کیهان‌شناسی اختر شبگرد و نافذ در سوره طارق
مباحث کیهان‌شناسی نشان می‌دهد که «طارق» و «نجم ثاقب» را که خداوند در قرآن کریم ذکر کرده از معجزات علمی موجود در کتاب مقدس ما مسلمانان است.
به گزارش ایکنا، پایگاه اطلاع‌رسانی اعجاز القرآن در یادداشتی با عنوان تأملات علمی در سوره طارق، به تفسیر علمی آیه‌های یک تا سه این سوره و اثبات اعجاز این آیات با علوم طبیعی پرداخت.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ. وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ. النَّجْمُ الثَّاقِبُ»
این سوگند الهی است. خدای تعالی قسم یاد کرد به آسمان و هر آنچه بالای سر ماست. لفظ طارق در زبان عربی شامل هر آن چیزی است که در شب می‌آید؛ زیرا «طرق» در لغت به معنى كوبيدن است مانند كوبيدن آهن و درو می‌گوییم «طرق الباب بالمطرقه»: در را با چکش کوبید.
منظور خداوند متعال از طارق یعنی کوبنده یک طارق مشخص و برجسته است و پرسش درباره آن هم بر عظمت آن دلالت می‌کند؛ وقتی که خداوند متعال می‌فرماید: «وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ» یعنی تو ای محمد از کجا می‌دانی که حقیقت این طارق چیست سپس توضیح می‌دهد که آن ستاره‌ای درخشان است. ستاره‌ای نافذ و نورانی که ظلمت را می‌شکافد و در آن نفوذ می‌کند و هر ستاره‌ای با نور و صدای کوبیدن خود در تاریکی شب نفوذ می‌کند و ستاره را طارق نامند؛ زیرا فقط در شب ظاهر و در روز از چشم مردم محو می‌شود.
تفسیر علمی طارق در قرآن:
در مورد تفسیر الطارق و النجم الثاقب از نظر علمی نظرات و تفاسیر متعددی وجود دارد از جمله اینکه الطارق و النجم الثاقب ستارگان نوترونی هستند.
در سال 1967 میلادی دانشمندان امواج رادیویی الکترومغناطیسی را از طریق برخی تلسکوپ‌های رادیویی زیر نظر گرفتند و تابش ستارگانی ناشناخته را دریافت کردند. پس از مطالعه دقیق این ستاره‌ها در مدت بیش از سی سال، دریافتند که این ستاره‌ها چندین برابر بزرگتر از خورشید هستند.
این ستاره در اثر انفجار ستارگان به وجود می‌آید؛ وقتی این ستاره منفجر می‌شود و روی خود فرو می‌ریزد، ماده آن به نوترون تبدیل می‌شود. تعداد ستارگان نوترونی در کهکشان ما صد هزار ستاره تخمین زده شده و طبیعی است که میلیاردها کهکشان دیگر حاوی صدها هزار ستاره نوترونی نافذ هستند، بنابراین آسمان از آنها پر شده است.
طارق چیست؟
طارق یک جرم آسمانی و دارای دو ویژگی است؛ یکی اینکه ستاره است و دیگری اینکه نافذ است که اگر این ویژگی‌ها را با هر جرم آسمانی مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که ستاره نوترونی این ویژگی‌ها را دارد، هم ستاره است و هم نافذ و دارای نبض‌ها و ضربات منظم است. الطارق ضربات منظم و متناوبی دارد دقیقاً مانند امواجی که از ستارگان نوترونی ساطع می‌شود.
ستاره نوترونی دارای بالاترین چگالی ماده شناخته شده است، زیرا گرانش آن معادل 200 میلیارد برابر گرانش زمین است، و این ستاره‌های نوترونی در حال کوچک شدن، آنقدر سنگین هستند که اگر مقداری به اندازه یک حبه قند از آن برداریم وزن آن 100 میلیون تن، معادل پنجاه هزار میلیارد تن خواهد بود، بنابراین اگر این توپ روی زمین قرار گیرد، زمین را سوراخ می‌کند و به انتهای طرف دیگر آن می‌رسد.
این ستاره شروع به چرخش فوق العاده‌ای به دور خود می‌کند و صدها چرخ در ثانیه می‌زند و به دلیل سرعت چرخش و سرعت انرژی خود پالس‌های سریعی دارد که یک میدان الکترومغناطیسی بسیار قوی در اطراف خود ایجاد می‌کند. این میدان نیز صدایی شبیه صدای چکش تولید می‌کند، بنابراین دانشمندان دریافته‌اند که بهترین نام برای این ستارگان، چکش‌های غول پیکر است، به طوری که در تحقیقات خود آنها را به این نام می‌نامند، اما چرا؟
زیرا آنها دریافتند که این ستارگان صداهایی دقیقاً مانند صدای چکش تولید می‌کنند، اما برخی از دانشمندان تعجب می‌کنند: چگونه می‌توان صدا واقعی باشد، در حالی که می‌دانیم صدا در خلاء پخش نمی‌شود.
این ستارگان از ما بسیار دور هستند و سال‌های نوری ما را از آنها جدا می‌کنند، پس چگونه این صدا به ما می‌رسد در حالی که می‌دانیم صدا نیاز به ماده‌ای برای عبور از آن دارد، زیرا صدا در خلاء پخش نمی‌شود.
برای تأیید صحت این تحقیقات، دانشمندان این صداها را ضبط و از سایت‌های علمی خود ارائه کردند. این‌ها صداهای واقعی هستند که توسط دستگاه‌ها ضبط شده‌اند، اگرچه صدا در خلاء پخش نمی‌شود، اما دستگاه‌ها می‌توانند پس از تجزیه و تحلیل تشعشعات رادیویی ساطع شده توسط ستارگان صدایشان را با تکنیک‌های خاص ضبط کنند. لذا خداوند تبارک و تعالی نام این ستاره را الطارق گذاشته است و در اینجا اشاره می‌کنیم که دانشمندان آن را تپ‌اختر می‌نامند. تپ‌اخترها ستارگان نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کنند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کنند.
نام تپ‌اخترها نادرست است؛ زیرا دانشمندان در ابتدا تصور می‌کردند که این ستارگان شبیه ضربان قلب هستند، اما سپس برای آنها مشخص شد که نام دقیق‌تر، چکش است، بنابراین آنها را چکش‌های غول پیکر نامیدند. در واقع صدای تولید شده توسط این ستاره‌ها دقیقاً شبیه صدای چکش است.
تلسکوپ‌های رادیویی وجود دارند که فلاش‌های رادیویی را از این ستاره‌ها با دقت بالایی دریافت کرده‌اند. سیگنال‌ها به صورت متناوب می‌رسند: (بیپ.. بیپ.. بیپ) و هر سیگنال در هر کسری از ثانیه ادامه می‌یابد و هر بار تکرار می‌شود و هر ثانیه یا بیشتر تکرار می‌شود (نبض‌های شریانی) گویی این ستاره، در فضا را می‌زند، به نحوی که فرکانس نبض‌های شریانی این ستاره در جوانی آن زیاد می‌شود و در پیری از بسامد آن کاسته می‌شود.
ما از طریق فرکانس پالس‌هایی که از طریق تلسکوپ‌های بی‌سیم می‌رسند، سن این ستاره را تشخیص می‌دهیم؛ بنابراین ستاره‌ای است که می‌کوبد و می‌درخشد و اگر این ویژگی‌های ستارگان نوترونی را با هم جرم آسمانی دیگر مقایسه کنیم متوجه خاص بودن این ویژگی‌ها می‌شویم.
این از رحمت خداوند متعال بر ماست که صدای این ستارگان در خلأ پخش نمی‌شود و به همین دلیل صدای این ستاره‌ها را نمی‌شنویم زیرا اگر صدایشان به زمین می‌رسید؛ بلافاصله گوشمان کر می‌شد!! با این حال، دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل امواج رادیویی و بررسی مکانیسم عملکرد این ستارگان، دریافتند که آنها این صداها را منتشر می‌کنند.
ثاقب چیست؟
پس از مطالعه طولانی بر روی این مخلوقات کیهانی، دانشمندان دریافتند که این ستارگان امواجی از خود ساطع می‌کنند که آنها را امواج گرانشی می‌نامند، شبیه به امواج گرانشی زمین، اما میلیون‌ها برابر قوی‌تر، این امواج امواجی هستند که از این ستاره نوترونی ساطع می‌شوند و دانشمندان در مورد آن متفق القول می‌گویند که امواج آن به هر چیزی که برخورد کند، آن را سوراخ می‌کند و در آن نفوذ می‌کند به طوری که امواجی که توسط ستاره‌های نوترونی یا چکش‌های کیهانی ساطع می‌شوند در تمام کره زمین نفوذ می‌کند.
لذا خداوند تبارک و تعالی وقتی آن را ستاره نافذ نامید، این نامگذاری از نظر علمی بسیار دقیق است و امروزه دانشمندان از آن استفاده می‌کنند و می‌گویند در هر چیزی نفوذ می‌کند.
حتی این ستارگان پرتوهای کیهانی نیز از ماده‌ای به نام نوترینو را ساطع می‌کنند که ذرات بسیار کوچکی هستند که بار ندارند که توسط این ستارگان ساطع می‌شوند و به زمین می‌رسند و در جو، بدن ما و کل زمین نفوذ می‌کنند. دانشمندان حتی در اعماق دریا آثاری از این ذرات کوچک «نوترینوها» را پیدا کردند و در دیگر عمیق‌ترین نقطه روی سطح زمین هم آثاری از این ذرات ریز پیدا کردند. بنابراین هر آنچه از این ستارگان ساطع می‌شود در هر چیز نفوذ می‌کند.
امروز دانشمندان می‌گویند این ستارگان نوترونی یا نافذ با دقت شگفت‌انگیزی امواج و پالس‌ها را از خود ساطع می‌کنند، به طوری که آنها را در زمره دقیق‌ترین ساعت‌های کیهانی می‌دانند، یعنی این ستارگان دقیق‌تر از هر ساعت روی زمین هستند، زیرا این امواج را به‌طور بسیار منظم ساطع می‌کنند و هرگز در کار خود اشتباه نمی کنند.
ستاره‌ای کوبنده و نافذ که به زمین می‌خورد
محمد فرشوخ، رئیس مرکز اعجاز قرآن و سنت لبنان می‌گوید پس از تحقیقات و بررسی داده‌های عمیق و تحلیل‌های گسترده توسط دانشمندان در زمینه‌های مختلف از جمله دیرین‌شناسی، ژئوشیمی، آب و هوا، ژئوفیزیک و رسوب‌شناسی و 41 متخصص بین‌المللی از 33 مؤسسه شرکت کننده، که بیست سال به طول انجامید، آنها به اتفاق آرا به این نتایج رسیدند که مجله آکادمی علوم هم در روز جمعه پنجم مارس 2010 منتشر کرده بود.
نتایج این تحقیقات نشان داده که دهانه چیکشلوب در خلیج یوکاتان در مکزیک ناشی از ضربه سنگین یک شهاب سنگ در حال سوختن پدید آمده است که با قطری حداقل 10 کیلومتر به سطح زمین برخورد کرده وزن آن دو تریلیون تن تخمین زده می‌شود که باعث انفجاری قوی با قدرت 100 میلیون مگاتن شده یعنی یک میلیارد برابر بمب هیروشیما بوده و دو میلیون برابر بیشتر از قوی‌ترین انفجار هسته‌ای در جهان، و قوی‌تر از قوی‌ترین فوران آتشفشانی در تاریخ زمین بوده است.
هر چقدر که این طارق هولناک به زمین نزدیک می‌شد، سرعت آن در گرانش زمین ضرب شده تا اینکه به سرعت (60-70) هزار کیلومتر در ساعت رسیده است. این شهاب‌واره از جنوب اقیانوس اطلس تا مکزیک را در عرض چهار دقیقه عبور کرده تا اینکه با سرعتی بیست برابر بیشتر از سریع‌ترین موشک شناخته شده در جهان به زمین برخورد کرد و دهانه‌ای دایره‌ای به قطر 180 کیلومتر ایجاد کرد که توسط شکافی با قطر 300 کیلومتر احاطه شده است. برخی از اثرات برخورد این شهاب‌واره به زمین در سواحل غربی قاره اروپا ظاهر شد و با نزدیک شدن به دهانه چیکشلوب که عمق آن به بیش از ده هزار متر می‌رسد، این اثرات افزایش یافته است.
بنابراین در پایان باید گفت الطارق اگر در آسمان، کوبنده در بود و همان جا می‌ماند طارق خوانده نمی‌شد. ستاره طارق خوانده می‌شود زیرا اختصاص به شب دارد و هر شبگردی، کوبنده در است و اصل در کوبیدن در، کوبیدن با چکش است و شبگرد کوبنده است، زیرا نیاز دارد به جایی برسد و در را بکوبد. طارق غریبه‌ای است که از فضا به زمین آمده و در زمین را کوبیده است. پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «ای خداوند رحمان، به تو پناه می‌برم از کسانی که شب و روز در را می‌کوبند جز کوبنده‌هایی که برای خیر در را می‌کوبند.»
در سوره طارق، طارق به شکل معرفه با ال در ابتدای آن آمده است یعنی ستاره‌ای نانشناخته و مجهول نیست، بنابراین طارق تنها ستاره‌ای است که با شدت از فضای بیرون به زمین کوبید و این پدیده بزرگ کیهانی را خلق کرد.
انتهای پیام
