به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از زنجان، رمضان که میآید پیام لطف و مغفرت الهی را با خود به همراه دارد و خوش به سعادت آنکس که بتواند از این فرصت نهایت بهرهبرداری را داشته باشد.
هر روز و هر لحظه این ماه میتوان از خوان نعمت الهی بهره برد تا جایی که خواندن یک آیه قرآن در این ماه برابر ختم کل قرآن در سایر ماههای سال عنوان شده و حتی خواب فرد روزهدار نیز ثواب عبادت را دارد.
در این ماه عزیز، روزهایی هستند که خوان نعمت الهی به اوج خود رسیده و هر کس سعی میکند تا از این قافله عقب نمانده و توشهای برای خود بردارد. شبهای قدری که از هزار ماه در نزد باریتعالی عزیزتر هستند.
در آموزههای اسلامی شب قدر بافضیلتترین شبِ سال و برابر با هزار ماه است و در آن شب فرشتگان و روح به زمین میآیند. شیعیان یکی از شبهای ۱۹، ۲۱ و یا ۲۳ ماه رمضان را شب قدر میدانند و در آن به شبزندهداری و دعا مشغول میشوند. رایجترین اعمال در شب قدر خواندن دعای جوشن کبیر و قرآن به سر گرفتن است.
شب قدر از شبهای مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سورهای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است. ملائکه در این شب بر زمین فرود میآیند، نزد امام زمان (عج) میروند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه میدارند.
پیامبر خدا (ص) در تفسیر سوره «قدر» فرمودند: «هر کس شب قدر را احیا بدارد و مؤمن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، تمامی گناهانش آمرزیده میشود»
امام صادق (ع) فرمودند: «از کتاب خدا استفاده میشود که شماره ماههای سال نزد خداوند، دوازده ماه است و سرآمد ماهها ماه رمضان است و قلب ماه رمضان لیلة القدر است»
اعمال شب های قدر:
اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است: يكى اعمالى كه در هر سه شب بايد انجام داد،و ديگر اعمالى كه مخصوص به هر يك از شبهاى قدر است.
اوّل:اعمالى است كه در هر سه شب بايد انجام داد،و آن چند عمل است: اوّل:غسل كردن.علاّمه مجلسى فرموده بهتر است غسل شب قدر در هنگام غروب آفتاب انجام گيرد،كه نماز شام را با غسل بخواند.
دوم: دو ركعت نماز كه در هر ركعت پس از سوره «حمد»،هفت مرتبه «توحيد» خوانده،و پس از فراغت از نماز هفتاد مرتبه بگويد استغفراللّه و اتوب اليه در روايت نبوى آمده است كه از جاى برنخيزد تا خدا او و پدر و مادرش را بيامرزد،تا آخر خبر. سوم:قرآن مجيد را باز كند و در برابر خود گرفته و بگويد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِيهِ وَ فِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَ أَسْمَاؤُكَ الْحُسْنَى وَ مَا يُخَافُ وَ يُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ»؛ «خدایا از تو درخواست مىكنم به حق كتاب نازل شدهات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگتترت و نامهاى نيكوترت و آنچه بيمانگيز است و اميدبخش،اينكه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهى» سپس هر حاجت كه دارد بخواهد.
«اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ»؛ «خدايا به حق اين قرآن و به حق كسى كه آن را بر او فرستادى و به حق هر مؤمنى كه او را در قرآن ستودى و به حق خود بر آنان،پس احدى شناساتر از تو به حق تو نيست» سپس ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اللَّهُ (به ذاتت اى خدا)....و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ (به حق محمّد)....و ده مرتبه بِعَلِيٍّ (به حق على) و ده مرتبه بِفَاطِمَةَ (به حق فاطمه)....،و ده مرتبه بِالْحَسَنِ (به حق حسن)...و ده مرتبه بِالْحُسَيْنِ (به حق حسين).....و ده مرتبه بِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (به حق على بن الحسين)....و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ (به حق محمّد بن على).....و ده مرتبه بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (به حق جعفر بن محمّد )......و ده مرتبه بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ (به حق موسى بن جعفر).....و ده مرتبه بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى (به حق على بن موسى).....و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ (به حق محمد بن على)..... ده مرتبه بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ (به حق على بن محمّد )...و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ (به حق حسين بن على).....و ده مرتبه بِالْحُجَّةِ (به حق حجّت) و سپس هر حاجتى كه دارى از خدا بخواه.
پنجم: حضرت سيد الشهّدا عليه السّلام را زيارت كند زیرا در روايت آمده هنگامى كه شب قدر مىشود منادى از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر میدهد كه خدا هركه را به زيارت مزار امام حسين (ع) آمده آمرزيد.
ششم:اين شبها را احيا بدارد. روايت شده هركه شب قدر را احيا بدارد گناهانش آمرزيده مىشود،هرچند به شماره ستارگان آسمان و سنگينى كوهها و پيمانه درياها باشد.
هفتم: صد ركعت نماز بجا آورد كه فضليت بسيار دارد و بهتر آن است كه در هر ركعت پس از سوره «حمد»، ده مرتبه «توحيد»بخواند.
هشتم: اين دعا را بخواند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَكَ عَبْدا دَاخِرا لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعا وَ لا ضَرّا وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَ سُوءا أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي وَ أَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ قُوَّتِي وَ قِلَّةِ حِيلَتِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ مَا آتَيْتَنِي فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الْفَقِيرُ الْمَهِينُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِي نَاسِيا لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَعْطَيْتَنِي وَ لا آيِسا مِنْ إِجَابَتِكَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي فِي سَرَّاءَ [كُنْتُ] أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ»؛ «خدايا شام كردم درحالىكه براى تو تنها بنده كوچک و خوارى هستم كه براى خويش سود و زيانى را به دست ندارم و نمىتوانم از خود پيشآمد بدى را بازگردانم به اين امر بر خويش گواهى مىدهم و در پيشگاهت به ناتوانى و كمى چارهام اعتراف مىكنم، خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آنچه را به من و همه مردان و زنان مؤمن از آمرزش در اين شب وعده دادى وفا كن و آنچه را به من عنايت فرمودهاى كامل ساز كه من بنده بيچاره، درمانده، ناتوان، تهيدست خوار توام. خدايا مرا فراموش كننده ذكرت قرار مده، در آنچه سزاوار آنم فرمودى و نه فراموش كننده احسانت در آنچه عطايم نمودى، و نه نااميد از اجابتت گرچه مدّت زمانى طولانى گردد چه در خوشى يا ناخوشى يا سختى يا آسانى يا عافيت يا بلا يا تنگدستى يا در نعمت همانا تو شنونده دعايى».
کاش آنقدر بنده لایقی باشیم که در پایان این شبها مصداقی برای آیه 28 سوره مبارکه رعد باشیم که خدای متعال فرموده است: «الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»؛ «آنها كسانی هستند كه ايمان آوردهاند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد با ياد خدا دلها آرامش مييابد»