پُر رنگ شدن خاطره شهدا با یادآوری مکرر
رئیس اسبق جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی با تأکید بر اینکه باید تلاش کنیم تا فرهنگ ایثار و شهادت در بین دانشگاهیان از جمله دانشجویان نهادینه شود، گفت: یکی از این کارها، حضور پر رنگ یاد و خاطره شهدا نه فقط در یک روز از سال بلکه به‌صورت مداوم است.
محمود نظرپور، مسئول اسبق ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ و رئیس اسبق جهاددانشگاهی استان آذربایجان شرقی، در گفتوگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، با تأکید بر اینکه باید تلاش کنیم تا فرهنگ ایثار و شهادت در بین دانشگاهیان از جمله دانشجویان نهادینه شود، گفت: یکی از این کارها، حضور پررنگ یاد و خاطره شهدا نه فقط در یک روز از سال بلکه به‌صورت مداوم است.
وی با بیان اینکه دانشگاه تبریز یکی از دانشگاه‌های پیشتاز در مبارزه با رژیم ستم شاهی بوده که گواهی آن شهادت شهیدان غلامی و میرزایی در ۱۸ اردیبهشت ۵۷ در صحن دانشگاه است، اظهار کرد: این دانشگاه بعد از پیروزی نظام مقدس جمهوری اسلامی، جهت پشتیبانی از آن در شروع انقلاب فرهنگی و در مبارزه با گروهک‌های ضد انقلاب از جمله خلق مسلمان، منافقان، فداییان خلق، حزب توده، پیکار و... پیشتاز بوده است.
نظرپور با بیان اینکه یکی از افتخارت مهم دیگر این دانشگاه پشتیبانی همه جانبه از نظام در طول هشت سال دفاع مقدس بوده است، افزود: جهاددانشگاهی تبریز به‌عنوان یک نهاد انقلابی برخاسته از انقلاب، در امر آموزش نظامی کارکنان و اساتید دانشگاه، اعزام کاروان‌های رزمی و تخصصی دانشجویی، انجام طرح‌های تحقیقاتی در جهت ارتقای کیفیت تولیدات کارخانه‌های مهمات‌سازی استان برای رفع نیازهای تخصصی جنگ (از جمله آسیاب مخلوط کن اتوماتیک تی ان تی و...) و اعزام دانشجویان پزشکی برای مداوای مجروحان جنگی در هنگام عملیات نظامی نقش غیر قابل انکاری را به‌عهده داشته است.
نظرپور با اشاره به اینکه تحریم‌های اقتصادی و نظامی از سوی ابر جنایتکاران، مسئولان نظامی را بر آن داشت که خود مهمات مورد نیاز جبهه‌ها را تأمین کنند، گفت: در همین راستا تعداد بسیاری از کارگاه‌های صنعتی استان برای تولید مهمات به‌کار گرفته شده بود و همچنین، مسئولان وقت سپاه(مهندس گرجی، اخباری و مهندس درویش زاده) با مسئولان دانشگاه تبریز و جهاددانشگاهی جلسات مشترکی برگزار کردند که در این جلسات به ضرورت تولید بیشتر مهمات در سطح استان تأکید شد.
رئیس اسبق جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی افزود: در همین راستا مقرر شد که کارگاه آموزشی دانشکده فنی که دارای ماشین‌های تراش بوده، بعد از ساعت آموزشی (از ساعت چهار بعدازظهر به بعد و در طول شب) برای تولید مهمات به‌کار گرفته شده و مقرر شد که مدیریت کارگاه به‌عهده جهاددانشگاهی باشد. اعضای شورای جهاددانشگاهی با توجه به مسئولیت اینجانب در دفتر پشتیبانی جبهه و جنگ این نهاد، مسئولیت راه‌اندازی کارگاه را به بنده واگذار کردند.
نظرپور تصریح کرد: پس از هماهنگی با مسئولان دانشگاه، دانشکده فنی و کارگاه دانشکده فنی، مقرر شد دانشجویانی که برای رفتن به جبهه ثبت نام کرده بودند پس از آموزش تخصصی، در کارگاه مشغول تولید نافی خمپاره شوند.
وی گفت: با توجه به بمباران شهرهای ایران از قبیل تبریز از سوی رژیم بعثی، تمامی مراکز آموزشی شهر و به تبع آن نیز فعالیت آموزشی دانشگاه تبریز مدتی به تعلیق درآمده بود، اما کارگاه دانشکده فنی همچنان به فعالیت خود جهت تولید مهمات ادامه می‌داد.
نظرپور با بیان اینکه با توجه به برنامه‌ریزی‌های انجام شده، تدارکات روزانه کارگاه به دو نفر از اعضای جهاددانشگاهی واگذار شده بود، افزود: مسئولیت این اعضا تحویل نافی خام خمپاره از صنایع خودکفایی سپاه و تحویل نافی آماده شده به سپاه بود و با توجه به تعطیلی دانشگاه و به تبع آن تعطیلی سالن غذا خوری دانشگاه، هماهنگی‌های لازم با ریاست دانشکده پزشکی (دکتر مداین) به‌عمل آمده بود تا وعده شام افراد مشغول در کارگاه، توسط بیمارستان امام خمینی(ره) تهیه و از سوی مسئول شب به کارگاه حمل تا سرو شود.
وی اضافه کرد: ظروف شام در صبح روز بعد در جهاددانشگاهی به همت سایر اعضای این مرکز شسته می‌شد. در شستن ظروف تمامی اعضا از رئیس گرفته تا کارمند عادی نقش یکسانی را ایفا می‌کردند و این از بدو تشکیل کارگاه تا زمان بمباران آن ادامه داشت.
نظرپور در ادامه یادآور شد: بعدازظهر ۲۷ دی سال ۶۵ برایم خاطره انگیز است، زیرا در آن روز بر سر مسئولان تدارکات کارگاه با شهید حاج سجاد خلوتی(معاونت برنامه‌ریزی و تشکیلات جهادانشگاهی) گفتوگو داشتیم و شب ۲۷ دی شیفت کاری من بوده و باید در کارگاه حضور یابم، ولی شهید خلوتی اصرار داشت که نوبت ایشان است؛ بدین منظور به برنامه کشیک شب مراجعه کرده و متوجه شدیم سجاد راست می‌گوید.
