امیدهای سرخ + فیلم
هشتم ماه مه میلادی مصادف با ۱۸ اردیبهشت‌ماه، روز جهانی صلیب سرخ و هلال‌احمر نامگذاری شده است. آماده در برابر حوادث، اراده قوی و خدمات بشردوستانه، از جمله ویژگی‌های افرادی است که داوطلبانه در مسیر خطر قرار می‌گیرند.
جمعیت هلال‌احمر به‌عنوان یک نهاد امدادرسان و داوطلب محور، در راستای اهداف و ماموریت‌های عام المنفعه خویش و همسو با سیاست‌های عالیه و بشردوستانه نظام اسلامی و با بهره‌گیری از تعالیم انسان‌ساز و الهی دین مبین اسلام، همواره در مسیر حمایت از کرامت انسانی، تسکین آلام بشری و کمک به بهبود زندگی انسان‌ها به خصوص امت اسلامی در داخل و خارج کشور گام بر می‌دارد.
در این رهگذر، امدادگران شجاع، جوانان غیور و داوطلبان ایثارگر جمعیت هلال‌احمر توانسته‌اند براساس وظایف ذاتی خود، در حوزه‌های تخصصی امداد و نجات، جوانان، خدمات داوطلبانه، بهداشت، درمان و توانبخشی، آموزش و پژوهش، حقوق بشردوستانه، تجهیزات و خدمات پزشکی و نظایر آن در سطوح داخلی و بین‌المللی به‌عنوان یکی از مؤثرترین جمعیتهای ملی مورد توجه نهادهای بین‌المللی به خصوص فدراسیون بین‌المللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر قرار گرفته و به ایفای نقش بپردازند.
جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران با سابقه‌ای قریب یک قرن در خدمت‌رسانی به مردم ایران و جهان، از بدو تأسیس خود تاکنون در مسیر اهداف انسان دوستانه و اصول هفتگانه نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر حرکت کرده است. بشردوستی، بی‌غرضی، بی‌طرفی، عدم وابستگی، خدمات داوطلبی، یگانگی و جهان شمولی، هفت اصل اساسی این نهضت فعال و فراگیر است.
حدود ۱۵۰ سال پیش «ژان هانری دونان» یک تاجر سوئیسی با نوشتن کتابی با عنوان «خاطرات سولفرینو» جنبشی را پایه‌گذاری کرد که بعدها به تشکیل کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و نهادهای مشابه آن در جهان منجر شد.
دونان که خود در سال ۱۸۶۲ از نزدیک شاهد جنگ سولفرینو در ایتالیا بود، مشاهده کرد که چگونه هزاران سرباز مجروح در حال مرگ و بدون مراقبت رها شده، اجسادشان پس از جنگ مورد حمله دزدان و چپاولگران قرار گرفته بود.
هانری دونان در این کتاب تنها به وصف مصیبت‌های رقت‌بار ناشی از جنگ اکتفا نکرد، بلکه پیشنهادات انسان دوستانه و عملی را برای پایان دادن به آنها ارائه کرد. پیشنهاداتی که دونان در کتابش مطرح کرد، سه سال بعد با تشکیل نخستین هسته‌های نهضت بین‌المللی صلیب سرخ در شهر «ژنو» به بار نشست.
برپایی نخستین کنفرانس بین‌المللی برای کمک‌رسانی به انسان‌های گرفتار شده در جنگ و بلایای طبیعی در سال ۱۹۶۳ در ژنو و انتخاب صلیب سرخ رنگ برای متمایز کردن امدادرسانان از سایرین را باید نخستین اثرگذاری کتاب خاطرات سولفرینو به حساب آورد.
اگرچه دونان در سال ۱۸۹۵ ورشکست و دچار فقر و تهیدستی شدید شد، اما تا پایان عمرش از تلاش و کوشش برای کمک به انسان‌های گرفتار در جنگ و بلایا باز نایستاد و به‌خاطر همین تلاش‌ها نیز در سال ۱۹۱۰، اندک زمانی پیش از مرگش به دریافت جایزه صلح مفتخر شد.
انتهای پیام
