آیتالله شهید قاضی طباطبایی، نخستین شهید محراب، 42 سال پیش در چنین روزی به دست تروریستهای گروهک فرقان در محراب نماز به شهادت رسید تا افتخار نخستین شهید محراب انقلاب اسلامی بودن را از آن خود کند. روحانیت فداکار در جریان انقلاب اسلامی و پس از آن، در کنار سایر اقشار مردم در حفظ نظام اسلامی ایثارگری کردهاند که شهید آیتالله سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، نخستین امام جمعه تبریز و مبارزترین عالم آذربایجان نمونه اعلایی از این نوع شخصیتهای جاودانه است.
بیشتر بخوانید:
محمدعلی قاضی طباطبایی، فرزند آیتالله میرزا باقر، سال ۱۲۹۳ شمسی در تبریز متولد شد. وی تحصیلات مقدماتی علوم دینی را از پدر و عمویش آیتالله میرزا اسدالله در تبریز فرا گرفت و سال ۱۳۱۶ هنگام قیام مردم تبریز به اتفاق پدرش، به خاطر مبارزات انقلابی به تهران تبعید شد و پس از چند ماه به تبریز بازگشت.
این عالم مجاهد دو سال بعد جهت تحصیل در حوزه علمیه قم به شهر قم مشرف شد و از محضر آیات عظام سیدمحمد خوانساری، سیدمحمد حجت کوهکمری، صدر، بروجردی و گلپایگانی کسب فیض کرد. وی از محضر امام خمینی(ره) نیز بهره برد و از شاگردان و علاقهمندان ایشان بهشمار میرفت. در سال ۱۳۶۹ هجری قمری شهید قاضی از قم به نجف عزیمت کرد و نزد علمای برجسته نجف یعنی آیتالله حکیم عبدالحسین رشتی، میرزا باقر زنجانی و بجنوردی به کسب علوم دینی پرداخت. راهنمایی شهید قاضی در مسائل سیاسی و انقلابی زبانزد خاص و عام بود.
آن شهید بهدلیل تسلطی که به زبان عربی داشت، مقالاتی به زبان عربی برای مجلات کشورهای عربی نیز مینگاشت. مقالات بسیاری از او در مجلات مصر چاپ شده است، مطالعات تبلیغاتی ایشان به تصریح دوستان و آشنایان کمنظیر و اطلاعات ادبی ایشان بسیار وسیع بود. آثار قلمی با ارزشی از ایشان به یادگار مانده است که از آن جمله میتوان به مقدمه و تصحیح تفسیر جوامعالمجامع علامه طبرسی، ذکر حدیقه الصالحین در الذریعه الی تصانیف الشیعه شیخ آقا بزرگ تهرانی، پاورقی بر فردوس الاعلی نوشته کاشف الغطاء تعلیقات بر انوار نعمانیه، اضافات و تعلیقات بر کتاب انیس الموحدین ملا محسن نراقی، تقریرات دروس اساتید نجف، تقریرات فقه و اصول مرحوم آیتالله حجت، مراسلات با مرحوم علامه کاشف الغطاء. کتاب صدقات امیرالمؤمنین و صدیقه طاهره، تاریخ قضا در اسلام و حضرت امام حسین(ع) و تحقیق روز اربعین و غیره اشاره کرد.
وی کتابخانه ارزشمندی از اجدادش به ارث برده بود که اغلب نسخههای آن منحصر به فرد بودند. مرحوم قاضی طباطبایی با اغلب محققان معاصر چون آقا بزرگ تهرانی، جلالالدین محدث اُرموی، امام موسی صدر، آیتالله دستغیب و علامه امینی دوستی داشت و باب نامهنگاری همواره بین آنها باز بود.
شهید آیتالله قاضی طباطبایی همچنانکه در تلاشهای علمی کوشا بود، در مبارزات سیاسی نیز شرکت فعالانه داشت. آن شهید بزرگوار دارای روحیه انقلابی و ارادهای خلالناپذیر بود و در پرونده قطوری که ساواک در مورد ایشان تهیه کرده، این نکته مشهود است. شرکت علنی و بارز آن شهید در مبارزات سیاسی از سالهای ۴۱ و ۴۲ همزمان با آغاز نهضت اسلامی شروع میشود و ایشان یکی از رهبران و پایههای نهضت در آذربایجان بود که در جریان همین مبارزات دستگیر و در زندان «قزلقلعه» تهران زندانی شد.
آیتالله شهید قاضی به اتهام اینکه در خلال بحث درباره حکومت اسلامی و جنایات اسرائیل در یک سخنرانی علنی نام امام را به عظمت و عزت بر زبان آورد به مدت شش ماه به «بافق» کرمان تبعید شد. پس از آن به بهانه دیگری شش ماه دیگر به زنجان تبعید شد. شهید قاضی در تبریز تنها نماینده تامالاختیار حضرت امام خمینی(ره) بوده و نقش ایشان در شکل دادن به مبارزات مردم تبریز نیز قابل توجه است.
«مسجد شعبان»، محور مبارزه و مرکز مبارزات در آذربایجانشرقی بود که شهید قاضی طباطبائی امامت آنجا را عهدهدار بود. شهید قاضی در مبارزه از همه جلوتر و فوقالعاده محبوب و مورد احترام بود و به همین دلیل دسایس دشمنان و منحرفان از اسلام علیه ایشان کارساز نبود. نفوذ ایشان به حدی بود که اگر روزی را در آذربایجان تعطیل اعلام میکرد بدون شک آن روز همهجا بهحال تعطیل در میآمد. آیتالله شهید قاضی جزو اولین کسانی بود که در آذربایجان اعلامیه خلع شاه از سلطنت را امضا کرد. ساواک با صرف بودجههای ویژه، جریانات مخالف ایشان در تبریز را تقویت میکرد تا اثرات فعالیتهای ایشان را در زمینهسازی برای انقلاب خنثی کند.
در ماههای قبل از پیروزی انقلاب، رهبری جریانات حاد سیاسی، برپایی تظاهرات و تشکیل مجالس، همه بر عهده این شهید بزرگوار بود و او اولین امضاکننده اعلامیه ۲۹ بهمن ۵۶ در چهلم شهدای قم بود. مرحوم آیتالله شهید قاضی همیشه سدد مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی در جریانات ضدانقلابی بود و از اوان پیروزی انقلاب علیه جریانات منحرف و وابسته، نظیر «خلق مسلمان» افشاگریهای لازم را میکرد و منحرفان با وجود ایشان، قدرت و جرئت ابراز وجود پیدا نمیکردند. خدمات ایشان بعد از پیروزی انقلاب نیز شایسته توجه بسیار است.
ساواک در گزارشی گفته بود که در بررسیهایی که به عمل آمده معلوم شده آقای طباطبایی که باید تحت نظر ساواک باشد بدون اجازه ساواک از تهران خارج شده. پس از عزیمت آقای خمینی به قم، بین این دو نفر در قم ملاقاتی انجام گرفته که عکس ملاقات نامبرده نیز به ضمیمه تقدیم میشود. (یاران امام به روایت اسناد ساواک، جلوهٔ محراب، ص ۱۱۹).
قاضی طباطبایی در تبریز دارای قدرت زیادی بود، بهگونهای که ساواک نیز بارها این را در گزارشهای خود آورده است: «اگر این شایعه درست باشد که آقای قاضی در هر روز بیش از دویست هزار تومان خرج نمازگزاران میکند که در ماه مبلغ سرسامآوری خواهد شد، با کسی که این قدر تمکن مالی دارد مخالفت کردن بیفایده است. حال اگر این شایعه درست نباشد و مردم به خاطر خود او به نمازش حاضر میشوند دیگر بدتر، چون این قدرت هیچ وقت شکسته نمیشود.» (مصاحبه با سیدرضا غفاری، به نقل از کتاب خمینی آذربایجان، ص۳۷). پیوند و علاقه مرحوم قاضی با امام خمینی نیز ناگسستنی شده بود. وی پس از درگذشت مصطفی خمینی گفته بود: اگر یکی یا همه فرزندانم درمیگذشتند اینچنین ناراحت نبودم که از رحلت آیتالله مصطفی خمینی ناراحت شدم. (به نقل از دکتر محمد باقر صدری مهربانی، مندرج در خمینی آذربایجان، ص ۴۸)
آیتالله محسن مجتهدشبستری، نماینده سابق ولیفقیه در آذربایجانشرقی، پیش از این در گفتوگویی معرفی سیر زندگانی بزرگان عرفان اسلامی را بهترین راه برای جلوگیری از نفوذ عرفانهایهای کاذب و نوظهور در جامعه دانسته و گفته بود: امام خمینی(ره) درباره مرحوم قاضی میفرمایند؛ ایشان کوهی بود از عظمت و مقام توحید، از سخنان امام راحل که خود عارفی وارسته بودهاند، چنین یافت میشود که مرحوم قاضی این حرکت عظیم سلوکی و عرفانی را از طریق شرع مقدس به دست آوردهاند. آن عارف بالله علاقه خاصی به روضه حضرت سیدالشهدا(ع) داشت، نقل شده که مرحوم قاضی خود کفشهای شرکتکنندگان در مجلس سوگواری اباعبدالله الحسین(ع) را جفت میکردند. مرحوم قاضی تنها با تمسک به قرآن و اهل بيت(ع) به آن مقامات عالی رسيده است.
«شهید قاضی طباطبایی» بلافاصله پس از پیروزی انقلاب از طرف امام به سمت امام جمعه تبریز منصوب شد و اولین نمازجمعه را در این شهر اقامه کرد. ایشان همچنین کمیتههای انقلاب اسلامی آذربایجانشرقی و غربی را تشکیل داد و نقش بسیاری در راهاندازی استانداریها، فرمانداریها و ادارات استان ایفا کرد. مرحوم قاضی همچنین زحمات بسیاری برای رسیدگی به محرومان و مستضعفین متحمل شد و تا آخرین لحظه از آرمانهای خود کوتاه نیامد؛ تا اینکه پس از یک عمر مجاهده و تلاش خالصانه به دست عوامل خود فروخته و سر سپرده استکبار جهانی در شامگاه دهم آبان سال ۵۸ مصادف با عید سعید قربان سال ۱۳۹۹ هجری، بعد از ادای فریضه نماز مغرب و عشاء و در حال مراجعت از مسجد به منزل، مورد هجوم عوامل سرسپرده استکبار تحت نام گروه «فرقان» قرار گرفت و شربت شهادت را نوشید و اولین شهید محراب انقلاب لقب گرفت. یاد این فقید شهید گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام