حجتالاسلام سیدمحمدصادق ابطحی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، با بیان اینکه دعا در لغت به معنی خواندن و یاری طلبیدن از دیگری و در اصطلاح به معنای گفتوگو کردن با خداست، اظهار کرد: دعا و مشتقات آن در آیات قرآن بیش از 200 مرتبه آمده است.
وی افزود: اینکه انسان بتواند با خالق خود گفتوگو کند، لطف بزرگی است که خداوند نصیب انسان کرده و براساس آیه 70 سوره فرقان اگر دعا نبود ارزشی نداشتیم. روایات مختلف فوقالعاده بر دعا کردن تأکید کردهاند، تا حدی که صحابی از امام باقر(ع) سوأل کرد: قرآن زیاد خواندن فصیلت بیشتری دارد و یا دعا زیاد خواندن؟ امام فرمودند: «دعا زیادخواندن افضلتر است».
حجتالاسلام ابطحی افزود: پیامبر(ص) میفرمایند: عاجزترین مردم آن کسی است که نتواند دعا کند و درجایی دیگر از امام معصوم(ع) نقل شده: دعا صلاح انسان مؤمن است و یا اینکه گفتهاند دعا کلید نجات مشکلاتی است که انسان دارد، پس دعا کردن و اینکه انسان بتواند خدای خودش را در لحظه بخواند، لطف بزرگ خداوند در حق بندگان است.
وی در خصوص حدو مرز دعا کردن گفت: قطعی و مسلم است که هر اندازه که انسان بتواند با خدای خود گفتوگو کند مانعی ندارد، ولی این دلیل بر این نمیشود که انسان همه کارها خود را رها کرده و فقط دعا کند و به خود بگوید به وسیله دعا مشکلات خود را حل میکنم.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: بعصی از افراد جاهل نیز میگویند که دعا کار انسانهای بیچاره است. انسان در حد توان خود باید کار و تلاش کند و در عین حال نیز در امورات خود از خداوند طلب کمک و یاری نماید، بنابراین حدومرز دعا این است که انسان از حالت اعتدال خارج نشود.
حجتالاسلام ابطحی با بیان اینکه برای تسریع در استجابت دعا شریطی وجود دارد واگر آن شرایط فراهم شد، باید منتظر استجابت دعا باشیم، گفت: شناخت کسی که انسان اورا میخواند، اولین شرط و شست وشوی قلب ودل از زنگارهای گناه و معصیت قبل دعا کردن، دومین شرط استجابت دعا است.
وی افزود: خداوند عالم به ما دستور دادهاند قبل از اینکه وارد حیطه دعا کردن شویم، شست وشوی باطنی کرده و با استغفار زمینه استجابت دعا را فراهم کنیم. رضا و خشنودی کسی که انسان از او چیزی را درخواست میکند نیز از شرایط استجابت دعاست واین در پرتو اعمال رفتارهای شایسته تحقق پیدا میکند، چهارمین شرط نیز این است که انسان تمام نیرو و قوای بدنی خود را برای اموری که برای آن دعا میکندف فراگیرد و در این خصوص تلاش کند و در این مسیر از خداوند طلب یاری داشته باشند.
وی ادامه داد: در روایات اسلامی ما یکسری شرایط دیگری برای تسریع در استجابت دعا بیان شده است، مثلا گفته شده کسی که دوست دارد دعایش مستجاب شود، باید دو چیز را رعایت کند، یکی غذا و دیگری کسب وکارش؛ یعنی اگرکسی لقمه حرام بخورد و یا کسب وکارش با بیانصافی وظلم به دیگران باشد، این شخص طبیعتا انتظار اجابت دعا را نداشته باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: روایتی دیگر میفرمایند: هرگز خدای عالم دعای انسانی که دل او غافل است را اجابت نمیکند. پس به طور کلی برای استحابت دعا شرایطی لازم است واگر انسان این شرایط را فراهم کند، باید منتظر استجابت دعای خود باشد واگر دعایش مستجاب نشد، بداند که صلاحی در آن است.
حجتالاسلام ابطحی ادامه داد: در امورات زندگی اگر انسان تلاش کوشش را انجام دهد خداوند به او عنایت میکند، یعنی اگر انسان خودش کوشش کند چیزی را به دست آورد، خداوند عالم نیز به او برکت میدهد. دعا آنجایی است که انسان بیشتر از آنچه خداوند عالم به او عنایت کرده، بخواهد. قرآن هم میفرماید خداوند عالم روزی همه انسانها را میرساند، ولی اگر ما بیشتر از آنچه خداوند به ما تفضل میکند خواستیم باید دعا کنیم.
وی با اشاره به صفت رحمانیت و رحیمیت خداوند، گفت: رحمانیت الهی یعنی اینکه او به همه و رحیم بودن یعنی به خواص میبخشد، بنابراین انسان باید در کنار سعی تلاش خود، اگرچیزی زیادتر از خداوند میخواهد، دعا کند. چیزهایی در دعاکردن به دست میآید که هرگز در کار و تلاش روزمره انسان به دست نمیآید حضرت امیرالمومنین علی(ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه به امام حسن مجتبی(ع) میفرمایند:از خزائن خداوند عالم درخواست کن وچیزهایی که دیگران نمیتوانند به تو بدهند را از خدا بخواه، از جمله طول عمر، سلامتی بدن، وسعت در رزق و روزی».
وی در پایان تأکید کرد: ماه رمضان یکی از زمانهای بسیار خاص برای دعاست و یکی از اوقاتی استجابت دعا نیز بعد از نماز است، متاسفانه بسیاری از مردم به محض اینکه سلامنماز را خواندند، دیگر گفتوگوی با خداوند نمیکنند، در روایتی داریم که خداوند عالم میفرمایند: انگار این بنده من هیچ حاجتی از من نداشت که اینگونه با سرعت رفت. بنابراین بعد از نماز یکی از زمانهای بسبار مناسب برای استجابت دعاست.
انتهای پیام