معلمی که دنیای سکوت کودکان ناشنوا را شکست + فیلم

به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان را می‌توان مرد اولین‌ها دانست. او بنیانگذار نخستین کودکستان، نخستین مدرسه ناشنوایان و اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران است. عسگرزاده در ۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴ در شهر ایروان به دنیا آمد و پس از جنگ جهانی اول به سرزمین اجدادی‌اش در تبریز بازگشت و اولین کودکستان ایران به نام باغچه اطفال را تأسیس کرد. به همین دلیل خود را باغچه بان نامید.

از سال ۱۳۰۷ کتاب‌های ویژه کودکان را با نقاشی‌های خودش منتشر کرد. یکی از کتاب‌هایش به‌نام «بابا برفی» توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر و از سوی شورای جهانی کتاب کودک به‌عنوان بهترین کتاب کودک انتخاب شد. جبار باغچه بان به عنوان نخستین نویسنده و ناشر کتاب کودک، علاوه بر کتاب‌های آموزش الفبای فارسی، در زمینه داستان‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی و اجرای نمایش نیز فعالیت‌های فراوانی داشت. او تلاش کرد با ادبیات، مهارت‌های کودکان در دیدن، شنیدن و در نهایت خواندن را ارتقا دهد.

وی در سال ۱۳۲۲، جمعیت حمایت از کودکان کر و لال را تأسیس کرد و در سال بعد، مجله‌ای به نام مجله زبان منتشر کرد و در آن، روش خویش را در اختیار آموزگاران کلاس اول گذاشت. او طی سال‌ها تعلیم و تربیت کودکان، به روشی دست یافت که امروز آن را روش ترکیبی می‌گویند. جبار باغچه‌بان در همین سال، کلاس تربیت معلم ناشنوایان را با همکاری دانشسرای مقدماتی، در آموزشگاه خود تأسیس کرد و بدین ترتیب، اولین گام در تربیت رسمی معلمان کودکان استثنایی برداشته شد. از ابتکارات ویژه باغچه‌بان در آموزش می‌توان به روش شفاهی در تعلیم ناشنوایان، آموزش روش حساب ذهنی به ناشنوایان، گاهنجار (گاه‌نما) وسیله‌ای برای نشان دادن پستی و بلندی‌های اقیانوس‌ها روی نقشه به کودکان، الفبای گویا و گوشی استخوانی یا تلفن گنگ اشاره کرد. سرانجام میرزا جبار عسگرزاده باغچه‌بان، پس از عمری تلاش در راه اعتلای فرهنگ ایرانی، در روز چهارم آذرماه سال ۱۳۴۵، در ۸۱ سالگی چشم از جهان فرو بست و به دیار باقی شتافت و در تهران به خاک سپرده شد.