شوق شنیدن نکته‌ای از آیت‌الله علوی گرگانی

آیت‌الله علوی گرگانی، از مراجع عظام تقلید که روز 23 اسفندماه چهره در نقاب خاک کشید و به سرای ابدیت شتافت، علاوه بر اهتمام ویژه به فعالیت‌های خیریه و عام المنفعه در سراسر ایران و تأسیس چندین مسجد و مرکز بهداشتی و درمانی در مناطق محروم، از حامیان ویژه فعالیت‌های قرآنی در کشور محسوب می‌شد و دغدغه خود را بارها در دیدار خود با قرآنیان بیان فرموده بود.

یکی از دیدارهای به یادماندنی قرآنیان با این مرجع فقید، مربوط به اوایل اردیبهشت‌ماه سال 1390 است. در آن مقطع، مسابقات کشوری بسیج دانش‌آموزی به مدت سه روز در شهر مقدس قم برگزار شد که طی آن، جمعی 80، 90 نفره متشکل از نمایندگان هر استان در رشته‌های قرائت، حفظ و مفاهیم در اردوگاه الغدیر قم گرد هم آمده بودند. برخی از جوانان فعال قرآنی که امروز در عرصه‌های گوناگون موفقیت کسب کرده‌اند؛ همچون محمود نوروزی، مسعود سیاف‌زاده، محمدعلی اسلامی و ... در آن برهه، دانش‌آموز مقطع دبیرستان و از حاضران در آن مسابقه بودند و اتفاقاً حائز رتبه ممتاز نیز شدند. حسن ختام آن رقابت قرآنی، دیدار با آیت‌الله علوی گرگانی و دریافت جوایز به برگزیدگان از سوی ایشان بود.

ساعت حدود 14 بیت آیت‌الله علوی گرگانی میزبان دانش‌آموزان قرآنی بود. هنگام ورود این مرجع تقلید، جمعیت یک‌صدا با شعار «صلّ علی محمد، حامی رهبر آمد» از ایشان استقبال کرد. یکی از برگزیدگان مسابقه در ابتدای برنامه به تلاوت پرداخت و آنگاه سخنرانی آیت‌الله علوی گرگانی آغاز شد. شاید حاضران که همگی اضطراب اعلام نتایج و مشخص‌شدن برگزیدگان را داشتند، فکرش را نمی‌کردند که سخنان دلنشین این مرجع تقلید، چنان حال و هوای آنان را عوض کند که دیگر فکر و ذهنشان سمت رتبه و جایزه نرود. ایشان در ابتدا گفت (به این مضمون): در حضور شما چهره‌های جوان قرآنی، حرفی برای گفتن ندارم، اما نکاتی به ذهنم می‌رسد که باید بیان کنم.

آیت‌الله علوی گرگانی 45 دقیقه به صحبت پرداخت که شباهتی به یک سخنرانی رسمی از سوی یک مرجع دینی نداشت؛ بلکه بیشتر سخنان یک مرد باتجربه با نوجوانانی بود که شخصیتشان بیش از هر زمان دیگری در حال شکل‌گیری بود. ایشان با بیانی صمیمی و آکنده از لطافت و شوخی، به بیان توصیه‌هایی پرداخت که سطحِ دغدغه متسابقان نوجوان قرآنی را از سرگرم‌شدن به یک رقابت ساده بالاتر می‌بُرد و آنان را با اخلاق و ادب قرآنی آشنا می‌کرد.

آیت‌الله علوی گرگانی پس از تذکر درباره نماز اول وقت، قرائت روزانه قرآن، به مؤانست با افراد صالح و علما، احترام به بزرگ‌تر از خود به این نکته تأکید کرد که موفقیت اصلی در رقابت دنیا، انس مداوم با قرآن و فهم و عمل به آن است.

پس از سخنان آیت‌الله علوی گرگانی، اسامی برگزیدگان مسابقات یک به یک اعلام شد و افراد برگزیده، لوح تقدیر و هدیه خود را از دستان این مرجع تقلید دریافت می‌کردند. نکته قابل توجه این بود که ایشان هنگام اعطای هدایا، لحظاتی به صورت مخاطب خیره می‌شد و چشم در چشم با او، جمله‌ای را به یادگار بیان می‌فرمود. هنگامی که اسم من را به عنوان نفر اول در رشته مفاهیم اعلام کردند، بیش از اینکه از کسب رتبه نخست به وجد بیایم، شوق این را داشتم تا ببینم ایشان به من چه می‌گویند. لحظه دریافت هدیه نگاهی به من کردند و چشم در چشم من، با حالتی که انگار چند سال است مرا می‌شناسند، با ادبیاتی صمیمی گفتند: «رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود، رهرو آنست که پیوسته و آهسته رود. تا اینجای کار خیلی خوب، اما ادامه‌دادن مهمتر است».

یادداشت از مجتبی اصغری