آگاهانه به ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» لبیک گفتم

به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی دانشگاه تبریز، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه منتشر می‌شود.

مرتضی جابری در سال ۱۳۴۳ ه.ش در شهرستان میانه متولد شد. درس را تا اول دبیرستان در زادگاه خود خواند. در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران انتقال یافت و تحصیلاتش را در آن شهر با موفقیت به پایان برد. دو سال خدمت وظیفه را در منطقه بوکان انجام وظیفه کرد. در آزمون سراسری سال ۶۴ دانشگاه شرکت کرد و در رشته جغرافیای طبیعی دانشگاه تبریز پذیرفته شد.

انقلاب اسلامی در دوره نوجوانی او شروع شد. او به همراه دیگر نوجوانان در راهپیمایی‌ها شرکت کرده و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مساجد فعالیت می‌کرد. با شروع جنگ تحمیلی چند بار به جبهه اعزام شد. او در سال ۱۳۶۵ جهت تهیه مهمات در دانشکده فنی دانشگاه تبریز با دوستان خود حضور داشت. وی به همراه دیگر دانشجویان از ساعت ۴ بعد از ظهر تا نیمه‌های شب در کارگاه فعالیت می‌کرد که در نهایت در شب ۲۷ دی‌ماه ۶۵ بر اثر بمباران هوایی کارگاه به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

شهید جابری علاقه عجیبی به آموزش قرآن و مسائل اسلامی داشت و در اغلب مجالس وعظ و سخنرانی شرکت می‎کرد. فردی منظم و منضبط بود و تلاش می‌کرد در حد توان به مستحبات عمل کند؛ همیشه با وضو سر سفره می‌نشست و شبها نیز قبل از خواب وضو می‌گرفت.

بخشی از وصیت‌نامه‌ شهید

«...خدایا حرکتم را که فقط در راه تو و شرکت در جهاد و هدفم را که همانا پیروزی اسلام است قبول فرما و اگر در این راه، جان خود را فدای راهت کردم از شهدا محسوبم کن و شهادتم را مورد قبول درگاهت بگردان، اکنون که به ندای «هل من ناصرا ینصرنی» امام حسین زمانم، آگاهانه لبیک گفته و به سوی پرودگار خویش باز می‌گردم از خداوند رحمان مسئلت دارم که شهادتم را قبول کرده و از شما پدر و مادر عزیزم انتظار دارم که صبر را پیشه خود ساخته و از صابرین باشید، که خداوند می‌فرماید «ان الله مع الصابرین» و در سوگ من ناله و زاری نکنید و اگر خواستید گریه کنید به مظلومیت امام حسین(ع) و ائمه اطهار(ع) گریه کنید و افتخار کنید امانتی که از طرف خداوند در دست شماست تحویلش دادید و ان شاءلله در نزد حضرت فاطمه(س) روسفید خواهید شد...»

سرانجام شهید «مرتضی جابری»، در ۲۷ دی سال ۶۵ بر اثر بمباران کارگاه از سوی هواپیماهای دشمن بعثی به همراه دیگر دانشجویان به مقام رفیع شهادت نائل آمد.

یادآوری می‌شود، ۲۷ دی‌ سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر می‌آمد انجام دهند و با استفاده از تخصص‌های فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاک‌بازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی خود ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران برعهده جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی بود.