خدمت‌رسانی طلاب جهادگر در بیمارستان‌های قم
تعدادی از طلاب جوان با روحیه‌ای جهادی و انسان‌دوستانه و با اجازه دانشگاه علوم پزشکی قم و بهره‌گیری از آموزش‌های لازم، به ارائه برخی خدمات در بیمارستان‌های قم مشغول هستند.
به گزارش ایکنا، دوشنبه، پنجم اسفندماه، تعدادی از طلاب فعال در عرصه‌های جهادی در نامه‌ای به قدیر، رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم، برای یاری‌رسانی به بیماران و مبتلایان به کروناویروس و آنفلوآنزا اعلام آمادگی کردند.
در غیاب قدیر که حالا خود به کرونا مبتلا شده است، توکلی، نماینده وزارت بهداشت در استان قم، پنجم اسفندماه، با طلاب جهادی و جوان دیدار و راهکارهای امکان حضور داوطلبانه طلاب جهادی را در بیمارستان‌های درگیر با کرونا بررسی کرد.
مهم‌ترین عرصه‌ای که قرار شد به زودی طلاب جهادگر در آن ساماندهی شوند، پرستاری عمومی از مبتلایان کروناویروس در مراکز درمانی استان قم بود. فعالیتهای تبلیغی و تبیینی و نیز بسته‌بندی، جابه‌جایی و توزیع بسته‌های بهداشتی که از سوی وزارت بهداشت به قم ارسال می‌شود نیز از دیگر فعالیتهای آنان تعیین شد.
حضور اولین گروه از طلاب جهادگر
حجت‌الاسلام زمانی، مسئول دفتر اجتماعی و سیاسی حوزه علمیه قم، سه‌شنبه ششم اسفندماه، در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌ها از ورود اولین گروه طلاب با هماهنگی دانشگاه علوم پزشکی به بیمارستان فرقانی خبر داد و گفت: شب گذشته 10 نفر از طلاب در بیمارستان فرقانی خدمت‌رسانی کردند.
وی همچنین با بیان اینکه شش گروه جهادگر برای حضور در بیمارستان‌ها اعلام آمادگی کرده‌اند، ابراز کرد: در بیمارستان کامکار هم اقدامات لازم صورت گرفته است تا فعالان افتخاری وارد میدان شوند.
روحیه‌بخشی و همدلی
پس از حضور طلاب جهادگر در بیمارستان‌های قم، عبدالله عصاره، پژوهشگر حوزوی و دانشگاهی در فضای مجازی، نوشت: «برایم سؤال شده بود که چه ضرورتی دارد طلبه‌ها وارد این کار شوند. اصلاً این یک کار تخصصی است؟ طلبه و پرستاری؟ پیش خودم گفتم خوب است که طلبه‌ها همیشه جلودار باشند؛ ولی اینجا کار خاصی از دستشان برنمی‌آید. ولی ظاهراً مسئله چیزی برخلاف تصورم بود، مسئول یک بیمارستان دیگر امشب تماس گرفته بود و اصرار می‌کرد که حتماً ٣٠ نفر از طلبه‌هایتان فردا بیایند بیمارستان ما، کارتان در بیمارستان قبلی خیلی مؤثر بوده است.
دوباره برای من سؤال شد که طلبه‌ها در بیمارستان چه کار می‌کنند؟ وقتی دقیق شدم دیدم رئیس بیمارستان حق داشته است. بیمارهایی که در قرنطینه بودند، اجازه نداشتند با خود همراه بیاورند چون مثلاً در یک بخش اگر 20 یا 30 نفر بستری باشند و هر کدام هم یک همراه داشته باشند اوضاع خیلی ناجور می‌شود. در حالی که الان هر یک طلبه، کار همراه بیمار را برای 30 بیمار انجام می‌دهد. قرص‌هاشون را می‌دهد، آب به دستشان می‌دهد و از همه مهم‌تر پای درد دلشان می‌نشیند و به آن‌ها قوت قلب می‌دهد. همین چند کار ساده و بجا، هم برای کادر پزشکی و هم برای بیمارها خیلی مفید واقع شده است.»
انتهای پیام
