استاد شحات محمدانور در اول ژوئیه ۱۹۵۰ در روستای کفرالوزیر، استان قهليه مصر، متولد شد. بيش از سه ماه از ولادت او نگذشته بود كه پدرش را از دست داد و در هشت سالگی حافظ کل قرآن شد. اساتیدی چون «سعيد عبدالصمد الزناتى» و «حمدى زامل» از جمله قاریانی بودند که با حضور در محافل قرآنی محل سکونت استاد شحات انور، فضا را عطرآگین میکردند و همین امر موجب شد که استاد، امر تلاوت قرآن را پیگیری کند. از ویژگی بارز استاد شحات انور، میتوان به درخشش ناگهانی ایشان و طی کردن پلههای ترقی به سرعت اشاره کرد و همین تلاوتهای ویژه تا پیش از ۲۰ سالگی، موجب شد که نامش بر سر زبانها بیفتد و به ایشان توجه ویژه شود. ایشان در این فرصت کم توانست از خود شخصیت قوی بسازد بهگونهای که با عزت نفسی که داشت، رشد و پیشرفت کرد.
درباره خاطرات ايام كودكى خود اينگونه سخن میگويد: «در آن دوره من با حفظ كردن قرآن كريم سعادتى وصفناشدنى يافتم، بهویژه پس از اتمام حفظ قرآن و در اثنای يادگيرى تجويد آن، به خاطر اينكه صداى زيبایى داشتم و ادای لحن من شبيه ادای قاريان بزرگ بود بر همدورهاىهايم پيشى گرفته و در ميان آنان به «استاد كوچک» شناخته شدم و اين موضوع آنها را خشنود مىكرد. هم كلاسىهايم در مكتب بهدنبال فرصت بودند كه استاد مشغول كارى شود تا از من بخواهند كه با تجويد، آيات قرآن را برايشان بخوانم و چنان مرا تشويق مىكردند كه گویى من قارى بزرگى هستم.»
چنين جوانی كه بهطور مرتب میدرخشيد و قرآن كريم از حنجره او مانند آب جاری در آبراه جريان داشت و شهرت او بر سن او بسيار سبقت گرفته بود آنقدر شايسته بود كه رئيس مركز شهر «ميت غمر» دعوتنامهای برای او بفرستد و او را به يكی از مناسبتهای دينی كه مرحوم دكتر «كامل البوهی» اولين رئيس راديو در آن حضور داشت، فرا بخواند.
مرحوم استاد شحات انور درباره اين ماجرا اينچنين میگويد: «طبق تاريخی كه مقرر شده بود به راديو رفتم، ولی هيئت داوران با وجود اعجاب شديدشان نسبت به خواندن من گفتند بايد مدتی برای فراگيری نغمهها و دستگاهها كلاس ببينی، من از استاد «محمود كامل» و استاد «احمد صدقی» از چگونگی كار سؤال كردم و آنها من را به آموزشگاه موسيقی راهنمايی كردند، دو سال به آموزشگاه رفتم و همه مقامات و الحان قرآنی را با كيفيت عالی فرا گرفتم تا سال ۱۹۷۹ ميلادی كه دوباره تقاضانامهام برای ورود به راديو را نوشتم كه سرانجام موفق شدم و آنها برنامهای برای تلاوتهايم به من دادند و از آن پس بود كه به راديو راه يافتم.»
استاد شحات انور، بارها از طرف وزارت اوقاف مصر و بسياری از وقتها به دعوتهای خصوصی ميليونها نفر از دوستداران قرآن كريم در خارج از مصر در لندن، لوسآنجلس، آرژانتين، اسپانيا، فرانسه، برزيل، كشورهای حاشيه خليج فارس، نيجريه، زَئير، كامرون و بسياری از دولتهای آسيایی به ویژه ايران سفر كرد و به قول خودش در همه اين مسافرتها جز رضای خداوند و بهروزی مسلمين نيت ديگری نداشت. سرانجام این قاری جهان اسلام در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸(۲۲ دیماه ۱۳۸۶) نقاب در خاک کشید که با تلاوتهای مسحورکنندهاش جریان تلاوت قرآن در ایران و بلکه جهان را متحول کرد. او در هنگام وفات تنها ۵۷ سال سن داشت و در ۱۰ سال پایانی عمرش به علت بیماری نتوانست تلاوت کند.
انتهای پیام