زندگینامه و وصیتنامه شهید «رحمان قفل‌گری»
در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگینامه و وصیتنامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.
به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگینامه و وصیتنامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.
شهید رحمان قفل‌گری یکی از شهدای ۲۷ دی دانشگاه تبریز است که در بمباران دی ۱۳۶۵ در کارگاه دانشکده فنی دانشگاه تبریز به مقام رفیع شهادت نائل آمده است.
شهید رحمان قفل‌گری به سال ۱۳۴۳ هجری شمسی در شهرستان اهر دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود با موفقیت به پایان رساند. در آزمون سراسری دانشگاه‌ها از رشته «مکانیک حرارت و سیالات» دانشگاه تبریز پذیرفته شد.
وی از کودکی با اسلام و معارف دین آشنا بود و از نوجوانی که ۱۴ سال بیشتر نداشت، ندای امام راحل را لبیک گفت و به صف انقلابیون پیوست. در اغلب تظاهرات و راهپیمایی‌ها همراه بزرگترها شرکت می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تلاش در سنگر مدرسه را مهم‌ترین وظیفه خود قرار داد و با علاقه مضاعف به مطالعه و تحصیل پرداخت. در دانشگاه نیز همراه فعالیت‌های سیاسی و آگاهی از اوضاع جامعه به خوبی درس می‌خواند. در سال ۱۳۶۵ که سپاه پاسداران با همکاری دانشکده فنی در کارگاه آن دانشکده تولید مهمات را شروع کرد، وی جزو دانشجویانی بود که با سپاه همکاری می‌کرد.
قلب پاک و اخلاص عمل و تلاش شبانه‌روزی بدون کوچکترین چشم‌داشتی نتیجه داد و او را به همراه تعدادی از هم‌رزمانش در شب ۲۷ دی سال ۶۵ به ضیافت الهی دعوت کرد. شهید قفل‌گری در بمباران کارگاه دانشکده فنی به وسیله هواپیماهای دشمن بعثی به شدت مجروح شده و به بیمارستان منتقل شد و در ۲۸ دی به فیض شهادت نائل آمد.
قسمتی از وصیتنامه شهید
«از یاد خدا غافل نباشید و پیوسته با مردم و همسایه‌ها مهربان باشید. احترام به والدین را فراموش نکنید و نماز و روزه را در هیچ شرایطی ترک نکنید. مواظب باشید که ایادی شیطانی بر روی لباس‌ها و منزلگاه شما سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ در مبارزه بزرگی هستید که باید با سلاح تقوا مقابله کنید. نکند که لذات و علایق دنیوی شما را فریب دهد، ایثار و روحیه شهادت‌طلبی را از شما سلب کند که عذاب بزرگی است...».
یادآوری می‌شود، ۲۷ دی سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر می‌آمد انجام بدهند و با استفاده از تخصص‌های فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاکبازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی خود ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران بر عهده جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی بود.
انتهای پیام
