حجتالاسلام محسن عارفی، رییس اداره تبلیغات اسلامی شهرستان زابل، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از سیستان و بلوچستان، گفت: امام هادی(ع) در روستایی به نام صریا در نزدیکی مدینه دیده به جهان گشودند و پس از شهادت پدر بزرگوارشان، مسئولیت هدایت امت را در دست گرفتند.
وی ادامه داد: ایشان 33 سال امامت کردند که منشأ خیر و برکت بسیاری بوده است؛ بطوری که علیرغم فشار و خفقان حکومت عباسی و محدودیتهای تبلیغی، ایشان معارف دین را ترویج داده و با انحرافات مبارزه کردند.
رییس اداره تبلیغات اسلامی زابل بیان کرد: امام هادی(ع) از آغاز امامت در مدینه حضور داشتند و در این مدت، نقش بسیار مهمی در رهبری شیعیان ایفا کردند؛ به طوری که حکومت عباسی از موقعیت ممتاز ایشان احساس خطر کرده و حضور ایشان در مدینه را به صلاح ندانست.
وی افزود: خلیفه وقت (متوکل عباسی) با تبعید امام(ع) از مدینه به سامرا، سعی کرد از نفوذ و محبوبیت ایشان بکاهد؛ خلیفه عباسی ایشان را در کاروانسرای گداها و بعد در یک خانه انفرادی و تحت مراقبت شدید مأمورین حکومتی، حبس کرد.
عارفی بیان کرد: تبعید امام از مدینه به سامرا، مشکل خلیفه عباسی را حل نکرد، بطوری که در طول مدت حضور امام(ع) در سامرا، هر روز بر عظمت و محبوبیت ایشان افزوده شد و حتی کسانی که شیعه نبودند، از جمله اهل کتاب، کم کم به ایشان جذب شدند.
وی افزود: دعاهایی از ایشان به یادگار مانده که مکتبخانه معارف الهی است؛ زیارت جامعه کبیره و زیارت امام حسین(ع) در روز عاشورا از جمله زیاراتی است که بیان کننده عمیق معارف الهی و اهل بیت(ع) است و همچنین دعاهای مختلف در رفع امراض جسمی و روحی و سفارشات مختلف در موضوعات متعدد که گره گشا است.
رییس اداره تبلیغات اسلامی زابل اظهار کرد: امام هادی(ع) در دوران تبعید سعی کردند تا جامعه را کم کم آماده پذیرش عصر غیبت کنند؛ روایتی در خصوص عصر غیبت بیان میفرمودند و همچنین تماس ایشان با مردم کمتر میشد تا شیعیان برای ارتباط غیر مستقیم با امام آمادگی پیدا کنند.