استکبارشناسی و استکبارستیزی از منظر قرآن کریم
قرآن کریم در توصیف مستکبران، آنها را دوستان و پیروان شیطان خطاب کرده که جهنمی شدن بشریت را دنبال می‌کنند و لذا مبارزه و مقابله با استکبار از نگاه قرآن امری قطعی و تخلف‌ناپذیر است که البته باید با روش‌ها و تاکتیک‌های مختلف و براساس تدابیر و عقلانیت دنبال شود.
13 آبان به مناسبت سه واقعه تبعید امام خمینی(ره) در سال 1343، به شهادت رسیدن تعدادی از دانش‌آموزان در مقابل دانشگاه تهران در سال 1357 و تسخیر لانه جاسوسی در سال 1358 روز ملی مبارزه با استکبار جهانی نام گرفته که این ریشه در ماهیت مشترک این سه واقعه در مقابله با یک استبداد داخلی و یک طاغوت جهانی است.
جریان مبارزه با استکبار جهانی و مصداق امروزی آن آمریکا اما به همان سال‌های انقلابی متوقف نماند و کماکان پس از گذشت 42 سال از انقلاب اسلامی این مبارزه و مقابله ادامه داشته و ابعاد گسترده‌تری به خود گرفته است. یکی از شبهاتی که دشمنان در ذهن جوانان ایجاد می‌کنند و در فضای مجازی و حقیقی به طور گسترده انعکاس می‌دهند این است که چرا باید همچنان با آمریکا ستیزه و خصومت داشت؟ چرا مسئولان حاضر نیستند با مذاکره، مشکلات با آمریکا را حل و فصل کنند؟ چرا ایران پرچم مبارزه با آمریکا را به دست گرفته؟ و هزاران ابهام و سؤال دیگر که لازم است به آنها پاسخ قانع‌کننده و مستدل داده شود و عدم پاسخگویی، زمینه‌ساز جاافتادن حرف باطل معاندان در ذهن جوانان خواهد شد.
اگر جمهوری اسلامی را یک نظام دینی و ارزشی که برخاسته از آموزه‌های قرآن و سیره پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) است، بدانیم قطعا چنین نظامی نمی‌تواند بی‌توجه به این دستورالعمل‌ها و آموزه‌ها عمل کند، زیرا در آن صورت ماهیت اسلامی آن زیر سؤال رفته و تهی از معنا می‌شود. یکی از مسائلی که قرآن در خصوص آن دستورالعمل و نقشه راه ارائه داده در حوزه روابط خارجی از جمله نحوه مواجهه با مستکبران و طواغیت است و نظام اسلامی نیز برپایه این دستورات سیاست‌ها و راهبردهای خود را تدوین می‌کند.
امام خمینی، بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، با همین نگاه قرآنی اساسا مبارزه جریان حق و باطل یا مستضعفین و مستکبرین را یک جریان دائمی و تاریخی دانسته و به همین دلیل در نگاه امام(ره) مبارزات حضرت ابراهیم(ع) با نمرود، حضرت موسی(ع) با فرعون و پیامبر اکرم(ص) با کافران و مشرکان قریش از جنس مبارزه استضعاف با استکبار برشمرده شده است و به همین جهت جمهوری اسلامی به منزله یک نظام مبتنی بر دین و قرآن، مبارزه با استکبار را یک اصل و مبنای قرآنی می‌داند و لذا این مسئله از منظر حکمرانی دینی یک وظیفه است نه انتخاب؛ البته که این مبارزه دارای شیوه‌ها و اشکال متنوع است و صرفا به معنای مبارزه و مقابله نظامی نیست همانطور که جریان استکبار این مبارزه علیه اسلام و نظام‌های سیاسی همچون جمهوری اسلامی را تنها محدود به مبارزه سخت و نظامی کرده و به ویژه در دو دهه اخیر ابعاد نرم این مبارزه مانند جنگ اقتصادی، تهاجم فرهنگی، جنگ روانی، جنگ رسانه‌ای و تبلیغاتی، پررنگ‌تر از جنگ نظامی شده است.
حال اگر مبارزه و مقابله با استکبار را یک اصل قطعی قرآنی بدانیم پس در درجه اول باید استکبار و ویژگی‌های آن را بشناسیم تا با تطبیق مصداق با این ویژگی‌ها، به مبارزه و مقابله با مصداق امروزی آن بپردازیم.
قرآن در آیه 4 سوره حج استکبار را اینگونه تعریف می‌کند: «كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ» (بر [شيطان] مقرر شده است كه هر كس او را به دوستى گيرد، قطعاً او وى را گمراه مى‌سازد و به عذاب آتشش مى‌كشاند.)
پس مستکبران کسانی هستند که شیطان را به دوستی برگزیده‌اند و لذا آنها در واقع سیاست‌ها و نقشه‌های شیطان را بر روی زمین دنبال می‌کنند و به عبارتی در پی اجرا و توسعه خواسته‌های شیطان در میان بشریت هستند. در واقع اینها همان ائمه کفر و رهبرانی هستند که مردم و بشریت را به سمت جهنمی شدن هدایت می‌کنند؛ «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ» (و آنان را پيشوايانى كه به سوى آتش مى‌خوانند گردانيديم، و روز رستاخيز يارى نخواهند شد.)
براین اساس قرآن در آیه 205 سوره بقره به تبیین ویژگی‌های حکومت مستکبران بر روی زمین پرداخته است؛ «وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ» (چون برگردد [يا رياستى يابد] كوشش مى‌كند كه در زمين فساد نمايد و كِشت و نسل را نابود سازد، و خداوند تباهكارى را دوست ندارد.)
به عبارتی اگر نااهلان یا همان طواغیت و مستکبران به حکومت برسند به خاطر طوفان هوس‌هاى درونى و ناآگاهى‌ها و فشارهاى بيرونى و تبعیت از شیطان همه چيز جامعه را فداى خود مى‌كنند؛ این همان رویکردی است که آمریکا در سطح جهانی دنبال می‌کند و می‌خواهد همه دنیا را مجبور به تبعیت از خواست و اراده خود سازد و اگر هم ملت و دولتی با این خواست مقابله کند و در برابر آن بایستد به شیوه‌های مختلف به صورت یکجانبه یا با همراهی متحدانش تلاش می‌کند که آن دولت و ملت را به زانو درآورده و تسلیم کند.
قرآن بر همین مبناست که سازش با مستکبران و پذیرش استکبار را ممنوع اعلام کرده و بر مقابله و مبارزه مستمر با آن تأکید می‌کند تا زمانی که استکبار، خوی استکباری خود را کنار بگذارد و به دنبال سلطه بر بشریت و ملت‌ها نباشد. لذا مبارزه با آمریکا و مقاومت در برابر آن مقابله با یک کشور و دولت نیست بلکه مقابله در مقابل خو و مشی استکباری به منزله یک خوی ضد انسانی و برخلاف کرامت بشری است که قرآن آن را ودیعه الهی برشمرده است.
به همین جهت قرآن با توصیفی که از استکبار ارائه می‌دهد در آیات مختلفی به تبیین ضرورت مواجهه و مبارزه با آن می‌پردازد که برخی از مهمترین این آیات به شرح ذیل است:
ـ آیه 190 سوره بقره: «وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» (و در راه خدا، با كسانى كه با شما مى‌جنگند، بجنگيد، ولى از اندازه درنگذريد، زيرا خداوند تجاوزكاران را دوست نمى‌دارد)
ـ آیه 141 سوره نساء: «وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا» (و خداوند هرگز بر مؤمنان، براى كافران راه تسلّطى قرار نداده است.)
ـ آیه 75 سوره نساء: «وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا» (و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى‌جنگيد؟ همانان كه مى‌گويند: «پروردگارا، ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‌پيشه‌اند بيرون ببر، و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده، و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما.)
ـ آیه 76 سوره نساء: «الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا» (كسانى كه ايمان آورده‌اند، در راه خدا كارزار مى‌كنند. و كسانى كه كافر شده‌اند، در راه طاغوت مى‌جنگند. پس با ياران شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان [در نهايت] ضعيف است.»
ـ آیه 29 سوره فتح: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» (محمد [ص] پيامبر خداست؛ و كسانى كه با اويند، بر كافران، سختگير [و] با همديگر مهربانند.)
ـ آیه 12 سوره توبه: «وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ» (و اگر سوگندهاى خود را پس از پيمان خويش شكستند و شما را در دينتان طعن زدند، پس با پيشوايانِ كفر بجنگيد، چرا كه آنان را هيچ پيمانى نيست، باشد كه [از پيمان‌شكنى] باز ايستند.)
ـ آیه 14 سوره توبه: «قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ» (با آنان بجنگید تا خدا آنان را به دست شما عذاب کند و رسوایشان نماید و شما را بر آنان پیروزی دهد و سینه های [پر سوز و غم] مردم مؤمن را شفا بخشد.)
برهمین اساس مسئله مبارزه با استکبار یک اصل قرآنی تخطی‌ناپذیر است که نمی‌توان در پشت نظریات و تحلیل‌های فریبنده سیاسی آن را به کنار گذاشت و البته شکی نیست که این مبارزه را نیز هم نباید تک‌بعدی و صرفا نظامی نگریست و هم اینکه بدون تدبیر و برنامه‌ریزی وارد این کارزار شد. لذا اگر تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی آمریکا مشکلاتی را برای کشور و مردم ایجاد کرده نباید اصل قضیه استکبارستیزی را زیر سؤال برد و کنار گذاشت بلکه باید با برنامه‌ریزی، مبارزه با فساد در داخل، سپردن مسئولیت‌ها به شایستگان و خدمت جهادی به مردم وساخت «ایران قوی» به نحوی عمل کرد که آمریکا خود به این نتیجه برسد که تحریم اقتصادی و فشار حداکثری علیه ایران یک سیاست کاملا شکست‌خورده و بی‌اثر است که باید آن را به مانند گزینه نظامی از روی میز کنار بگذارد.
در واقع نظام اسلامی در مسیر مبارزه باید به نحوی عمل کند که خوی استکباری آمریکا از بین برود و این جز در سایه یک مقاومت همه‌جانبه از سوی مردم و مسئولان در کنار یکدیگر، ارتقای وضعیت عدالت در ابعاد مختلف و تقویت اقتصاد و معیشت مردم با تکیه بر اقتصاد مقاومتی امکان‌پذیر نیست.
انتهای پیام
