گوهر ناب + فیلم
آیت‌الله شیخ رحمت‌الله صاحب‌الزمانی از علمای مشهور بروجرد و از شاگردان آیات عظام بروجردی، محقق داماد و علامه طباطبایی بود. یکی از شاخصه‌های مهم وی در تبلیغ دین اسلام، توجه ویژه به دانشجویان و جوانان بود که تا پاسی از شب با آنها مباحثه علمی داشت و به سؤالات و شبهات آنها جواب می‌داد.
آیت‌الله حاج شیخ رحمت‌الله صاحب‌الزمانی در سال ۱۳۰۳ هجری شمسی در شهرستان بروجرد و در خانواده‌ای مذهبی و مشهور به زهد و تقوا دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش مرحوم کربلایی عیسی، اهل قلعه‌خان سربند بود که بر اثر ظلم و تعدی خوانین قاجار به بروجرد کوچ میکند و مشغول کشاورزی میشود. کربلایی عیسی به مشکلات مردم و دوستان و بستگان بسیار رسیدگی و همیشه به پسرش سفارش می‌کرد که جویای حال آنان باشد و تا میتواند مشکلات‌شان را برطرف کند.
مادر ایشان بانویی بزرگوار و متدین بود. پیش از ولادت رحمت‌الله هر فرزندی را که به دنیا میآورد از دنیا می‌رفت؛ تا اینکه به رحمت‌الله باردار میشود در همان دوران در عالم رویا می‌بیند که پدرش پرچم سبزی به دست او می‌دهد مادر آیت‌الله صاحب‌الزمانی در تربیت دینی فرزندش بسیار اهتمام داشت در پنج سالگی ایشان را برای یادگیری قرآن روانه مکتب میکند.
در زمانی که کشاورزی می‌کرد، ظهرها برای اقامه نماز جماعت پشت سر آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردی مسافت زیادی حدود ده کیلومتر رفت و برگشت را پیاده طی می‌کرد و به مسجد امام می‌رفت و نماز میخواند و دوباره به صحرا بازمی‌گشت. آیت‌الله صاحب‌الزمانی مخارج زندگی خود و خانواده را به‌وسیله قطعه زمین موروثی که به ایشان رسیده بود، تأمین می‌کردند و علاوه بر آن گاوشیرده خوبی داشتند که امور زندگی را تا اندازه‌ای با آن می‌گذراندند.
وی به علت عاطفه فراوان، دوست داشت هر چه خودش از اسباب زندگی دارد، مردم هم داشته باشند. همیشه به دوستان و اقوام و همسایگان سرکشی می‌کرد تا کمبودهای زندگی آنان را تا جایی‌که می‌توانست، رفع کند. از اساتید آیت‌الله صاحب‌الزمانی در حوزه علمیه بروجرد می‌توان از شیخ محمد آیتی، فاضل ده‌گایی، شیخ‌علی جواهری، آقامیرزامحمد غروی، آقاعلی‌محمد خرمآبادی، احمد فیضی، میرزا لطف‌الله، جبرئیلی نام برد.
وی پس از اتمام دروس حوزوی در بروجرد، با تشویق بعضی از استادان خود، تصمیم میگیرند برای ادامه تحصیل به شهر مقدس قم هجرت کنند و در درس خارج بزرگانی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی شرکت کنند. از شاخصه‌های علمی آیت‌الله صاحب‌الزمانی می‌توان از حضور ذهن قوی، تبدیل جلسات به جلسه علمی، نظم در تحصیل و تدریس نام برد.
یکی از شاخصه‌های مهم آیت‌الله صاحب‌الزمانی در تبلیغ دین مبین اسلام، توجه ویژه به دانشجویان و جوانان بود و در این عرصه دارای ارتباط گسترده‌ای با این طیف بودند براین اساس، گاهی در انجمن معارف اسلامی که مکان آن روبهروی امامزاده ابوالحسن(ع) بود، تا پاسی از شب حضور داشتند و با جوانان که تعدادشان به دویست تا سیصد نفر میرسید به مباحثه علمی میپرداختند و به سؤالات و شبهات آنها جواب میدادند.
وی انس عجیبی با قرآن داشتند.همیشه شاید حدود نیم ساعت به اذان ظهر و مغرب در محراب مسجد مشغول خواندن قرآن بودند.برای همسر، پدر و مادر و اساتیدشان قرآن میخواندند در تفسیر قرآن تبحر داشتند. حضرت آیت‌الله صاحب‌الزمانی پس از عمری تلاش و مجاهدت در راه اعتلای اسلام و مکتب اهل‌بیت(ع) و کوشش در تربیت نفوس، در حالی‌که کوچک‌ترین وابستگی به دنیا و لذات زودگذار آن نداشت در سال ۱۳۸۲ شمسی، در سن ۷۹ سالگی به لقاءالله پیوست.
انتهای پیام
