شهدا اگر چه برگزیده بودند اما افرادی نبودند که جدای از ما باشند
گروه فرهنگی- معاون فرهنگی جهاددانشگاهی واحد همدان گفت: شهدا گرچه برگزیده خداوند بودند اما افرادی نبودند که جدای از ما باشند بنابراین این نسل هم می‌تواند رهروی این شهیدان باشند چرا که اگر شهید نشویم، می‌میریم.
به گزارش ایکنا از همدان، فاطمه عزیزیهرمز در دیدار با مادر شهید «امیر الهیاری» به مناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن و تقدیر از ایشان توسط معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی همدان، با تأکید بر یادآوری رشادت‌های شهدا اظهار کرد: خانواده شهدا با یادآوری خاطراتشان برای جوانان امروزی، موجب الگو قرار دادن این جوانان برای آنها خواهند داد و طریق الی‌الله را به آنها معرفی کرده تا راه درست برای پشتیبانی از ولایت‌فقیه را بپیمایند.
وی ادامه داد: بی‌تردید در تمامی وصایا و مبانی فکری شهدا زمینه طی طریق الی‌الله که همان پشتیبانی از ولایت‌فقیه محسوب می‌شود، معرفی شده است.
عزیزیهرمز خاطرنشان کرد: شهدا گرچه برگزیده خداوند بودند اما افرادی نبودند که جدای از ما باشند بنابراین این نسل هم می‌تواند رهروی این شهیدان باشند چرا که اگر شهید نشویم، می‌میریم.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی همدان به زندگی سردار شهید حاج‌حسین همدانی اشاره کرد و گفت: ایشان همواره در آرزوی شهادت بودند و در نهایت هم به این خواسته نائل آمدند بنابراین جوانان امروزی هم می‌توانند به این خواسته‌ها دست یابند.
وی با تأکید بر بازگویی از خودگذشتگی‌های شهدا تصریح کرد: شهید حاج‌ستار ابراهیمی‌هژیر پنج فرزند داشتند در حالیکه هیچ چیزی در دنیا شیرین‌تر از جان و فرزند انسان نیست اما با وجود این همه تعلقات دنیایی راه شهادت و دفاع از میهن را پیمودند بنابراین وجود چنین اشخاصی وظیفه ما جوانان را سنگین‌تر می‌کند.
مادر شهید امیر الهیاری نیز در ادامه با اشاره به اینکه فرزندش در سال 88 توسط گروه پژاک در درگیری های مرزی به شهادت رسیده است، گفت: پسرم 22 ساله بود متولد 1366که توسط این گروهک به شهادت رسید.
پس از رفتن امیر به سربازی منتظر شنیدن خبر شهادتش بودم
وی با اشاره به اینکه امیر به امام حسین(ع) ارادت ویژه‌ای داشت، افزود: پس از رفتن او به سربازی هر زمانی‌که تلفن با شماره‌ای غریب به صدا درمی‌آمد منتظر شنیدن خبر شهادتش بودم.
وی با بیان اینکه امیر همواره می‌گفت اگر من به سربازی بروم، حتما مانند دایی‌ام شهید می‌شوم، خاطرنشان کرد: امیر سربازی‌اش را در روانسر پاوه به سر می‌گذراند و آخرین بار در یازدهم فروردین سال 88 برای مرخصی آمده بود. او همیشه به محض رسیدن پیش از هر کاری به دیدار مادربزرگش که در طبقه بالای منزل ما بود، می‌رفت.
وی به بیان خاطرات روز آخر دیدار با شهید پرداخت و اظهار کرد: روز آخری که امیر برای رفتن آماده می‌شد دل‌دل می‌کرد و بر خلاف همیشه که سریع برای رفتن حاضر می‌شد، این‌بار طور دیگری بود و استرس داشت.
این مادر شهید با بیان اینکه همواره پس از شهادتش حضورش را در خانه احساس می‌کنم، افزود: چندی پس از شهادتش برای نماز صبح که بیدار شدم، وضو گرفتنش را می‌دیدم.
وی یادآور شد: برادرم که شهید شده بود با پسرم امیر همچون سیبی بودند که از وسط نصف کرده باشی به طوریکه خُلق‌وخوی امیر همچون برادرم بود.
وی تصریح کرد: امیر سرباز هشت‌ماه خدمت بود که روز چهارم اردیبهشت سال 88 شهید شد اما برادرم در عملیات مرصاد در سال 68 به شهادت رسیده بود.
این مادر شهید در پایان گفت: وقتی امیر سرباز شد من با امام رضا(ع) عهد کردم و گفتم که هر طور صلاح می‌دانی مراقب فرزندم باش، راضی‌ام به رضای امام رضا(ع) که زندگی فرزندم را اینطور صلاح دید.
انتهای پیام
