جهانگیری که از مردان خدا شد + فیلم

جهانگیرخان قشقایی در سال ۱۲۴۳ هجری قمری در خانواده‌ای تحصیل کرده به دنیا آمد. وی فرزند محمدخان قشقایی مردی عالم و صاحب کمال و از خان‌های دره شور، از ایل قشقایی بود. مادرش از خانزادگان سمیرم اصفهان و از ساکنان دهاقان بود و به همین سبب مردم اصفهان‌، جهانگیرخان را دهاقانی نامیده‌اند.

جهانگیرخان از هنگام تولد، در کنار مادرش می‌زیست و در اوایل کودکی کوچ کردن با ایل برای او ممنوع بود، وی شوق بسیاری به تحصیل داشت. بزرگ‌تر که شد با ایل در کوچ کردن ییلاق و قشلاق، همراه شد. پدر وی معلم خصوصی برایش استخدام کرده بود که در سفر به آموزش جهانگیرخان می‌پرداخت. جهانگیرخان قشقایی تا حدود ۴۰ سالگی‌، همانند پدرش‌، به زندگی عشایری و دامداری و کشاورزی مشغول بود. در سواری و تیراندازی مهارتی چشمگیر داشت و به موسیقی علاقه‌مند بود.

او حدوداً ۴۰ ساله بود که روزی برای فروش محصولات و خرید مایحتاج سالانه ایل و تعمیر تار به بازار اصفهان رفت و با مشاهده مدرسه صدر، مجذوب شکوه معنوی مدرسه و علمای آن گشت‌. شخصی با مشاهده علاقه جهانگیرخان به مدرسه صدر او را به تهذیب نفس و تحصیل علم و معرفت دعوت کرد. جهانگیرخان‌، تحت تأثیر سخنان او، و با راهنمایی وی حجره‌ای در یکی از مدارس علمیه اصفهان گرفت.

جهانگیرخان که سال‌ها شاگرد علامه آقا محمدرضا قمشه‌ای بود، پس از هجرت استادش از اصفهان، به شوق استفاده از محضر وی به تهران می‌رود. حکیم قشقایی از مال‌الاجاره زمینی که داشت؛ روزگار می‌گذراند و از سهم امام و شهریه استفاده نمی‌کرده است. مال‌الاجاره زمین کشاورزی متعلق به وی در شهر دهاقان سالی ۴۰ تومان و از زمین روستای آغداش، ۱۵ الی ۲۰ تومان، برای وی می‌فرستاده‌اند. وی در دوران تحصیل معارف اسلامی و تدریس تا پایان عمر، ملبّس به لباس ایلی خود بود و همانند دیگر افراد ایل، کلاه و زلف داشت. او تنها به هنگام نماز همچون استادش، آقا محمدرضا قمشه‌ای(ره) با شال کمر، عمامه‌ای درست می‌کرد و بر سر می‌گذاشت.

معروف‌ترین استاد حکیم قشقایی، فیلسوف نامی و حکیم صمدانی، محمدرضا صهبا قمشه‌ای از حکماً و عرفای اصفهان بوده است. مولی حسین علی تویسرکانی، حاج شیخ محمد باقر نجفی مسجد شاهی، ملأ حیدر صباغ لنجانی، میرزا محمد حسن نجفی، ملأ اسماعیل اصفهانی درب کوشکی و میرزا عبدالجواد حکیم خراسانی از دیگر استادان جهانگیرخان بودند.

سرانجام این عارف و فقیه بزرگ در 13 ماه رمضان سال 1328 قمری در اصفهان در سن 85 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به سوی محبوب شتافت و در تخت فولاد اصفهان در تکیه سید محمد ترک به خاک سپرده شد.