فلسفه اعتکاف، چشیدن شیرینی و حلاوت عبادت و بندگی است
گروه معارف: مسئول فرهنگی معاونت تهذیب حوزه علمیه استان اصفهان گفت: فلسفه اصلی و وجودی مراسم معنوی اعتکاف، دوری کردن از منکرات و چشیدن شیرینی و حلاوت عبادت و بندگی است.
امیرحسین مستاجران، مسئول فرهنگی معاونت تهذیب حوزه علمیه استان اصفهان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، اظهار کرد: یکی از اهداف خداوند در خلقت انسان‌ها عبادت و بندگی کردن آن‌ها درمقابل ذات احدیت است.
وی افزود: عبادت‌های مختلف چه در قالب نماز، روزه و چه در اشکال دیگر مثل معتکف بودن و پناه آوردن به خداوند متعال در قالب چندین روز، روح بشریت و انسانی را تعالی می‌دهد و برعکس امورات دنیوی که به جسم دنیایی انسان مربوط می‌شود، انسان را از اصل و فلسفه خلقت خویش غافل می‌کند.
مسئول فرهنگی معاونت تهذیب حوزه علمیه استان اصفهان بیان کرد: از زمان خلقت انسان و فرستادن انبیاء و ائمه اطهار برای راهنمایی آن و استفاده از بیانات حضرات معصومین(ع)، خداوند غیر از عبادت‌های روزانه مثل نمازهای پنچگانه، تلاوت قرآن و... را از بندگان خواستند که چندروزی را معتکف کوی حضرت حق شوند.
مستاجران گفت: از آیات و روایات بر می‌آید که از بدو خلقت انسان به دلیل اینکه ارتباط انسان‌ها با خداوند پیوسته برقرار باشد و همچنین به دلیل اینکه انسان‌ها از غفلت‌های دنیایی دور بمانند، خداوند متعال از بندگان خودش خواسته است که یک زمان مشخص و معینی را به عبادت اختصاص دهند.
وی ادامه داد: در دین مبین اسلام این بندگی و عبودیت خاص در قالب اعتکاف گنجانده شده است که این سنت حسنه از متن آیات قرآنی برداشت می‌شود و فلسفه وجودی اینگونه مراسمات این است که انسان‌ها در این مدت متحول شوند و به واجبات متمایل و از منکرات که غفلت ایجاد می‌کند، دوری نمایند.
این کارشناس مسائل دینی افزود: فلسفه اصلی و وجودی مراسم معنوی اعتکاف، دوری کردن از منکرات و چشیدن شیرینی و حلاوت عبادت و بندگی است.
وی گفت: فلسفه اعتکاف این است که به اموراتی که ما را به خدای بزرگ نزدیک می‌کند متمایل شویم و ازآنچه غفلت ایجاد می‌کند دوری کنیم اگر این اتفاق بیفتد شیرینی و حلاوت بندگی به کام انسان می‌آید، لذا در این ایام باید سعی شود آن حلاوت بندگی از انسان‌ها گرفته نشود و باید سعی شود آن شیرینی و حلاوت سرگرم‌های دنیایی کمرنگ شود.
مستاجران افزود: در ایام اعتکاف فرصتی برای بندگان پیش می‌آید که شیرینی حقیقی عبادت در دل انسان‌ها پررنگ شود و این فیوضات درطول سال مورد توجه انسان‌ها است و در سایه حاصل شدن آن اصل، فرعیات شیرینی‌های دنیایی رنگ می‌بازد، لذا در سایه اعتکاف آمیخته شدن و انس گرفتن با پروردگار و چشیدن شیرینی عبادت از اهداف اصلی اعتکاف است.
