاه و مبارز ایران، در کنار تعلیم علوم اسلامی، به مبارزه علیه رژیم شاه پرداخت و بارها دستگیر و زندانی شد، وی در دوران حیات، درسهای اخلاق فراوانی به مردم میداد و در دوران پیش از انقلاب، تأثیر چشمگیری در روشنگری مردم داشت که همین امر باعث شد مأموران ساواک بارها او را ممنوعالمنبر، بازداشت و تبعید کنند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیتالله دستغیب بهعنوان نماینده مردم شیراز در مجلس خبرگان برای تدوین قانون اساسی، حضور یافت و سپس از سوی امام خمینی(ره)، رهبر فقید انقلاب اسلامی، به امامت جمعه شهر شیراز منصوب شد.
در سال ۱۳۶۰ منافقین طرح ترور آیتالله دستغیب را تهیه کرده، مدتها برای جمعآوری اطلاعات تلاش کردند. تشکیلات منافقین زمان ترور را روز جمعه، ۱۳ آبان تصویب کرد و برای این کار دختری بهنام گوهر ادبآواز انتخاب شد؛ او به موجب مشکلات خانوادگی از کانون خانواده رهیده و در شیراز جذب تشکیلات منافقین شده بود برنامه ترور روز ۱۳ آبان غیرمنتظره به هم خورد و بخشی از تلاش گروه هدر رفت، اما آنان در پی فرصتی دیگر برآمده نقشه یک ترور انتحاری را شکل دادند و ضارب باید خود طعمه هوس تشکیلات شود.
روز جمعه آیتالله دستغیب به طرف نماز جمعه حرکت کرد ناگهان در مسیر خانمی از در خانهای به طرف ایشان آمد چون معمولاً افراد در راه به وی نامه میدادند و آیتالله دستغیب سخت پروا داشت که پاسداران مانع شوند آن خانم خیلی سریع خود را به آقا رساند و در ساعت ۱۱ و ۲۵ دقیقه بود که در یک لحظه زمین و زمان، کوچه پس کوچههای اطراف خانه آیتالله دستغیب آتش شد، انفجاری مهیب رخ داد و پس از لحظهای وی غرق در خون شد و آیت نیککردار حق، دستغیب، به سوی دوست عروج کرد.
انتهای پیام