زندگی‌نامه و وصیت‌نامه شهید «مهدی امیرکاظمی»

به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.

دانشجوی شهید مهدی امیر کاظمی از دانشجویان رشته ابزارسازی است که در جریان بمباران ۲۷ دی، به مقام شهادت نائل آمده است، این شهید بزرگوار در سال ۱۳۴۴ در روستای جوین سبزوار به دنیا آمده و تحت تأثیر فضای مذهبی و معنوی خانواده‌ خویش پرورش یافت. او در سال ۶۳ برای تحصیل وارد دانشگاه تبریز شد.

وی فریضه‌ نماز را اغلب در مسجد و یا در اول وقت در منزل به جا می‌آورد و همواره خانواده و دوستانش را از غیبت و دروغ پرهیز می‌داد، در کارهایش منظم بود و ساده لباس می‌پوشید و تأکید داشت که مؤمن همواره باید مرتب باشد.

شهدی امیرکاظمی در جبهه‌های مختلف جنگ تحمیلی و حتی زمان شهادت پدرش نیز در جبهه حضور داشت و زمانی که موضوع برگشت به خانه مطرح شد، وی پاسخ داد «در اینجا بهتر می‌توانم راه پدرم را ادامه دهم».

قسمتی از وصیت‌نامه شهید

«...هر پرچمی که از دست پرتوان رزمنده‌ای می‌افتد دیگری آن را بردارد و از مردم می‌خواهم که تا آخرین قطره‌ خونشان را پشتیبان امام و ولایت فقیه باشند، زیرا انقلابی به پیروزی نمی‌رسد مگر در کنار آن روحانیت باشد و تاکنون نیز مشاهده کرده‌ایم که کشورهای زیادی تاکنون انقلاب کرده ولی چون رهبری نداشته‌اند پیروز نشده‌اند و از زیر یوغ استعماری در رفته و به زیر یوغ استعماری دیگر رفته‌اند.

پدران و مادرانی که فرزند از دست داده‌اید و خواهرانی که بردار از دست داده‌اید نگران نباشید چون شهیدان شما در راه خدا رفته و در آن دنیا نیز از نعمت‌های الهی روزی می‌خورند و نگران نباشید چون برادران رزمنده‌ تان تقاص خون شهیدان را از بعثی‌ها گرفته‌اند و می‌گیرند و اگر هم کسی از ما شهید شود هزاران نفر دیگر بر می‌خیزند و راهش را ادامه می‌دهند...».

یادآوری می‌شود، ۲۷ دی‌ سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر می‌آمد انجام بدهند و با استفاده از تخصص‌های فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاکبازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران بر عهده جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی بود.