موج‌سواری بر نارضایتی مردم از دولت؛ مسئولان به خود بتازند
در شرایطی که مردم از هر سو تحت فشارند، تنش‌ها و نزاع‌های غیراخلاقی و قدرتطلبانه میان مجلس و دولت و تهدید رئیس‌جمهور به استیضاح و اعدام، جاده‌صاف‌کنی برای افزایش حجم نارضایتی مردم از نظام به مثابه هدف جنگ پیچیده اقتصادی و روانی آمریکاست. این شرایط برای موج‌سواری جناحی اشتباهی بس بزرگ است؛ فراموش نکنیم مردم تفکیکی میان کارگزاران قائل نیستند.
ایکنا چندی پیش در یادداشتی با عنوان «جدال احسن و فاستبقوا الخیرات؛ جایگزین سبقت در قدرت و جدل‌های مسئولان» به مسئله حکمرانی دینی پرداخت؛ این نوع حکمرانی ایجاب می‌کند کارگزاران و مسئولان در یک نظام دینی به جای تنش‌ها و نزاع‌هایی که شائبه جنگ قدرت را در اذهان جامعه تقویت می‌کند، باید به سمت گفت‌وگوهای سازنده و ارائه راهکارهای متنوع برای حل مشکلات جامعه به مثابه مسابقه در کار خیر حرکت کنند تا بهترین گزینه از خلال این تبادل نظرها استخراج و خیر و منفعت حداکثری نصیب مردم شود.
مخالفت‌های بی‌قاعده و غیراخلاقی
اما باز هم در روزهای اخیر صحنه سیاسی کشور به صحنه جدل‌ها و جدال‌های قدرتطلبانه و سیاست‌زده میان مجلس و دولت تبدیل شد، آن هم پس از آنکه رئیس‌جمهور در جلسه هیئت دولت صلح امام حسن(ع) را، مبتنی بر برخی روایات، براساس خواست مردم تفسیر و اینگونه بیان کرد که «امام حسن(ع) در پاسخ به اعتراض برخی از اصحاب خود در مورد پیمان صلح ایشان، فرمود وقتی اکثریت قاطع جامعه و مردم صلح می‌خواهند من صلح را انتخاب می‌کنم. امام مجتبی(ع) به ما می‌آموزد مرد جنگ باشیم به روز جنگ و مرد صلح باشیم به روز صلح. اگر در روز صلح جنگ کردیم و اگر در جنگ صلح کردیم هر دو خطا و اشتباه است. به موقع باید بایستیم و بجنگیم و به موقع هم باید صلح کنیم.»
این سخن بی شک قابل نقد است و کارشناسان و صاحب‌نظران دینی و سیاسی می‌توانند این موضوع را به لحاظ سندیت، نوع تفسیر رئیس‌جمهور و همچنین ارتباط آن با وضعیت امروز به ویژه در ارتباط با آمریکا مورد نقد و بررسی قرار دهند و حتی می‌توان این نقد را وارد کرد که آیا اساساً رئیس‌جمهور مسئول امور اجرایی کشور است یا یک خطیب، واعظ و مفسر تاریخ اسلام و صد البته همه این انتقادات را می‌توان به راحتی بر مبنای اخلاق، ادب و در یک کلام «جدال احسن» انجام داد.
در مقابل جریانی در مجلس شکل گرفته که گویی خود را در چارچوب تقابل با دولت و رئیس‌جمهور تعریف می‌کند و در این مسیر حتی معتقد به یک تقابل قاعده‌مند نیست و لذا با ادبیاتی دون شأن یک نماینده مجلس و به دور اخلاق اسلامی و فرهنگ ایرانی علیه رئیس‌جمهور صحبت می‌کند.
ادبیاتی دور از شأن نمایندگی مجلس
اینکه نماینده‌ای از جایگاه ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از سرمایه رهبر معظم انقلاب خرج مطامع سیاسی کرده و از استیضاح و اعدام رئیس‌جمهور سخن می‌گوید و این سخن را از طرف مردمی بیان می‌کند که اتفاقاً خودش بهره اندکی از رأی آنان دارد و اساساً به واسطه عدم مشارکت مردم بر صندلی مجلس نشسته، آیا چیزی جز عدم صلاحیت وی برای جایگاهی مرتبط با امنیت ملی نیست؟
وقتی مجلس در نگاه امام(ره) و رهبری «در رأس امور» و «عصاره فضایل ملت» خوانده می‌شود آنگاه ادبیات، رفتار و منش نمایندگان نیز باید در تراز چنین جایگاهی باشد نه اینکه سخنانی از آنها منتشر شود که گویی فردی با سطح پایین فرهنگی بیان کرده است.
زشت‌گویی به دولت محبوبیت‌آور نیست
امروز نقد دولت و عملکرد اقتصادی و کرونایی دولت و رئیس‌جمهور امری واجب و ضروری است تا تصمیمات، رویه‌ها و عملکردها تصحیح شود اما طعنه‌ها، متلک‌پرانی‌ها و زشت‌گویی‌های برخی در مجلس به نظر می‌رسد تنها سوء استفاده از وضعیت نامطلوبی است که امروز دولت و رئیس‌جمهور در نزد افکار عمومی دارند و این عده تصور می‌کنند با این نوع حرف‌زدن‌ها و عقده‌گشایی‌ها می‌توانند محبوبیتی نزد مردم پیدا کنند و به عبارتی بر موج نارضایتی مردم از دولت و رئیس‌جمهور سوار شوند.
اما این عده فراموش کرده‌اند که اکثریت مردم در عین نارضایتی از دولت تفکیکی بین قوا انجام نمی‌دهند و نارضایتی آنها از دولت به معنی رضایت از مجلس، قوه قضائیه و سایر نهادها نیست، به ویژه از مجلسی که با وجود شعارها و ادعاهای فراوان انقلابی‌گری و حل سریع مشکلات، هنوز پس از گذشت بیش از چهار ماه از آغاز به کار، کارنامه قابل ارائه‌ای ندارد.
جاده‌صاف‌کن‌های جنگ اقتصادی
پس بهتر است در این وضعیت مجموعه مسئولان به جای تاختن به هم، ابتدا به عملکرد خود بتازند و خود را به سختی مورد انتقاد قرار دهند و برای عبور از این وضعیت سخت که مردم از هر سو تحت فشارند، تنش و نزاع بی‌فایده و بی‌ادبانه را کنار گذاشته و انتقادات خود را مزین به راه حل عبور از مشکلات کنند تا مردم امیدوار شوند که مسئولان آنها را رها نکرده و در فکر حل دردهای آنها هستند.
رئیس‌جمهور نیز بهتر است به جای بیان و تفسیر تاریخ اسلام، حتی اگر هم مستند و قطعی باشد، از این مباحث جدلی عبور کرده و مستند به شرایط واقعی زندگی مردم از طرح ها و برنامه‌های دولت برای کاهش مشکلات و در عین حال موانع حل آنها، اعم از تحریم‌ها و تصمیمات نادرست و قصور و تقصیرها در اجرا، سخن بگوید و صرفاً سخنان خود را مستند به برخی آمار خوشایند دولت که مردم هنوز اثری از آثار مثبت این آمارها ندیده‌اند، نکند.
یادمان باشد هدف اصلی جنگ اقتصادی و فشار حداکثری آمریکا افزایش نارضایتی مردم از مسئولان و تثبیت ایده ناکارآمدی نظام برای حل مشکلات در ذهن جامعه است و این درگیری‌ها و تنش‌های بی‌منطق و به دور از منافع و مصالح ملی در حقیقت جاده‌صاف‌کن اهداف این جنگ پیچیده اقتصادی، روانی و رسانه‌ای دشمن است.
مهدی مخبری
انتهای پیام
