ایکنا گزارش می‌دهد:
حال بد ترم اولی‌ها/به فکر انصراف از تحصیلم
گروه اجتماعی: معلوم نیست چه شب‌هایی را با کابوس کنکور از خواب پرید تا بالاخره توانست به آروزی دیرینه‌اش برسد، اما این فقط ابتدای راه بود، حالا به گفته خودش در همین آغاز راه حس گمگشتگی و غم او را فراگرفته و می‌گوید افسرده شده است و به فکر انصراف از تحصیل است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، سال‌ها در آرزوی قبولی در دانشگاه از تفریح و سرگرمی خود زد تا به قول خودش شاخ غول کنکور را بشکند، هر چند این غول با آمدن قوانین جدید و انواع دانشگاه‌های رنگارنگ دیگر آن غول سالهای 50 و 60 نیست اما معلوم نیست چه شب‌هایی را با کابوس کنکور از خواب پرید تا اینکه بالاخره رویایش محقق شد، حالا بعد از گذراندن آن روزها، سرشار از امید، راهی دانشگاه در شهر غریب شده است. فضای کلاس و محیط آموزشی متفاوت البته برای او جذاب است ولی دیری نمی‌پاید که این جذابیت به دلتنگی تبدیل می‌شود.
رامین، دانشجوی رشته برق دانشگاه آزاد آشتیان یکی از همین موارد است، از دیارش؛ کرمانشاه البته قبل از زلزله می‌گوید: همه جور امکانات در شهر خودم داشتم اما امروز آشتیان کجا، کرمانشاه کجا، مسافت زیادی است و مجبورم تعطیلات و آخر هفته را در آشتیان بمانم اینجا حتی برای جوانان خودش هم جای تفریح مناسب ندارد چه برسد به منِ دانشجو و غریب، تنها تفریح دانشجویان اینجا شده رفتن به خانه یکدیگر.
وی ادامه داد: به شدت احساس بی‌انگیزگی می‌کنم، دلتنگ خانواده شده‌ام، دیگر مثل سابق علاقه به شرکت در کلاس‌ها ندارم بیشتر وقتم را با همکلاسی‌ها در فضای سبز دانشگاه سپری می‌کنم.این گمگشتگی و حس غم، فقط به من اختصاص ندارد بلکه اکثر دانشجویان ترم اولی، چون مجبور هستند طول هفته را در آشتیان بمانند چنین حالی دارند.
خانم عموشاهی هم دانشجوی ترم اول پیراپزشکی است، او هم از حس عجیب غم که به سراغش آمده، می‌گوید: حوصله‌ام در اراک سر می‌رود دانشگاه هم هیچ برنامه تفریحی مناسبی ندارد برنامه‌های خوابگاه هم به نماز جماعت یا مداحی خلاصه شده است. درس‌ها سنگین است و در طول هفته 5 روز کلاس دارم پس نمی‌توانم به شهر خودم بروم.
وی ادامه داد: گاهی اوقات دوست دارم گریه کنم، ای کاش در این شهر یا حداقل در دانشگاه، برنامه‌هایی برگزار می‌شد که حداقل دانشجویان برای ساعاتی هم که شده بتوانند از این حس نجات پیدا کنند، متاسفانه تصورم نسبت به دانشگاه کاملاً عوض شده و به فکر انصراف از تحصیلم.
برای بررسی مشکلات خلقی دانشجویان جدیدالورود سراغ فرامرز آسنجرانی، مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک رفتیم، وی با بیان اینکه دانشگاه به عنوان محیطی آموزشی، در طول تحصیل می‌تواند به عنوان فضایی حمایتی عمل کند گفت: شاید در نگاه اول، دانشگاه فقط واسطه انتقال دانش باشد اما در حقیقت دانشگاه می‌تواند چند بعدی عمل کند.
وی ادامه داد: دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه با مشکلاتی در حوزه تحصیل، فردی و خانوادگی مواجه هستند یکی از این مشکلات افسردگی و تغییر خلقیات است. سطح مشکلات خلقی دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه معمولاً متعادل است و تجربه نشان می‌دهد افسردگی در سالهای میانی ورود به دانشگاه اتفاق می‌افتد. این امر نشان از آن دارد که دانشگاه در ایجاد فضای امید، نشاط و طراوت، آنطور که باید موفق نبوده است. بعلاوه، این مشکلات، در دانشجویانی که در خوابگاه ساکن هستند، به علت دوری از خانواده و عدم دسترسی به منابع حمایتی بیشتر خودنمایی می‌کند.
آسنجرانی تصریح کرد: بخشی از مشکلاتی که دانشجویان تحت عنوان افسردگی از آن یاد می‌کنند، همان فضای تیره و تار آینده شغلی است در واقع این علائم، بازتاب جامعه‌ای است که پس از فارغ‌التحصیلی، هیچ تضمینی مبنی بر استفاده از توانایی‌ها و استعداد‌های دانشجو نمی‌دهد.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک با اشاره به مشکلات عاطفی دانشجویان گفت: روابط عاطفی آسیب‌زا را در همان مراحل ابتدایی می‌توان با ارائه خدمات حمایتی قطع کرد ولی متاسفانه روابطی از این دست، ادامه می‌یابد و زمانی به پایان می‌رسد که طرفین، آسیب‌های روانی جدی را متحمل شده‌اند.
وی افزود: آنچه تحت عنوان افسردگی دانشجویان جدیدالورود از سوی رسانه‌ها مطرح می‌شود، چیزی نیست که به عنوان یک مساله علمی جدی گرفته شود دلتنگی برای خانواده، همیشه بوده و هست و با توجه به سن و مرور زمان، دانشجو با محیط سازگار می‌شود.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک تاکید کرد: یکی از علل مهم نارضایتی دانشجویان، کاهش کیفیت سبک زندگی است که قطعاً عدم برخورداری از تغذیه مناسب، نبود حمایت والدین و فشارهای تحصیلی در این نارضایتی مؤثر هستند.دانشجو فضای زندگی خوابگاهی را از خود نمی‌داند و برای ایجاد نشاط در این فضا نیز اقدامی نمی‌کند.
وی بیان کرد: در ترم‌های 3 به بالا که معمولاً دروس تخصصی آغاز می‌شود، بسیاری از دانشجویان متوجه می‌شوند علاقه‌ای به رشته تحصیلی‌شان ندارند و نارضایتی بر همه ابعاد زندگی دانشجویی آنها سایه می‌اندازد که این معلول نظام تحمیلی انتخاب رشته بر اساس رتبه کنکور است یعنی فرد بدون توجه به علائق و تنها بر اساس رتبه، تعدادی رشته را انتخاب می‌کند.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک ادامه داد: البته مسأله افسردگی دانشجویان، یعنی افسردگی که از آن به عنوان یک اختلال بالینی نام برده می‌شود، در غربالگری‌های آغازین تا حدودی مورد توجه قرار می‌گیرد تا آنجا که بنده اطلاع دارم در فضای خوابگاه‌ها و تمام فضاهای دانشگاهی خدمات مشاوره‌ای ارائه می‌شود که برخورداری از این خدمات، کاهش نرخ افسردگی و شیوع آن را به دنبال دارد.
آسنجرانی در پایان بیان کرد: برای رفع مشکلات خلقی دانشجویان باید دید دانشگاه‌های ما چقدر در ارائه و فراهم آوری محیط شبه خانه برای دانشجویان موفق بوده‌اند؟ چقدر حس تعلق را در دانشجویان ایجاد کرده‌اند؟ چقدر خدمات رفاهی مناسب ارائه داده‌اند؟ دانشگاه‌های ما چقدر شادی و نشاط به دانشجویان می‌دهند؟ تا آنجا که بنده به یاد دارم، جُنگ‌های شاد و متنوع و امروزی در دانشگاه‌ها انگشت شمار است و اردوهای تفریحی و علمی بسیار نادر و تمرکز بیشتر بر امتحان و درس است.
رامین، دانشجوی رشته برق دانشگاه آزاد آشتیان یکی از همین موارد است، از دیارش؛ کرمانشاه البته قبل از زلزله می‌گوید: همه جور امکانات در شهر خودم داشتم اما امروز آشتیان کجا، کرمانشاه کجا، مسافت زیادی است و مجبورم تعطیلات و آخر هفته را در آشتیان بمانم اینجا حتی برای جوانان خودش هم جای تفریح مناسب ندارد چه برسد به منِ دانشجو و غریب، تنها تفریح دانشجویان اینجا شده رفتن به خانه یکدیگر.
وی ادامه داد: به شدت احساس بی‌انگیزگی می‌کنم، دلتنگ خانواده شده‌ام، دیگر مثل سابق علاقه به شرکت در کلاس‌ها ندارم بیشتر وقتم را با همکلاسی‌ها در فضای سبز دانشگاه سپری می‌کنم.این گمگشتگی و حس غم، فقط به من اختصاص ندارد بلکه اکثر دانشجویان ترم اولی، چون مجبور هستند طول هفته را در آشتیان بمانند چنین حالی دارند.
خانم عموشاهی هم دانشجوی ترم اول پیراپزشکی است، او هم از حس عجیب غم که به سراغش آمده، می‌گوید: حوصله‌ام در اراک سر می‌رود دانشگاه هم هیچ برنامه تفریحی مناسبی ندارد برنامه‌های خوابگاه هم به نماز جماعت یا مداحی خلاصه شده است. درس‌ها سنگین است و در طول هفته 5 روز کلاس دارم پس نمی‌توانم به شهر خودم بروم.
وی ادامه داد: گاهی اوقات دوست دارم گریه کنم، ای کاش در این شهر یا حداقل در دانشگاه، برنامه‌هایی برگزار می‌شد که حداقل دانشجویان برای ساعاتی هم که شده بتوانند از این حس نجات پیدا کنند، متاسفانه تصورم نسبت به دانشگاه کاملاً عوض شده و به فکر انصراف از تحصیلم.
برای بررسی مشکلات خلقی دانشجویان جدیدالورود سراغ فرامرز آسنجرانی، مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک رفتیم، وی با بیان اینکه دانشگاه به عنوان محیطی آموزشی، در طول تحصیل می‌تواند به عنوان فضایی حمایتی عمل کند گفت: شاید در نگاه اول، دانشگاه فقط واسطه انتقال دانش باشد اما در حقیقت دانشگاه می‌تواند چند بعدی عمل کند.
وی ادامه داد: دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه با مشکلاتی در حوزه تحصیل، فردی و خانوادگی مواجه هستند یکی از این مشکلات افسردگی و تغییر خلقیات است. سطح مشکلات خلقی دانشجویان در بدو ورود به دانشگاه معمولاً متعادل است و تجربه نشان می‌دهد افسردگی در سالهای میانی ورود به دانشگاه اتفاق می‌افتد. این امر نشان از آن دارد که دانشگاه در ایجاد فضای امید، نشاط و طراوت، آنطور که باید موفق نبوده است. بعلاوه، این مشکلات، در دانشجویانی که در خوابگاه ساکن هستند، به علت دوری از خانواده و عدم دسترسی به منابع حمایتی بیشتر خودنمایی می‌کند.
آسنجرانی تصریح کرد: بخشی از مشکلاتی که دانشجویان تحت عنوان افسردگی از آن یاد می‌کنند، همان فضای تیره و تار آینده شغلی است در واقع این علائم، بازتاب جامعه‌ای است که پس از فارغ‌التحصیلی، هیچ تضمینی مبنی بر استفاده از توانایی‌ها و استعداد‌های دانشجو نمی‌دهد.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک با اشاره به مشکلات عاطفی دانشجویان گفت: روابط عاطفی آسیب‌زا را در همان مراحل ابتدایی می‌توان با ارائه خدمات حمایتی قطع کرد ولی متاسفانه روابطی از این دست، ادامه می‌یابد و زمانی به پایان می‌رسد که طرفین، آسیب‌های روانی جدی را متحمل شده‌اند.
وی افزود: آنچه تحت عنوان افسردگی دانشجویان جدیدالورود از سوی رسانه‌ها مطرح می‌شود، چیزی نیست که به عنوان یک مساله علمی جدی گرفته شود دلتنگی برای خانواده، همیشه بوده و هست و با توجه به سن و مرور زمان، دانشجو با محیط سازگار می‌شود.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک تاکید کرد: یکی از علل مهم نارضایتی دانشجویان، کاهش کیفیت سبک زندگی است که قطعاً عدم برخورداری از تغذیه مناسب، نبود حمایت والدین و فشارهای تحصیلی در این نارضایتی مؤثر هستند.دانشجو فضای زندگی خوابگاهی را از خود نمی‌داند و برای ایجاد نشاط در این فضا نیز اقدامی نمی‌کند.
وی بیان کرد: در ترم‌های 3 به بالا که معمولاً دروس تخصصی آغاز می‌شود، بسیاری از دانشجویان متوجه می‌شوند علاقه‌ای به رشته تحصیلی‌شان ندارند و نارضایتی بر همه ابعاد زندگی دانشجویی آنها سایه می‌اندازد که این معلول نظام تحمیلی انتخاب رشته بر اساس رتبه کنکور است یعنی فرد بدون توجه به علائق و تنها بر اساس رتبه، تعدادی رشته را انتخاب می‌کند.
مشاور مرکز مشاوره دانشگاه اراک ادامه داد: البته مسأله افسردگی دانشجویان، یعنی افسردگی که از آن به عنوان یک اختلال بالینی نام برده می‌شود، در غربالگری‌های آغازین تا حدودی مورد توجه قرار می‌گیرد تا آنجا که بنده اطلاع دارم در فضای خوابگاه‌ها و تمام فضاهای دانشگاهی خدمات مشاوره‌ای ارائه می‌شود که برخورداری از این خدمات، کاهش نرخ افسردگی و شیوع آن را به دنبال دارد.
آسنجرانی در پایان بیان کرد: برای رفع مشکلات خلقی دانشجویان باید دید دانشگاه‌های ما چقدر در ارائه و فراهم آوری محیط شبه خانه برای دانشجویان موفق بوده‌اند؟ چقدر حس تعلق را در دانشجویان ایجاد کرده‌اند؟ چقدر خدمات رفاهی مناسب ارائه داده‌اند؟ دانشگاه‌های ما چقدر شادی و نشاط به دانشجویان می‌دهند؟ تا آنجا که بنده به یاد دارم، جُنگ‌های شاد و متنوع و امروزی در دانشگاه‌ها انگشت شمار است و اردوهای تفریحی و علمی بسیار نادر و تمرکز بیشتر بر امتحان و درس است.
