خدمت به خلق؛ اسباب پنهانی برای رسیدن انسان به خواسته‌ها

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن کریم، شامگاه گذشته 14 مهرماه، به‌مناسبت رحلت نبی‌مکرم اسلام(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) در آخرین نشست از نشست مجازی با موضوع «تفسیر سوره ذاریات» اظهار کرد: در این سوره مبارکه به داستانی از حضرت ابراهیم(ع)، متقین و محسن بودن ایشان به‌دلیل آداب میزبانی که داشتند، اشاره دارد. به دلیل اینکه حضرت ابراهیم با ذبح اسماعیل خود از این امتحان الهی سربلند بیرون آمد، در روزی که میهمانان به خانه او آمدند و حضرت ابراهیم(ع) از آمدن آن‌ها احساس ترس کرد، آن‌ها به ابراهیم(ع) مژده پسری دانا به نام «اسحاق» را دادند.

بیشتر بخوانیم:

• اهمیت واژه «سلام» در روابط اجتماعی افراد
• دعوت خداوند به بازگشت انسان به نفس والا
• تأمل در زمین ما را به پشتوانه یقین می‌رساند

وی عنوان کرد: در اینجا حضرت ابراهیم(ع) گمان کرد که میهمانان انسان هستند، لذا به نحو احسنت از آن‌ها میزبانی کرد، از این‌رو از این آیه شریفه اینگونه برداشت می‌شود که یکی از راه‌های رسیدن به خواسته‌های مشروع و به‌ویژه خواسته‌های ناممکن و گاه نامتصور، در برابر خلقت الهی، خوراندن و سیر کردن بندگان خدا و خدمت به انسان‌ها و نیازمندان الهی است.

این مفسر قرآن کریم بیان کرد: در حقیقت در کنار اسباب آشکار، گاهی اسباب پنهانی نیز وجود دارد که به اذن خداوند گاهی این پرده‌ها کنار می‌روند و خداوند سبحان از هر طریقی این اسباب را به ما نشان می‌دهد. بنابراین برای رسیدن به چنین خواسته‌هایی می‌توان از مجموعه آیات این سوره مبارکه استفاده کرد که حرمت و تکریم و همچنین اطعام و کرامت در حق بندگان الهی می‌تواند اسباب پنهانی برای رسیدن انسان به بسیاری از خواسته‌ها باشد.

انصاری خاطرنشان کرد: در ادامه داستان می‌خوانیم که وقتی همسر حضرت ابراهیم(ع) این بشارت را از سوی میهمانان شنید با صدای شادمانه‌ای به سمت آن‌ها آمد، درحالی که با شگفتی زیادی به صورت خود می‌زد، خطاب به فرشتگان گفت که من عقیم و ناتوان هستم، اما فرشتگان در مقابل گفتند البته که اینگونه است اما این بشارت را پروردگار تو داده و سخن حق الهی است.

وی اظهار کرد: این در حالی است که خداوند در سوره «شوری» فرموده است به هرکسی که بخواهم فرزند دختر، پسر، دختر و پسر با یکدیگر می‌دهم و هر که را نیز بخواهم عقیم می‌کنم و همواره در قرآن به فراوان خوانده‌ایم که خداوند هرچه را بخواهد به بندگان می‌دهد و هرچه را بخواهد نیز از بندگانش می‌گیرد. در حقیقت خداوندی که چنین عملی را انجام می‌دهد و همواره اسباب به دست اوست و برای تمام عالم تقدیراتی در نظر گرفته است. بنابراین اینگونه می‌توان گفت که خداوند توانایی و علم آن را دارد که آنچه را بخواهد انجام دهد و آنچه را که نخواهد نمی‌کند.

صاحب تفسیر مشکاة عنوان کرد: در ادامه این سوره مبارکه آمده است که حضرت ابراهیم پس از شنیدن این بشارت دانست که پس از این بشارت باید خبرهای غم انگیزی در پی داشته باشد، زیرا این کار طبیعی است که هرگاه خداوند خبر خوبی به انسان‌ها می‌دهد، او باید بداند که فردای آن روز خبر ناگواری را خواهد شنید، لذا حضرت ابراهیم از فرشتگان پرسید به دنبال چه کار مهمی هستید؟ فرشتگان گفتند که ما مأموریت یافتیم به سوی قوم مجرم برویم.

انصاری خاطرنشان کرد: آن اتفاق و خبر ناگواری که پس از بشارت به ابراهیم داده شد؛ نزول بارانی از جنس سنگ بود که بر سر مجرمین خواهد بارید، اما در اینجا باید گفت که منظور از این جرم، جرم اسراف است که این اسراف در قرآن اسراف در عدل، ظلم، اندیشه‌ها، مسائل عبودی، مجازات و... معنا شده است.