آینه‌دار اخلاق + فیلم
مهدی محی‌الدین الهی قمشهای، شاعر، فیلسوف و مترجم قرآن بود که او را آغازگر عصر ترجمه روان و آزاد قرآن به فارسی می‌نامند، وی در زمینه علوم عقلی و ادبیات خدمات بی‌بدیل از خود به یادگار گذاشت.
آیت‌الله محمدمهدی الهی قمشهای در ۱۲۸۰ خورشیدی در شهرضا (قمشه سابق) در استان اصفهان دیده به جهان گشود در پنج سالگی به مکتب رفت و تا هفت سالگی مقدمات را فرا گرفت. سپس نزد پدر و استادان آن شهر به تحصیل علم و ادب پرداخت. وی همچنین در ۱۵ سالگی در ادبیات عرب به مقامی رسید که شرح نظام نیشابوری و مغنی اللبیب ابن هشام و مطوّل تفتازانی را تدریس می‌کرد. الهی قمشهای در عین تحصیل دانش به کسب نیز اشتغال داشت و ابتدا شاگرد قنادی بود و در اثر کوشش و فعالیت بیحدش در این کار استاد شد و به‌کار قنادی پرداخت اما شروع جنگ جهانی اول آنان را به ورشکستی نشاند و دوباره به توصیه پدر دست از کار کشید و تمام وقت خود را برای فراگیری علوم اسلامی گذاشت.
وی برای فرا گرفتن فقه، اصول، منطق و کلام به اصفهان رفت، این مفسر قرآن در اصفهان از محضر استادانی مانند حاج آقا حسین قمی، آقا بزرگ حکیم خراسانی و میرزا مهدی اصفهانی بهره برد و خود در فقه، اصول، فلسفه و حکمت به مراتب والایی دست یافت. همچنین برای تکمیل علوم فلسفه و حکمت به مشهد رفت و بعد از سال‌ها تحصیل در مشهد به مدرسه سپهسالار (مدرسه عالی شهید مطهری کنونی) در تهران وارد شد و در آنجا به تعلیم و تعلم پرداخت.
آیت‌الله الهی قمشهای پس از مهاجرت به تهران در مدرسه سپهسالار به تدریس ادب، فقه، حکمت و دیگر معارف الهی پرداخت و پس از تأسیس دانشگاه در کشور، مدرسه سپهسالار که محفل ادباء و مجلس حکما بود، تبدیل به دانشکده معقول و منقول شد و الهی قمشهای ضمن تدریس منطق، حکمت و ادبیات در آن دانشکده به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین استادان دانشگاه شناخته شد و با نوشتن کتاب توحید هوشمندان به درجه دکتری از آن دانشکده نائل آمد و به مدت ۳۵ سال به تدریس فلسفه و حکمت در دانشکده الهیات و دروس منقول و معقول پرداخت. از جمله شاگردان ممتاز این حکیم فرزانه می‌توان به سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، عبدالله جوادی آملی، حسن حسن زاده آملی، کاظم مدیر شانه چی و سید محمد باقر حجتی و ...اشاره کرد.
این نویسنده برجسته در طول عمر گرانقدر خود خدمات شایانی به فرهنگ و ادب انجام داد. وی قلمی شیوا داشت و با همین شیوایی بود که قرآن مجید را به فارسی ترجمه کرد در واقع وی در تفسیر و ترجمه قرآن شخصیتی شاخص و ممتاز است. ایشان نخستین فردی بود که قرآن را برخلاف عادت گذشتگان که ترجمه تحت اللفظی می‌کردند، روش جدیدی در ترجمه و تفسیر قرآن به کار برد و برای نخستین بار قرآن را به زبان فارسی روان و سلیس ترجمه کرد، بدون آنکه دخل و تصرفی در اصل معنا شود و تفسیر خود را با بیان ساده و قابل فهمی ارائه داد. سرانجام این حکیم وارسته در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۲ خورشیدی دیده از جهان فرو بست و در قبرستان وادی السلام، آرام گرفت.
