به گزارش ایکنا از آذربایجانشرقی، نشست «گفتمانی عکاسی و چالشهای همراه» به همت سازمان بسیج رسانه استان با همکاری گروه عکاسان یاد و با حضور جمعی از اهالی رسانه امروز، چهارم شهریورماه در محل بسیج رسانه تبریز برگزار شد.
جواد بیرامزاده، رئیس سازمان بسیج رسانه آذربایجانشرقی در این نشست با اشاره به چالشها و مشکلات موجود در عرصه عکاسی خبری، اظهار کرد: یکی از چالشهای اصلی این حوزه نبود متولی مشخص است، متولی که بتواند به مشکلات این قشر اعم از نبود بیمه، حق الزحمههای پایین و مسائل تجهیراتی ورود کند.
وی با بیان اینکه عکاسی خبری نیز همانند خبرنگاری، حرفهای ۲۴ ساعته و سرشار از استرس و اضطراب است، تصریح کرد: خبرنگار و عکاس خبری در همه بحرانها و خطرات با امکانات و تجهیزات شخصی خود حاضر میشوند و در نهایت هم هیچ حمایتی برای این قشر اعمال نمیشود.
بیرامزاده، با بیان اینکه بسیج رسانه به بحث مطالبهگری ورود کرده و همواره این چالشها را پیگیری و مطالبه میکند، افزود: آذربایجانشرقی با حدود ۵۷۰ رسانه بعد از تهران دارای بیشترین تعداد رسانه بوده و در این شرایط باید وضعیت خبرنگاران و عکاسان خبری ساماندهی شود.
رئیس سازمان بسیج رسانه آذربایجانشرقی اظهار کرد: نگاه ما در بسیج رسانه فراجناحی بوده و از ایدهها و پیشنهادات همکاران در زمینههای مختلف استقبال میکنیم.
هادی فائزی، کارشناس عکاسی و مدیر گروه عکاسان یاد، با اشاره به چالشهای ایجاد شده در دوران شیوع کرونا در میان قشر هنرمندان، یادآور شد: در این میان اهالی موسیقی و عکاسان با بیشترین آسیبها مواجه شدند و هرچند اهالی موسیقی بعد از مهار کرونا تقریباً به فعالیتهای خود بازگشتند اما جریان عکاسان همچنان مبتلا به مشکلات آن دوران ماند.
وی با بیان اینکه شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه مینمایاند که باید با حرف تازه این جریان را پیش ببریم و چالشهای عکاسی را مطرح کنیم، افزود: باید پیش از عکس حرف عکاسان را بشنویم و به همین دلیل، نشست گفتمانی عکاسی و چالشهای همراه را در تبریز برگزار کردیم.
فائزی، در بخش دیگری از سخنانش با تأکید بر اینکه تبریز دارای سه مکتب هنری «موسیقی، تئاتر و عکاسی» است، ادامه داد: برای داشتن یک هنر و مدیریت آن باید مطالعه نسبی در مورد عقبهی هنر مربوطه داشته باشیم.
این عکاس خبری، در ادامه سخنانش با بیان اینکه گواهیهای صادره از فنی و حرفهای از سال ۷۰ به بعد تاریخ اعتبار نخورده است، افزود: این سؤال مطرح است که انجمن صنفی عکاسی در کدام زاویه چالشهای مربوط به حوزه عکاسی قرار دارد؟ چراکه اگر طی چند سال فعالیت خوبی داشت، قطعاً مبتلا به این قضایا نمیشدیم. در تبریز انجمن خوشنویسان را داریم که مدرک استادیاش معادل مدرک دکتری است، آیا نمیشد انجمن عکاسی هم به چنین سطحی برسد؟
وی در خاتمه با انتقاد از حضور برخی اساتید در رشتههای عکاسی در دانشگاهها با مدارک غیرمرتبط بر ارتقای صلاحیت علمی اساتید و استفاده از ظرفیتهای خوب در این زمینه برای امر آموزش، تاکید کرد.
جواد بهمنش راد، عکاس، استاد دانشگاه و مدرس عکاسی در پاسخ به سؤالی در مورد ارائه رشته عکاسی در ۴ مرکز آموزشهای عالی استان و آیا در این رابطه نیازسنجی انجام شده و با فارغالتحصیلی در رشتههای دانشگاهی هنر عکاسی نیاز جامعه مرتفع میشود؟ اظهار کرد: در گذشته تعداد عکاسان با مدرک فوق لیسانس و لیسانس انگشت شمار بود اما اکنون تعداد این فارغ التحصیلان بسیار شده است.
وی با بیان اینکه دانشجویان با انگیزههای مختلف و متنوع وارد این رشته میشوند، گفت: برای این رشته دانشگاهی باید تجهیزات و امکانات مختلفی لحاظ و دانشگاه از نظر تکنیکی و سختافرازی توان لازم را داشته باشد، چراکه عکاسی هنر پرخرجی بوده و نیازمند تجهیزات است.
بهمنشراد افزود: مسئولان و دست اندرکاران دانشگاهها باید بودجه، امکانات و برنامهریزیهای خود را بازبینی کرده و یکسری اقدامات انجام دهند تا دانشجویان از نظر سختافزاری تأمین شوند.
این استاد دانشگاه، با بیان اینکه تاکنون استادی با مدرک غیرمرتبط در رشته عکاسی دانشگاه برخورد نکردهام، گفت: پرداختی به اساتید نیز بسیار ناچیز است و بنده به شخصه برای آموزش، حفظ ارتباط با دانشجویان و به روز ماندن مطالعات در کلاسها حاضر میشوم.
کمال شبخیز، پیشکسوت عکاسی و مدیر آموزشگاه عکاسی نیز در پاسخ به اینکه عمده اهداف هنرحویان از شرکت در دورههای عکاسی چیست؟ گفت: آموزش خصوصی به ما انگیزه میدهد، چراکه تمامی هنرجویان با انگیزههای مختلف برای دریافت آموزش آمدهاند و هرطور هم شده تجهیزات لازم را فراهم میکنند.
وی با انتقاد از برخی مدرکگراییها در رشته عکاسی، تصریح کرد: باید عکاسی را به جامعه بشناسانیم و جامعه بشناساند و کسی که وارد این رشته میشود، چشم بسته وارد آن نشود و دورنمایی در ذهن داشته باشد.
شبخیز، با بیان اینکه امروزه گوشیهای موبایل خود به عنوان رسانهای قوی عمل کرده و بنابراین آموزشهای عکاسی با موبایل نیز رونق یافته است، افزود: امروزه آموزشهای مختلفی نیز در فضای مجازی در اختیار علاقهمندان این رشته قرار گرفته که به راحتی مورد استفاده قرار میگیرد و شرایط آموزشها همانند گذشته نیست.
این عکاس، با گلایه از اینکه فنی و حرفهای متخصص عکاسی ندارد، اما مدرک عکاسی که صادر میکند معتبر و قابل ترجمه است، افزود: متأسفانه رشته عکاسی متولی خاصی ندارد و مدرک ارشاد نیز هیچ کجا به حساب نمیآورند و مدرک فوق لیسانس یک عکاس مورد قبول فنی و حرفهای نیست.
وی با تأکید بر اینکه وزارت ارشاد سرفصلهایی به مراکز آموزش عکاسی ارائه میدهد، اما برخی مراکز به علت نبود امکانات برخی سرفصلها را حذف یا تغییر میدهند، افزود: در آموزشگاه خودمان مطالب را با سرفصلهای دانشگاه جلو میبرم، اما همکارانی هستند که به طور سلیقهای این سرفصلها را تغییر میدهند.
میرعباس آلیاسین، پیشکسوت و مؤلف کتاب عکاسی نیز در این نشست ورود دولت به حیطه عکاسی را از جمله دغدغهها مطرح کرد، گفت: عکاسی رشتهای سراسر عشق و علاقه است و انگیزه چنین نباشد، ثمره خوبی نخواهد داشت.
وی در ادامه به تلاشها در راستای تأسیس انجمن صنفی عکاسان استان در سال ۷۸ و ماجرای استعفای خود و برخی اعضای هیات مدیره در سال ۸۵ اشاره کرد و افزود: ما به هر حال امپراطوری انجمن هنر عکاسی را تشکیل داده و فعالیتهایی کردیم، اینکه چرا نتوانست ادامه یابد ای کاش متولیان امر بودند و میگفتند.
آلیاسین که کتب متعددی در حوزه عکاسی به تالیف و چاپ رسانده، به معرفی برخی کتب خود از جمله کتاب «تکنیک و هنر عکاسی»، کتاب «عکاسی سیاه وسفید در قرن ۲۱»، کتاب «عکاسی دیجیتال و پرتره» و همچنین کتابی که میخواست با مجموعه عکسهایی در رابطه با دریاچه ارومیه به تالیف درآورد، پرداخت.
پرویز گلیزاده، عکاس خبری نیز با ارائه مطالبی در حوزه چالشهای عکاسی خبری، بر ضرورت حمایت از قشر عکاسان خبری، رعایت اخلاق حرفهای و مدیریت صحنه در تهیه گزارش تأکید کرد و گفت: عشق و علاقهای که در این کار هست، عکاس را به محیط کار میکشاند و اگر عشق نباشد، قطعاً تلاشی هم در این رابطه درکار نخواهد بود، چرا که علاوه بر استهلاک تجهیزات عکاسی و خطرات فراوان، درآمد عکاسان خبری نیز بسیار ناچیز است.
وی با بیان اینکه انجمن صنفی مطبوعات کشور برای هر گزارش ۵۰۰ هزار تومان تا یک میلیون و ۵۰۰ تومان اعلام کرده اما این پرداختیها اجرایی نمیشود، تصریح کرد: از تاثیر تکنولوژی و هوش مصنوعی نیز نباید غافل شویم، چراکه قطعا این موضوع در آینده به جریان عکاسی آسیب خواهد زد.
در این نشست مسائلی چون مشکلات پیشروی رشته عکاسی، ظرفیتهای عکاسی در استان، ضرورت حمایت از عکاسان خبری، ورود افراد غیرمتخصص به حوزه آموزش، انگیزههای فارغ التحصیلان در رشته عکاسی، نبود تجهیزات لازم در دانشگاهها در رشتهی عکاسی، مدرکگرایی در رشتهی عکاسی، چالشهای حوزه عکاسی خبری، سرفصلهای ارائه شده در دانشگاهها و مراکز خصوصی، اعتبار مدرک عکاسی صادره از سوی ارشاد و... مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
انتهای پیام