حجتالاسلام مجتبی کوچکزاده، استاد حوزهعلمیه اصفهان در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، اظهار کرد: روزه یکی از واجباتی است که خداوند برای بندگان خود مقرر کرده که آثار فردی و اجتماعی مختلفی نیز دربر دارد.
وی در رابطه با تاثیر روزه بر نفس انسان، گفت: روزه باعث تقویت روح و اراده انسان و همچنین استحکام رابطه انسان با خدا میشود. در واقع انسان زمانی که بر اراده الهی تکیه کند، احساس میکند که یک قدرتی او را پشتیبانی خواهد کرد.
این استاد حوزه علمیه بیان کرد: روزه پذیرایی خداوند از انسان میباشد و در حقیقت درست است که ما در طول سال بر سر سفره خدا نشستهایم، ولی ماه رمضان را ماه ضیافتالله نامیدهاند، زیرا خداوند در این ماه شرایطی را فراهم کرده که انسان با نخوردن و نیاشامیدن و همچنین انجام ندادن کارهایی که روزه را باطل میکند، میتواند روح خود را پرواز و رشد دهد.
کوچکزاده با اشاره به اینکه ما سه نوع روزه داریم، گفت: روزه عوام که در پایینترین درجه روزه است، روزه خاص و رتبه سوم، روزه خاص الخاص است که در بالاترین درجه است.
وی ادامه داد: روزه عوام، روزهای است که انسان فقط بر نخوردن و نیاشامیدن تکیه میکند، اما اگر همراه بر نخوردن و نیاشامیدن، اعضا و جوارح انسان یعنی (چشم، گوش و زبان) نیز روزه باشد، این روزه واقعی است و سبب رشد و کمال انسان میشود.
وی گفت: روزه خاص الخاص نیز مخصوص افرادی خاص است که علاوه بر اعضا و جوارح، روح و فکر آنها نیز روزه است، در واقع این شخص نه تنها گناه نمیکند، بلکه فکر گناه کردن را هم نمیکند و به درجهای میرسد که بسیار لطافت روح پیدا کرده و روح وی پرواز میکند. کسی که روزه خاص الخاص گرفت چشم و گوش ملکوتی پیدا میکند و درها به روی این فرد گشوده میشود.
وی ادامه داد: تفاوت کسی که روزه عوام میگیرد با کسی که روزه خاص الخاص میگیرد، مانند شناگرانی است که یکی فقط روی آب شنا میکند و از دریا فقط امواج آن را دیده است، ولی شناگری که به اعماق آب میرود از دنیای داخل دریا نیز آگاه میشود.
کوچکزاده در رابطه با آمادگیهای لازم برای لذت بردن از عبادت در این ماه، گفت: تلاش، نیت و اراده قوی و توجه به مسائل اجتماعی از مسائلی هستند که برای آمادگی در این ماه لازم است.
وی به برخی از فرازهای خطبه شعبانیه اشاره کرد و گفت: احسان، نیکی به فقرا و خویشاوندان، صله رحم، مردمداری، ارتباط با علما و غیره از مسائل اجتماعی مهمی هستند که در این ماه باید به آنها توجه شود.
این استاد حوزه در رابطه با رفتار با روزه خواران در ملأعام گفت: امر به معروف و نهی از منکر باید به صورتی باشد که احترام فرد مقابل حفظ شود. عدهای از روی جهل و نادانی در ملأ عام روزهخواری میکنند، اما نباید رفتار آنها را حمل بر عناد و دشمنی کرد، در واقع میتوان در برابر رفتار ناصحیح آنها با زبان خوش و خوشرویی تذکر داد.