کودکانی که گناهشان بزرگ شدن است

امین شاهرخی، مدیرکل بهزیستی استان تهران، در گفت‌وگو با ایکنا، در تشریح این مسئله که چرا علی‌رغم سیاست بهزیستی در خصوص واگذاری کودکان به خانواده‌ها، همچنان تعداد زیادی از آنها در مراکز بهزیستی نگهداری می‌شوند گفت: سیاست‌گذاری ما در بهزیستی این است که هیچ وقت تمایلی برای نگهداری از یک کودک وجود ندارد و تلاش می‌کنیم که کودکان هر چه سریع‌تر وارد خانواده‌ها شوند.

وی با ابراز تأسف از اینکه هرچه سن بچه‌ها در مراکز بهزیستی بالاتر می‌رود، تقاضای خانواده‌ها برای پذیرش آنها کمتر می‌شود، ادامه داد: بخش کوچکی از موانع واگذاری بچه‌ها به خانواده‌ها خلأهای قانونی و نیز بخش مهمی از این مشکل مربوط به پذیرش بچه‌ها در خانواده‌‌هاست. خانواده‌هایی که به بهزیستی مراجعه می‌کنند، پرونده بچه‌ها را بررسی خواهند کرد و شاید به این نتیجه برسند که تمایل ندارند آن کودک را به فرزندی بپذیرند.

شاهرخی ادامه داد: البته خانواده‌های متقاضی مختار هستند و ما نمی‌توانیم آنها را مجبور کنیم اما می‌توانیم آنها را آگاه کنیم. همچنین مددکاران و روانشناسانمان طی جلسات متعددی آگاهی و آموزش لازم را برای سرپرستی کودکان به خانواده‌ها و دختران مجرد ارائه می‌دهند.

وی به وضعیت خاص تعداد دیگری از بچه‌های بهزیستی اشاره کرد و گفت: پدر و مادر برخی از کودکان در زندان هستند و براساس حکم قضائی باید در مراکز بهزیستی نگهداری شوند و نمی‌توان آنها را به خانواده‌ها واگذار کرد.

مدیرکل بهزیستی استان تهران افزود: در کشور قانونی به عنوان سرپرست موقت وجود دارد تا در صورت اجرا در فاصله‌ای که والدین در زندان هستند، بچه‌‌ها به خانواده‌ها واگذار شوند. البته باید سازوکار اجرای آن تهیه و نیز امکان واگذاری موقت کودکان به متقاضیان به وجود بیاید. اولویت ما نگهداری بچه‌ها در خانواده است و با تغییر قانون، تعداد زیادی از بچه‌ها به خانواده‌ها واگذار می‌شوند و همین روند تداوم دارد.

وی در خصوص کودکانی که خانواده‌های کمتری متقاضی سرپرستی آنها هستند، گفت: به ندرت برای کودکان بالای هفت تا هشت سال متقاضی وجود دارد و در صورت وجود متقاضی، به راحتی واگذاری این کودکان انجام می‌شود. برای مثال اگر دختران مجرد متقاضی سرپرستی دختران بالای هشت سال باشند، چون متقاضی کمتر است، پشت نوبت نمی‌مانند و به سرعت امکان واگذاری کودک پیگیری می‌شود.