خواندن مناجات شعبانیه موجب امیدواری ما به رحمت خداوند می‌شود

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، سیدابوالفضل طباطبایی‌اشکذری، نماینده سابق ولی‌فقیه در سوریه، امروز 25 اسفندماه در نشستی مجازی با موضوع «شرح و تفسیر مناجات شعبانیه» اظهار کرد: هنگامیکه مناجات شعبانیه را می‌خوانیم در همان ابتدا، خدا را به خودمان نزدیک می‌بینیم و مستقیما با خداوند سخن می‌گوییم که این سخن گفتن برترین توفیق است، اما در این میان یکی از اشتباهات رایج در جامعه این است که برخی از افراد دعا را به هدف اجابت می‌خوانند، در حالی‌که باید در نظر داشته باشیم دعا تنها برای اجابت شدن تشریع و جواب گرفتن نیست.

وی بیان کرد: از این‌رو اگر دعایی خواندیم، اما اجابت نشد نباید نا امید شویم، چرا که معنای حقیقی دعا این است که ما خودمان را در محضر خدای عز و جل ببینیم و احساس نزدیکی با پروردگار کنیم.

رحمت واسعه خداوند

نماینده سابق ولی‌فقیه در سوریه ابراز کرد: در ابتدای این دعای ارزشمند اولین چیزی که حس می‌کنیم، ارتباط مستقیم با خداوند است و در اینجا منی که سراپا گناه هستم این اجازه را دارم که در فضای نورانی مانند مناجات شعبانیه قرار گیرم و با خداوند سخن بگویم و خداوند نیز این فرصت استثنایی را در اختیار من قرار داده تا بتوانم در این فضا به همراه پیامبر(ص)، اهل بیت(ع) و همه افرادی که این مناجات را خوانده‌اند؛ در محضر او باشم و با او سخن بگویم.

طباطبایی اشکذری تصریح کرد: پس از اینکه به خدا می‌گوییم که حرف و ندای مرا بشنو و رو کن به من وقتی من تو را می‌خوانم، این را بدانیم که خداوند هرگز با بندگان خود قهر نمی‌کند و ما به رحمت خداوند باید امیدوار باشیم، چرا که ما می‌توانیم عذاب خدا را تحمل کنیم اما تحمل فراق او را نداریم.

وی اظهار کرد: مؤمن، مؤمن نیست، مگر اینکه در قلب او دو نور ترس و امید وجود داشته باشد و همواره کفه ترازوی این دو باید با هم برابر باشند، به اندازه‌ای که اگر وزن شد یکی بر دیگری برتری و زیادی نباشد.

نماینده سابق ولی‌فقیه در سوریه بیان کرد: ما همچنان از عذاب خدا ترس داریم و همچنان نیز بر رحمت خدای عز و جل نیز امیدواریم، چرا خودش همواره به رحمت خود در قرآن تاکید کرده که این رحمت خداوند رحمتی واسعه است، پس باید گفت که ما به رحمت خداوند و نه به قهر و عذاب او امید داریم.

طباطبایی اشکذری ابراز کرد: در واقع مناجات شعبانیه به ما آموخته است که به خداوند امیدواریم و در این مناجات از خداوند می‌خواهیم که ما را مشمول شفاعت پیامبر(ص) و همه معصومین(ع) که این مناجات را خوانده‌اند، قرار دهد.