به گزارش ایکنا از آذربایجانشرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیدهای از زندگینامه و وصیتنامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر میشود. در این بخش وصیتنامه دانشجوی شهید علیرضا رضوانجو ارائه میشود.
شهید علیرضا رضوانجو به سال ۱۳۴۴ در شهرستان تبریز به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود با موفقیت به پایان رساند. در سال ۱۳۶۲ موفق به دریافت دیپلم در رشته ریاضی فیزیک شده و در آزمون سراسری همان سال از رشته الکترونیک برق دانشگاه بابل پذیرفته شد و چون رشته مورد علاقهاش نبود، انصراف داد.
سال بعد از رشته فیزیک دانشگاه آزاد اسلامی تبریز پذیرفته شد. همراه با تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی خود را برای شرکت مجدد در آزمون سراسری سال ۶۴ آماده کرد که اینبار در رشته دلخواه خود ساخت ـ تولید دانشگاه تبریز پذیرفته شد و با انصراف از دانشگاه آزاد اسلامی در دانشگاه تبریز به تحصیلاتش در دانشگاه تبریز ادامه داد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در اغلب صنایع حضوری فعال داشت. همزمان با تحصیل از طرف نهضت سوادآموزی بهعنوان آموزشیار به تعلیم و تدریس پرداخت و مدتی با جهاد عشایری همکاری کرد و در خدمت عشایر این قشر محروم و غیرتمند بود.
شهید رضوانجو از کودکی با قرآن و اهل بیت بود. همراه پدر بزرگوار خود در هیئتهای عزاداری و مجالس تلاوت قرآن شرکت میکرد. علاوه بر آن در کلاسهای آموزش قرآن که در تعطیلات تابستان در مسجد امامزاده تشکیل میشد، شرکت میکرد. او به مطالعه و آموزش علاقه زیادی داشت و اوقات فراغتش را در مسجد کتابخانه میگذراند. اهل تهجد و شب زندهداری بود و به نماز اول وقت خیلی اهمیت میداد.
با راهاندازی خط تولید مهمات جنگی در کارگاه دانشکده فنی دانشگاه تبریز توسط سپاه پاسداران به همراه دیگر دانشجویان از ساعت ۱۴ بعد از ظهر تا نیمههای شب برای تجهیز و لشکر اسلام همان تولید میکرد که در بمباران شب ۲۷ دی سال ۶۵ به فیض شهادت نائل آمد.
یادآوری میشود، ۲۷ دی سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر میآمد انجام دهند و با استفاده از تخصصهای فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاکبازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی خود ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران برعهده جهاددانشگاهی آذربایجانشرقی بود.
انتهای پیام