به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از زنجان، قرآن کتاب هدایت دنیوی و اخروی بشر است که با سرلوحه قرار دادن آیات نورانی آن میتوان به سرمنزل مقصود رسید.
در آیه ۶۲ از سوره مبارکه توبه خدای متعال به بیان تزویر منافق پرداخته و به شدت آن را نهی کرده است.
در این آیه شریفه میخوانیم: «يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كَانُوا مُؤْمِنِينَ»؛ «براى [اغفال] شما به خدا سوگند ياد مى كنند تا شما را خشنود گردانند در صورتى كه اگر مؤمن باشند [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و فرستاده او را خشنود سازند».
در تفسیر این آیه میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
ﻣﻨﺎﻓﻖ، ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻢ، ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻭ ﺗﻈﺎﻫﺮ، ﺍﺯ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺮﺩم ﺳﻮءﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺟّﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻛﻨﺪ. ﻳﺤﻠﻔﻮﻥ...ﻟﻜﻢ
ﻓﺮﻳﺐ ﻫﺮ ﺳﻮﮔﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﻣﺨﻮﺭﻳﺪ، ﭼﻮﻥ ﮔﺎﻫﻰ ﻣﻘﺪّﺳﺎﺕ، ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰ ﻧﺎﻣﻘﺪّﺳﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ. ﻳﺤﻠﻔﻮﻥ ﺑﺎﻟﻠَّﻪ
ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺆﻣﻦ، ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺻﻞ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﭘﺴﻨﺪ ﻣﺮﺩم. ﻭﺍﻟﻠَّﻪ...ﺍﺣﻖّ ﺍﻥ ﻳﺮﺿﻮﻩ
ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺭﺳﻮﻝ، ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﻪ ﺍﺣﻖّ ﺍﻥ ﻳﺮﺿﻮﻩ ﻭ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ: ﻳﺮﺿﻮﻫﻤﺎ ( ﺍﻟﺒﺘّﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ: ﻳﺮﺿﻮﻫﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺣﺘّﻰ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻫﻤﺘﺎﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻧﻴﺴت)
ﻫﺮﻛﺲ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﺎﻟﻖ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﺩﻫﺪ، ﺳﻬﻤﻰ ﺍﺯ ﻧﻔﺎﻕ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺑﻴﺦ ﺷﻮﺩ. ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﻪ ﺍﺣﻖّ ﺍﻥ ﻳﺮﺿﻮﻩ ﺍﻥ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ