عالمی متفکر + فیلم

آیت‌الله سیدعبدالله فاطمی‌نیا از خطبای شهیر، استاد برجسته اخلاق، مورخ اسلامی و کتاب‌شناس، در سال 1325 در خانواده‌ای روحانی واهل علم در تبریز دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارشان آیت‌الله سید اسماعیل اصفیائی از علما و و عارفان عصر خویش به شمار می‌رفت. سید عبدالله از همان کودکی تحت تربیت پدر بزرگوار خود قرار گرفت. اندکی بعد او را نزد آیت‌الله مصطفوی تبریزی از شاگردان آیت‌الله قاضی برای تربیت و تعلیم می‌فرستد که نزدیک به 30 سال تحت تربیت ظاهری و باطنی این استاد قرار داشت.در همین زمان، تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌کرد.

وی پس از آیت‌الله مصطفوی تبریزی، از محضر اساتید برجسته‌ای چون علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، آیت‌الله الهی برادر علامه طباطبایی، آیت‌الله محمد تقی آملی، آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی و آیت‌الله بهجت نیز کسب فیض کرد. می‌توان گفت که ایشان با یک واسطه، از شاگردان مکتب عرفانی آیت‌الله قاضی به شمار می‌رفت، چرا که تقریباً تمامی اساتیدشان از شاگردان سرّ حضرت آیت‌الله قاضی بودند.

آیت‌الله سید عبدالله فاطمی‌نیا از پژوهشگران علوم اسلامی در حوزه رجال و کتاب شناسی بود. از دیگر فعالیت‌هایشان می‌توان به تدریس در حوزه علمیه، حضور در برنامه‌های معارفی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره کرد. وی در مورد علم رجال و عرفان نظری دارای آگاهی گسترده بود و در عین حال بیشتر به خطابه در منابر عمومی اشتغال داشت. بسیاری ایشان را یک خطیب توانا و استاد برجسته سخن می‌شناسند و از زوایای علمی استاد بی خبرند. استاد فاطمی نیا از مفسران معروف و زبردست صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه به‌شمار می‌روند و جلسات متعددی در این موارد به سخنرانی پرداخته‌اند.

از جمله تألیفات ایشان می‌توان به؛ «نکته‌ها از گفته‌ها»، «فرهنگ انتظار»، «فرجام عشق»، «یک نکته از هزاران؛ باز‌نشر سخنرانی‌های استاد فاطمی‌نیا»، «ارمغان غدیر: چهل حدیث از منابع شیعه و سنی»، «شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره؛ متن 10 سخنرانی استاد فاطمی‌نیا پیرامون زیارت جامعه کبیره» و «نغمه عاشقی» اشاره کرد.

 آیت‌الله فاطمی‌نیا سرانجام پس از تحمل دوره‌ای طولانی بیماری بامداد 26 اردیبهشت 1401 در سن 76 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و در حرم حضرت معصومه(ع) به خاک سپرده شد.