سیدمحمدجواد ذهنی تهرانی در سال 1326 شمسی در تهران به دنیا آمد. محیط خانواده او را برای آیندهای بزرگ رشد داد. از شاگردان ممتاز دبیرستان بهبهانی در حوالی میدان مولوی بود و از نظر اخلاق و نظم نیز برتر بود. در همان ایام از مواعظ شیخ مهدی معزالدوله در مسجد استفاده میکرد. همان محفل باعث تغییر احوال سیدمحمدجواد شد و او را به سمت حوزه علمیه سوق داد. سال آخر دبیرستان درس را رها کرد و در مدرسه حاج ابوالفتح تهران به کسب معارف دینی مشغول شد که البته از طلاب پرتلاش و ممتاز به حساب میآمد.
وی سال 1351 شمسی به حوزه قم آمد و سالیان متمادی به تحصیل و تدریس و نگارش کتاب مقید بود. علامه ابوالحسن شعرانی، آیتالله سیداحمد خوانساری، آیتالله مرعشی نجفی و آیتالله محمدعلی کنی از اساتید مبرّز او در تهران و قم بودند. در سالهای اول ورودش به حوزه، تدریس و تألیف جزو کارهای او بود. در مدت کوتاه عمر شریفش 170 جلد کتاب در موضوعات گوناگون از جمله ریاضیات، هیأت و علوم غریبه نوشت.
آیتالله ذهنی از اخلاق والایی برخوردار بود و انسانی پرکار و مؤثر بود. خیلی کم میخوابید. چند ساعت قبل از اذان صبح بیدار و به مطالعه و عبادت مشغول میشد. ارادت ویژهای به اهل بیت(ع) داشت. این عالم وارسته سرانجام در سال 1381 شمسی در بیمارستان باهر تهران چشم از جهان خاکی فرو بست. پیکر پاکش پس از انتقال به قم، در بقعه علی بن بابویه دفن شد.
انتهای پیام