به گزارش ایکنا، حجتالاسلام و المسلمین محسن مهاجرنیا در پنجمین نشست کرسیهای آزاداندیشی دورهای که باعنوان «بنیادها و آرمانهای انقلاب اسلامی» به همت دانشگاه طلوع مهر و مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم به صورت مجازی برگزار میشود، گفت: اگر یک تحول و انقلاب بتواند مرحله استقرار، نظامسازی و انطباقسازی خود را بر شالوده حکمت بنا کند آن انقلاب به ثبات و استحکام میرسد، دچار تزلزل و گرفتار افراط و تفریط نمیشود، هیجانات مقطعی و شور احساسات آن را به هرج و مرج نمیکشاند، چنین تحولی نه به سمت تحجر و انسداد و تصلب میرود و نه گرفتار انفعال و تقلید و از خودبیگانگی میشود. ویژگی حکمت در چنین انقلابهایی آن است که از نفاق و دوگانگی و تذبذب به دور است و پیروزی، استقرار و تثبیت انقلاب اسلامی مرهون مبانی حِکمی آن است.
وی افزود: یکی از بنیادهای مهم انقلاب اسلامی «مبنای حکمت» است. مقصود از حکمت علم مطابق با حق، عدل و مطابق با واقع در امور اختیاری و در حوزه هستیهای مقدور است. به بینش صحیح نسبت به احوال موجودات آنچنان که هستند و باید باشند، حکمت گفته میشود. این دانش مستحکمترین حوزه معرفتی است. به عقلانیت دینی و عقلانیت مطابق با واقع، اصطلاحاً حکمت میگوییم.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به مفهوم حکمت سیاسی اشاره کرد و گفت: در حوزه سیاست حکمت، بینش توحیدی و گرایشی برای اداره و تدبیر درست جامعه است. علم توحيد و علم دين که به پيغمبر(ص) اعطا شده تا بر اساس نقشه الهی جامعه را اداره كند و انسانها را بر اساس حق و تکلیف به کمال و انسانیت برساند، آن حکمت سیاسی و عقلانیت سیاسی دینی است.
مهاجرنیا در ادامه افزود: ویژگی هر انقلابی آن است که نظم سیاسی، اقتصادی و فرهنگی قدیم را تغییر میدهد. اگر نتواند در بازه زمانی منطقی، نظم جدید را جایگزین کند، جامعه دچار هرج و مرج میشود. نظم جدید هم ممکن است ناشی از هیجانات و احساسات دوره انقلاب باشد و ممکن است ریشه در نظریات پیشینی تئوریسینهای قبل از انقلاب و یا حاصل اندیشهورزی بعد از انقلاب باشد.
وی گفت: ویژگی انقلاب اسلامی این است که بر اساس بینش و نظریات امام خمینی دقیقاً مطابق با حق و عدالت و مطابق با واقع و مطابق با اصول و ارزشهای عقلانیت دینی حرکت کرده و پایههای خود را مستحکم کرد. انقلاب اسلامی در سالهای نخستین با بزرگترین چالشها مواجه شد که اگر مبنای درست عقلانیت ابزاری مبتنی بر حکمت الهی نبود انقلاب نمیتوانست ادامه پیدا کند. با این رویکرد بنیادی انقلاب توانست چهار چالش مهم را حل کند: اولین چالش، تعارضهای به ظاهر لاینحلی بود که جوشش انقلابی را در تعارض با نظامسازی و ثبات قرار داده بود. آرمانگرایی را در مقابل واقعگرایی و سنتگرایی را در مقابل نواندیشی و عقل انقلابی را با عقل حِکمی ناسازگار مینمود. دومین چالش بزرگ انقلاب، تعارض منافع و تزاحماتی که به تجزیهطلبی رسید. حزب خلق مسلمان به رهبری یک مرجع تقلید به دنبال تجزیه آذربایجان بود، حزب خلق عرب به رهبری یک عالم دینی دنبال استقلال خوزستان بود. حزب دموکرات و کومله، کردستان را تجزیه کردند، غائله ترکمن صحرا و گنبد درشمال و غائله سیستان و بلوچستان در شرق و مهمتر از همه آنها، آشوب جبهه دموکراتیک ملی و نهضت آزادی و منافقین و جریانهای چپگرا در مرکز کشور، سرتاسر کشور را به هرج و مرج سوق میداد.
مهاجرنیا درباره سومین چالش انقلاب اسلامی که بر سر ماهیت نظام جایگزین بود، گفت: امام راحل(ره) بر جمهوری اسلامی اصرار داشت در حالی که دولت موقت و نهضت آزادی بر «جمهوری دموکراتیک اسلامی» تأکید میکردند. جمعی به دنبال «حکومت جمهوری ایران» و پارهای جریانهای سیاسی «جمهوری دموکراتیک ایران» را مطالبه میکردند. گروهی هر الگویی را منهای قید اسلام دنبال مینمودند و چهارمین چالش مهم در انطباقسازی مبانی، اصول، ارکان، ساختارها و حقوق و وظایف و مسئولیتهای سنتی و مدرن در پیشنویس قانون اساسی بود که جریان اسلامی و خط امامی را در مقابل جریان های لیبرالی، سوسیالیستی، التقاطی و ناسیونالیستی قرار داده بود.
وی سپس گفت: به نظر میرسد خطیرترین دوره انقلاب اسلامی به دو سال نخست آن برمی گردد که توانست بر اساس مبنای «حکمت» و عقلانیت همه چیز را بر اساس حق و عدالت و آنچه شایسته بود استوار کند. از یک سو به دستور امام راحل، پیشنویس نظامسازی در حال آمادهسازی بود و شرایط برای سه همه پرسی (انتخاب اصل نظام جمهوری اسلامی، انتخاب خبرگان تدوین قانون اساسی و انتخاب قانون اساسی) فراهم شد. با رأی ملت به قانون اساسی بلافاصله انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی و در ادامه انتخاب خبرگان رهبری برگزار گردید.
مهاجرنیا در پایان نشست گفت: انقلاب اسلامی در این مرحله توانست از میان چالشها، منازعات سیاسی، ناهمگنیهای افکار، اندیشهها و ساختارهای وابسته به نظام شاهنشاهی و وابسته به بیگانگان، بر اساس اصل بنیادین «حکمت» چهار ستون نظام سیاسی را با صبر و متانت انقلابی و حکیمانه و به تعبیر مقام معظم رهبری «جوشش انقلابی» را سازگار با نظم سیاسی بر پایههای بنیادین خود استوار سازد.
انتهای پیام