جلوهای از فضائل + فیلم
محمدتقی شوشتری مشهور به علامه شیخ شوشتری از علما و اندیشمندان معاصر و از خاندانی فرهیخته و دانشمند است که در ۱۷ سالگی به درجه اجتهاد نائل شد.
علامه محقق حاج شیخ محمدتقی شیخ شوشتری(ره) در سال «۱۳۲۰هـ ق» در نجف اشرف متولد شد. نسب ایشان با دو واسطه به مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ جعفر شوشتری(ره)، مؤلف کتاب بی‌نظیر خصائص الحسینیه می‌رسد.
والد معظم ایشان مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمدکاظم شوشتری(ره) از علمای مبارز و استکبارستیز بوده و رضاشاه از آن فقیه مجاهد واهمه داشت و به خاطر همین دلواپسی، مرحوم شیخ محمدکاظم شوشتری(ره) دائماً از سوی رژیم پهلوی تبعید می‌شد. جّد ایشان مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمدعلی شوشتری(ره) از فقهای مشهور و محبوب عصر خویش می‌باشد که دارای نفوذ اجتماعی و مقبولیت عمومی بوده است.
خاندان مرحوم علامه حاج شیخ(ره) همه از مرّوجین مذهب جعفری و از علمای بزرگوار بودند و از هرکدام یک کراماتی نقل‌شده که بیان آنها در این نوشته مختصر نمی‌گنجد.
حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی شوشتری(ره) به لحاظ علمی در اوج بوده اما همچنان مجهول القدر است. آنچه آن عالم ربانی در ذهن خود داشت بیش از آن تألیفاتی است که در حال حاضر به‌جامعه علمی جهان اسلام عرضه شده است.
علامه(ره) در وقت خود با هیچ‌کسی تعارف نداشت و آن‌چنان مشاغل علمی و تألیفاتی این بزرگوار، زیاد و گسترده بود که عاقبت آن مرحوم با کمبود وقت مواجه شده و مطالبی همچون تفسیر قرآن، مقتل مستند امام حسین(علیه‌السلام) معجزات ائمه اطهار(علیهم‌السلام) از لسان مبارک معصومین و مسائل مربوط به مهدویت که در ذهن ایشان بود نانوشته ماند.
مرحوم علامه شیخ(ره) نه‌تنها به لحاظ علمی کوهی از حکمت بود بلکه پیر عارف دنیای اسلام بود. آن مرحوم آن‌چنان به عبادت و خلوت با معبود خود عشق می‌ورزید که وقتی مشغول عبادت می‌شد گویی در عالم هیچ‌کسی را غیر از خدای متعال نمی‌شناسد.
آن عالم ربانی در رستگاری و عبادت‌های خود گوی سبقت را از دیگران ربوده بود. نمازهای یومیه را به جماعت اقامه می‌کردند و در ایامی که روزگار نقاهت و کهولت را سپری می‌کردند و نمی‌توانستند به مسجد بروند بیشتر وقت خود را صرف تلاوت قرآن می‌کردند.
این عالم محقق در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۷۴ مصادف با ۱۹ ذیحجه دعوت حق را لبیک گفتند و در کنار بقعه سید محمد گلابی به خاک سپرده شدند.
انتهای پیام
