به گزارش ایکنا، سوره هود، یازدهمین سوره قرآن کریم و از سورههای مکی است. این سوره ۱۲۳ آیه دارد در ترتیب نزول، پنجاه و دومین سورهای است که نازل شده است. این سوره در جزءهای 11 و 12 قرار گرفته است.
هود یکی از پیامبران الهی است که حدود ۷۰۰ سال قبل از میلادِ حضرت مسیح (ع) در جنوب عربستان به پیامبری رسید. نام حضرت هود(ع) چندین بار در قرآن آمده است و یکی از سورهها نیز به نام ایشان است. در این سوره به داستان حضرت هود و قومش اشاره شده است.
این سوره اواخر حضور پیامبر اکرم(ص) در مکه و پیش از هجرت به مدینه به ایشان نازل شده است. در این دوره، پیامبر(ص) عمو و همسر خود را از دست داده بود. به همین دلیل در آغاز این سوره جملههای آرامش بخشی خطاب به پیامبر دیده میشود. همچنین سختیهایی که پیامبران قبلی تجربه کردند و پیروزیهایی که به دست آوردند، مرور شده است.
در این سوره سرگذشت پیامبرانی همچون نوح، هود، صالح، لوط، ابراهیم و موسی بیان شده است. مشکلاتی که برای هدایت مردم تحمل کردهاند؛ سختیهایی که پشت سر گذاشتند و عذابهای الهی که به دلیل ظلم و ستم مردم بر قومهای پیامبران نازل شد. اما پیروزی همواره برای پیامبران بوده است؛ هرچند یاران و همراهان کمی داشتند.
چهار آیه ابتدایی سوره هود شامل معارف قرآنی است که در طول سوره به صورت کامل به آنها پرداخته شده است. این معارف شامل توحید، نبوت و معاد و توصیف وعدههای خداوند به مؤمنان و صاحبان اعمال نیکو است.
این سوره، آیات تکاندهندهاى مربوط به قیامت و بازپرسى در آن دادگاه عدل الهى و آیاتى در مورد مجازات اقوامی است که به ظلم و ستم روی آوردند. به همین دلیل در حدیث معروفى مىخوانیم که پیامبر(ص) فرمود «شیبتنى سوره هود؛ سوره هود مرا پیر کرد!»
از «عبدالله بن عباس» در تفسیر این حدیث چنین نقل شده که هیچ آیهاى بر پیغمبر(ص) شدیدتر و دشوارتر از آیه «فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْت وَ مَنْ تابَ مَعَک؛ همان گونه كه دستور يافتهاى، ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مىدهيد، بيناست» (هود؛ 112) نبوده است.
انتهای پیام